سلام.
قبل از هرچیز سال‏گرد رحلت آیت الله سیدجعفر شهیدی رو بزرگ می‏داریم.
بعد هم یه مناسبت فراموش‏شده؛ 5 دی، زلزله بم.
روزهای آخر محرم؛ اشعار حضرت ام‏کلثوم که در سخن‏رانی کوفه خواندن‏شان؛ به‏نقل از جلد 16 «نقش ائمه(ع) در احیاء دین» مرحوم علامه عسکری(ره) به‏نقل از «مثیرالاحزان» و «اللهوف».
- - - - - -

قتلتم أخی صبراً فویل لامّکم            ستجزون ناراً حرّها یتوقد
برادر مظلوم مرا با سخت‏ترین وضعی کشتید.
وای بر شما باد که به‏زودی گرفتار آتشی خواهید شد که سخت سوزان است.
سفکتم دماً حرّم الله سفکها            و حرّمها القرآن ثم محمّد
خون‏هایی را ریختید که خداوند حرام‏اش کرده بود
و قرآن و محمد(ص) نیز آن را محترم شمرده بودند.
ألا فابشروا بالنّار إنّکم غداً            لفی سقر حقّاً یقیناً تخلّدوا
پس باخبر باشید و مژده باد شما را به آتش دوزخ
که بی‏شک فردا در جهنم و تا ابد گرفتار آن خواهید بود.
و إنّی لابکی فی حیاتی علی أخی            علی خیر من بعد النّبی سیولد
من هم در سراسر زندگی‏ام به برادرم می‏گریم؛
بر به‏ترین کسی که پس از رسول خدا(ص) به دنیا آمده بود.
بدمع غزیر مستهلّ مکفکف            علی الخدّ منّی ذایباً لیس یجمد
با سرشکی مدام که سیل‏آسا از چشم‏های‏ام
بر رخ‏سارم جاری است و تمامی نخواهد داشت.

یا حسین شهید