چه نعمتي. آدم گاهي بازي گردانش را گم مي كند و يادش مي رود بايد دنبال كه بگردد. يك مرتبه به خود مي آيم كه عنانم دست زيردستان شيطان است.

يه ليمو ترش برش دادم گذاشتم ميزيم ، عطرش اطاق رو پر کرده! خداي خوبم هم بهترين کارگردانه هم بهترين طراح صحنه! هر چقدر هم دلت گرفته باشه ديدن صحنه هايي که روز و هر ساعت ميچينه روحت رو تازه مي کنه... گاهي عطر يک ليمو ،گاهي آسمون آبي و گاهي هم نگاه معصوم يه کودک... همه چيز هنرمندانه ست... خدارو شکر