سلام

آدم آلوده به گناه وقتی توبه می‏کنه
چه‏طور ممکن‏ه دوباره گیر بیافته؟

وجود زمینه گناه بعد توبه و یادآوری ناخودآگاه لذت اون
می‏تونه آدم رو وسوسه کنه.

برای گناه جنسی،
مثل نگاه آلوده
چه واقعی‏اش چه مجازی‏اش،
شاید خطرناک‏ترین چیز
کنج‏کاوی‏ه.

همیشه یه ککی هست که بخواد آدم رو آزار بده.
این ما هستیم که باید حواس‏مون به خودمون و گرایش‏هامون باشه.

یاهو همیشه دور و اطراف صفحات‏اش پر تبلیغات تحریک‏کننده بود،
حداقل برای حقیر که ضعیف‏النفس هستم.
همت کردم رفتم رو جی‏میل،
هم ظاهرش پاک‏تر بود و هم از نظر امکانات حرفه‏ای‏تر.
حالا مثل اینکه جی‏میل هم به جرم «باز»ش فیلتر شده.
منظورم این‏ه که خیلی جاها و وقت‏ها می‏شه
زمینه‏های وسوسه و کنج‏کاوی مذموم رو کم کرد.
این حداقل قدم تقواست.
مثال‏های دیگرش رو شما بگید.

نمی‏خوام حد تعیین کنم که برای دوری از گناه
چه‏قدر باید یا نباید از زمینه‏هاش خود رو دور کرد.
بالأخره هرکسی مرجع تقلید داره و یه نظام تربیتی-اخلاقی.
فقط خواستم ذکری از این نکته کرده باشم که
هر قدمی
برای دوری از گناه
خوش یمن‏ه.
از خدا بخواهیم که «من این یه کاری رو که از دست‏ام برمی‏آمد کردم،
تو هم اثرات منفی‏اش رو خنثی کن،
و من رو برای همیشه از آلودگی نجات بده.»
*

روا بود که گریبان ز هجر پاره کنم
دل‏م هوای تو کرده، بگو چه چاره کنم...

یا صاحب الزمان(عج)