سلام

گاهي اين ادبار دل خيلي طولاني ميشه.. گاهي حوصله آدم از اينهمه روگرداني خودش از معنويات سر ميره.. گاهي پيدا كردن راه چاره ضروري تر به نظر مياد.. گاهي تجربه احساسات خداجويانه گذشته، مثل يه آرزوي دور و دست نيافتني ميشه.. گاهي دلت از هميشه براي اون تنگ تره، و نيازت بهش بيشتر..

اينها احوال من بود نه شما، اميدوارم راه حلي پيدا بشه!

to mage sobha nabayd beri daneshgah
!
pas chera migiri mikhabi sobha
?

سلام.

سلام.

آفرين! درست زدي تو خال.

مرحوم ملكي تبريزي دستورالعملي رو براي آقاي كمپاني فرستادن كه من يه مقدارش رو به صورت خلاصه مي نويسم:

«انسان يك مقدار زياده از معمول تقليل غذا و استراحت بكند تا جنبه حيوانيت كم شود و روحانيتتقويت شود..... »

البته ايشون مقدار غذا و خواب رو هم مشخص كردن، مثلا اينكه 2 وعده غذا بخوريم و... يا فقط در شبانه روز 6 ساعت بخوابيم و...

«و اما تقويت روحانيت .... تا ميتواند ذكر و فكر را ترك نكندو..»

انشا الله كه خودم هم عمل كنم تا فقط يه سخنران نباشم

در ضمن مطالب بالا از مقدمه كتاب «رساله لقاءالله» نوشته حاج ميرزا جوادآقاي ملكي تبريزي بود

يا علي

be nazram khaeili ham baray zendegi nabayad hol bood! rastesh unhayi ke kheili midoan ham akharesh maloom nist be koja miresan. albatte monkere in nistam ke bi haal boodan khub nist. man vaghti hoseleye hich kari nadaram, tarjih midam ye zare az zendegi roozmarre fasele begiram. albatte age mommken bashe.