سلام.
اینها رو تو ایام جنگ غزه انتخاب کرده‏بودم. شاید الآن اون جلوه رو براتون نداشته باشه. ولی واقعاً حرف امام(ره) یه چیز دیگه است. بیش‏از 360 کلمه نیست!
- - - - - -

«ما در عصری زندگی می‏کنیم که مقدرات ملت‏های در بند مظلوم،
به‏دست مشتی جنایت‏پیشه که خوی سبعیت بر آنان غالب است، می‏باشد.
دنیا در عصر ما و عصرهایی نظیر آن،
مبتلا به حکومت‏هایی بوده‏است که جز قانون جنگل
در آن حکومت نمی‏کند.

ما در عصری هستیم که جنایت‏کاران به‏جای توبیخ و تأدیب،
تحسین و تأیید می‏شوند.

ما در عصری به‏سر می‏بریم که سازمان‏های به‏اصطلاح حقوق بشر،
نگهبان منافع ظالمانه‏ی ابرجنایت‏کاران و مدافع ستم‏کاری آنان و بستگان آنان هستند.

ما در منطقه‏ای به زندگی مرگ‏بار خود ادامه می‏دهیم که
اکثر حکام آن چشم و گوش بسته تحت فرمان امریکا،
به جنایت سرائیل و حزب بعث عراق مشروعیت می‏دهند
و در هدم اسلام و قرآن کریم کوشش می‏کنند.

 

ما در محیطی گذران می‏کنیم که مظلومان
که جرمی جز دفاع از حق ندارند
زیر چکمه‏ی ستم‏گران خرد می‏شوند
و آخوندهای کثیف درباری به این اعمال وجهه‏ی اسلامی می‏دهند.

ما و دنیای مسیحیت در عصری هستیم که
پاپ، رهبر کاتولیک‏ها
جای آنکه امریکایی‏ها را در جنایتی که به بشریت می‏کند،‏ محکوم کند
و پیروان خود را به مقابله با مظلومان برانگیزد،
از امریکا پشتی‏بانی می‏کند و به ستم‏کاران دیگر
توصیه‏ی هم‏کاری با آن را می‏کند.

اکنون در این دنیای مسموم که نفس‏کشیدن در آن مرگ تدریجی است،
تکلیف ملت‏های در بند این ابرقدرت‏ها و انگل‏ها چیست؟
باید بنشینند و این صحنه‏های جنایت‏کار را تماشا کنند
و با سکوت مجال دهند که دنیا در آتش بسوزد؟

آیا روحانیون، نویسنگان، گویندگان، روشن‏فکران و متفکران
از هر ملت و مذهب که هستند،
در این زمان تکلیفی انسانی، مذهبی، ملی و اخلاقی ندارند
و باید نقش تماشاگر را در کشورهای خود ایفا کنند؟

یا آنکه باید این سران و سردم‏داران با گفتار و نوشتار خود،
ملت‏های مظلوم در بند را بسیج کنند
تا ستم‏گران را از صحنه خارج نمایند
و حکومت را به‏دست مستضعفان بسپارند،
چونان که در ایران با همت ملت بزرگ‏وار شد.»

جلد 18 صحیفه‏ی نور؛
پیام امام(ره) به‏مناسبت شهادت شش‏تن از اعضای خانواده‏ی آقای حکیم؛
خرداد 1362

یا حسین شهید