سلام

یا اللَّهُ یا رحمانُ یا رحیمُ، یا مُقلِّبَ القلوب ثبّت قلبی على‏ دینکَ

سلام.

ام‏روز می‏خوام اون باری که به گردن‏ام افتاده،
با شما تقسیم بکنم.
البته قبلاً هم این کار رو کردیم و خدا هم به‏مون عنایت داشته.
این باری که می‏گم، نیاز عده‏ای از بندگان خوب خداست،
که شاید گره کارشون به دست ما وا شه.
***
اول یه خونواده‏ای تو قرچک ورامین‏ه.
پدر کارگر نمایش‏گاه ماشین، با حقوق 150 هزار تومان،
7 تا بچه که دو تا دخترشون عقد کردن.
یکی از این دخترها علی‏رغم میل خانواده
دانش‏جوی شبانه است و خرج تحصیل رو هم با قرض جور کرده.
تحت پوشش جایی هم نیستن.
باید براشون جهیزیه جور کرد.
*
بعد یه دختر خانم حدود 24 سال،
زنجانی.
به‏علت سرماخوردگی و عدم درمان مناسب فلج شده‏اند!
الآن تحت درمان‏اند.
ظاهراً باید عمل نخاعی می‏شدند.
حدود دو میلیون هزینه داره که فعلاً یک میلیون‏اش جور شده.
*
یه خانواده روستایی کم بضاعت اطراف شهرکرد.
دخترشون تازه از رشته تاریخ فارغ‏التحصیل شده.
دنبال کار می‏گرده.
خونه‏شون هم تعمیرات اساسی می‏خواد.
کافی‏ه یک لحظه سرمای این فصل اون منطقه رو تجسم کنید.
*
مورد آخر.
یه جان‏باز اصفهانی،
یک سال پیش عمل پیوند ریه کرده.
برای پول‏اش قرض و قوله کرده.
هنوز نتونسته پس بده و همه چیزش گرو بیمارستان‏ه.
حدود دو و نیم میلیون بدهی داره.
***
ان‏شاءالله خدا آب‏رویی بده که ارزش گره‏گشایی داشته باشه.
خودتون ببینید چه کمکی می‏تونید بکنید.
حتی دعای خیر شما هم راه‏گشاست.
مطمئن‏ام.

یا حسین شهید

- - - - - -
+ سه‏شنبه 29 دی 1388؛ 11:20 شب:
خدا رو شکر تا حالا 400 هزار تومان برای جهیزیه جور شده که لااقل 400، 500تای دیگه کم داریم. بقیه موردها هم سرجاش‏ه. همت کنید شرمنده نشیم. هر کمکی هرقدر کوچک برکت خودش رو داره.

سلام.

آغاز ماه صفر، ماه محزون دیگری از مصائب آل الله رو تسلیت می‏گم. روز اول این ماه، به قولی روز ورود اسرای کربلا به شام بلاست. ام‏روز هم چند روایت از کتاب «ناگفته‏هایی از حقایق عاشورا» آیت الله سید علی حسینی میلانی می‏آریم. اغلب روایت به نقل از «وسائل الشیعه» می‏باشد.
- - - - - -

پذیرایی از عزاداران از آموزه‏های اسلام است.

امام صادق -علیه السلام- در روایتی فرمودند:
وقتی جعفر طیار به شهادت رسید،
خانواده او مشغول عزاداری بودند
و رسول خدا -صلی الله علیه و آله و سلم-
دستور دادند تا برای آنها غذا پخته شود
و از آنها تا سه روز پذیرایی کنند
تا آنان به عزاداری مشغول باشند.
و این روش، سنتی شده است که
برای اهل مصیبت تا سه روز غذا ببرند.

امام صادق -علیه السلام-:
ینبغی لجیران صاحب المصیبه
أن یطعموا الطعام عنه ثلاثه أیام.
سزاوار است که هم‏سایگان فرد مصیبت‏دیده
برای خانه میت تا سه روز غذا بفرستند.
*

پوشیدن لباس مشکی در عزاداری نیز در روایات آمده است.

لمّا قتل الحسین بن علی -علیهما السلام-
لبس نساء بنی هاشم السواد و المسوح و کن لایشتکین من حرّ و لا برد،
و کان علی بن الحسین -علیهما السلام- یعمل لهن الطعام للمأتم.
زمانی که امام حسین -علیه السلام- به شهادت رسیدند،
زنان بنی‏هاشم لباس سیاه به تن کردند
و اقدام به برگزاری مجلس عزاداری نمودند
و امام سجاد -علیه السلام- نیز برای آنها غذا درست می‏کردند.

ابن ابی‏الحدید معتزلی می‏نویسد:
فخرج الحسن -علیه السلام-... فبایعه الناس.
و کان خرج إلیهم و علیه ثیاب سود.
وقتی که امیرالمؤمنین -علیه السلام- به شهادت رسیدند...
امام حسن مجتبی -علیه السلام- درحالی‏که لباس سیاه به تن داشتند
از منزل خارج شدند.

یا حسین شهید

- - - - - -
+ کل قرآن با نمایشی زیبا
+ بررسی شبهات انتخاباتی در سایت الف
+ یک وب‏لاگ مذهبی پربار که به‏خصوص تمامی متن جلد 16 کتاب «نقش ائمه(ع) در احیای دین» مرحوم علامه عسکری(ره) رو آورده.

سلام.

(سوره مائده، آیه 3)
الیَومَ یَئسَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِن دِینِکُم فَلا تَخشَوهُم
ام‏روز، کافران از (زوال) آیین شما، مأیوس شدند؛ بنابر این، از آنها نترسید!
وَ اخشَونِ
و از (مخالفت) من بترسید!
الیَومَ أکمَلتُ لَکُم دِینَکُم وَ أتمَمتُ عَلَیکُم نِعمَتِی
ام‏روز، دین شما را کامل کردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛
وَ رَضِیتُ لَکُمُ الإسلامَ دیناً
و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم.
*
حالا که دین کامل و نعمت تمام را تحویل گرفته‏ایم،
شایسته است که از کفار نترسیم.
بیاییم کمی از خودمون بترسیم،
از خدا.
تقوی هم چیز خوبی‏ه.

یا حسین شهید

سلام.
خطبه 50 نهج‏البلاغه، با ترجمه شیخ حسین انصاریان + و +.
- - - - - -

إنَّما بَدءُ وُقُوع الفِتَن اَهواءٌ تتَّبَعُ، وَ اَحْکامٌ تُبتَدَعُ،
ابتداى ظهور فتنه‏ها هواهایى است که پیروى مى‏شود،
و احکامى که در چهره بدعت خودنمایى مى‏کند،
یُخالَفُ فیها کِتابُ اللّهِ، وَ یَتَوَلّى عَلَیها رجالٌ رجالاً عَلى غَیرِ دین اللّهِ.
در این فتنه‏ها و احکام با کتاب خدا مخالفت مى‏شود،
و مردانى مردان دیگر را بر غیر دین خدا یارى و پیروى مى‏نمایند.

فَلَو اَنَّ الباطِلَ خَلَصَ مِن مِزاج الحَقِّ لَم یَخفَ عَلَى الْمُرْتادینَ.
اگر باطل از آمیزش با حق خالص مى‏شد راه بر حق جویان پوشیده نمى‏ماند،
وَ لَو اَنَّ الحَقَّ خَلَصَ مِن لَبس الباطِل انقَطَعَت عَنهُ اَلسُنُ المُعانِدینَ.
و اگر حق در پوشش باطل پنهان نمى‏گشت زبان دشمنان یاوه‏گو از آن قطع مى‏گشت.

وَ لکِن یُؤخَذُ مِن هذا ضِغثٌ، وَ مِن هذا ضِغثٌ فَیُمزَجانِ،
ولى پاره‏اى از حق و پاره‏اى از باطل فراهم شده و در هم آمیخته مى‏شود،
فَهُنالِکَ یَستَولِى الشَّیطانُ عَلى اَولِیائِهِ،
در این وقت شیطان بر دوستان‏اش مسلط مى‏شود،
وَ یَنجُو الَّذینَ سَبَقَت لَهُم مِنَ اللّهِ الحُسْنى*.
و آنان که لطف حق شامل‏شان شـده نجـات مى‏یابنـد.

* ظاهراً اشاره‏ای است به آیه 101 سوره انبیاء.

یا حسین شهید

- - - - - -
+ جناب «seyed hحال اجرای دستورosseini» فرموده‏اند که
«salam
ziba bod aya tafsiresh ro ham darin ?

manzoram ineke dar zaman amam ali

khob moshaksan chon emam masom dar yek jebhe ast tashkis hagh va batel shayd rahat tar bashad

ama alan shayd be in rahti nist

aya shakesi dar khotbeh eshreh shodeh ? »
حقیر هم چنین پاسخ گفته‏ام:
«شاخص همین «هواپرستی» و «بدعت‏گذاری خلاف کتاب خدا»ست دیگه. ما که لنگ شخص نیستیم، باید راه رو شناخت. وگرنه بعد پیام‏بر(ص) اونهایی که به شخص ایشون تکیه داشتند زمین خوردند (از کل مسلمون‏ها فقط چند نفر بر مدار حق ماندند). کلید شناخت حق و حق‏مداری هم ظاهراً تقوی است و لطف حق که ان‏شاءالله مشمول‏اش شویم. خطبه که همه‏اش همین است. مطلبی که شاید به تشخیص حق کمک کند، فرازی است در صحبت‏های اخیر رهبری، به‏خصوص پاراگراف 6 به بعد. هم‏چنین ایشون بارها به این خطبه در صحبت‏هاشون اشاره کرده‏اند که مرور اونها می‏تونه راه‏گشا باشه؛ ازجمله: در جمع طلاب و روحانیون آذر88 (+)، مردم چالوس و نوشهر مهر88 (+)، نمایندگان ولی فقیه در سپاه شهریور70 (+) و نهادهای حامی مستضعفان و محرومان مهر68 (+). این یادداشت جناب مصطفی غفاری هم شاید کمک کند.
نکته دیگه اینکه تو موضع‏گیری‏ها زیاد دنبال عصمت نیستیم. در ماجرای سقیفه حق با علی(ع) منصوب است، نه علی(ع) معصوم. حداقل بنده این‏گونه می‏فهمم.»

سلام.
قبل از هرچیز سال‏گرد رحلت آیت الله سیدجعفر شهیدی رو بزرگ می‏داریم.
بعد هم یه مناسبت فراموش‏شده؛ 5 دی، زلزله بم.
روزهای آخر محرم؛ اشعار حضرت ام‏کلثوم که در سخن‏رانی کوفه خواندن‏شان؛ به‏نقل از جلد 16 «نقش ائمه(ع) در احیاء دین» مرحوم علامه عسکری(ره) به‏نقل از «مثیرالاحزان» و «اللهوف».
- - - - - -

قتلتم أخی صبراً فویل لامّکم            ستجزون ناراً حرّها یتوقد
برادر مظلوم مرا با سخت‏ترین وضعی کشتید.
وای بر شما باد که به‏زودی گرفتار آتشی خواهید شد که سخت سوزان است.
سفکتم دماً حرّم الله سفکها            و حرّمها القرآن ثم محمّد
خون‏هایی را ریختید که خداوند حرام‏اش کرده بود
و قرآن و محمد(ص) نیز آن را محترم شمرده بودند.
ألا فابشروا بالنّار إنّکم غداً            لفی سقر حقّاً یقیناً تخلّدوا
پس باخبر باشید و مژده باد شما را به آتش دوزخ
که بی‏شک فردا در جهنم و تا ابد گرفتار آن خواهید بود.
و إنّی لابکی فی حیاتی علی أخی            علی خیر من بعد النّبی سیولد
من هم در سراسر زندگی‏ام به برادرم می‏گریم؛
بر به‏ترین کسی که پس از رسول خدا(ص) به دنیا آمده بود.
بدمع غزیر مستهلّ مکفکف            علی الخدّ منّی ذایباً لیس یجمد
با سرشکی مدام که سیل‏آسا از چشم‏های‏ام
بر رخ‏سارم جاری است و تمامی نخواهد داشت.

یا حسین شهید

سلام.
مطلب خوبی رو یکی از خوانندگان ای‏میل کردند که مربوط به پای‏گاه اسلامی شیعی رشده.
- - - - - -

«یکی از خدمت‏کاران امام سجاد -علیه السلام- این‏گونه نقل می‌کند:
... نزدیک رفته و گفتم: ای مولای من!
آیا هنوز وقت آن نرسیده که اندوه‏ات پایان یابد و از گریه‏های‏ات کاسته شود؟
امام -علیه السلام- در پاسخ فرمود:
چه می‌گویی؟
یعقوب پیامبر -علیه السلام- با آنکه دوازده پسر داشت،
وقتی خدا یکی از آنان را از پیش چشمان‏اش دور ساخت،
از غم و غصه موهای سرش سپید و کمرش خم شد
و از فرط گریه بینایی‏اش را از دست داد،
درحالی‏که فرزندش زنده بود.
اما من به چشم خود دیدم که پدر و برادر و هفده نفر از افراد خانواده‏ام
بر زمین افتاده و کشته شدند.
بنابر این چگونه انتظار داری اندوه‏ام پایان گیرد و گریه‏های‏ام کاسته شود؟

اندوه فراوان و اشک بی‏پایان امام چهارم -علیه السلام-،
تنها نشان‏گر محبت یک فرزند بر پدرش نیست،
بلکه از روی شناخت و معرفت ویژه‌ای است که آن حضرت
نسبت به مقام و شخصیت فردی چون امام حسین -علیه السلام- دارد.

... توصیف امام صادق -علیه السلام- از چگونگی عزاداری امام سجاد -علیه السلام-
بر پدرش:
زین العابدین -علیه السلام- در تمام مدت زمان حیات خود بعد از واقعه‏ی عاشورا،
بر پدرش می‌گریست.
او در طی این مدت،
روز‌ها را روزه می‌داشت و شب‏ها را به عبادت می‌پرداخت.
چون هنگام افطار می‌شد و برای‏اش آب و غذا می‌آوردند،
می‌فرمود: فرزند رسول خدا -صلی الله علیه و آله و سلم- را گرسنه و تشنه شهید کردند؛
و پیوسته این سخن را تکرار می‌کرد و اشک می‌ریخت.
حال آن بزرگ‏وار هم‏واره برهمین منوال بود تا به خدای عزوجل ملحق شد.

امام سجاد -علیه السلام- به‏عنوان اولین و اصلی‏ترین صاحب عزای امام حسین -علیه السلام-،
هم‏واره عزاداری بر مصیبت پدر بزرگ‏وارشان را هم‏راه عبادت‌های دیگر
از جمله روزه‏داری و نیایش‌های شبانه مورد توجه قرار می‌دادند.
با وجود چنین الگویی که امام چهارم -علیه السلام- در برابر محبان شهید کربلا قرار داده‏اند،
چگونه می‌توان صرف عزاداری برای حضرت امام حسین -علیه السلام- را
برای خود کافی دانست
و پیروی از سیره‏ی امام سجاد -علیه السلام- در عبادت و بندگی خداوند را کوچک شمرد؟!»

یا حسین شهید

- - - - - -
+ جناب «محمد صادق» عزیز فرموده‏اند:
«نقل قولی از حاج آقای پناهیان (حفظه الله):
امام سجاد(ع) در طول عمر پربرکت حدود 30 ساله خود پس از حماسه عاشورا دائماً غلام خریداری می‏کردند و پس از مدتی که این غلامان با گریه‏های حضرت و دلایل آن آشنا می‏شدند آنها را آزاد می‏کردند تا این فرهنگ را در جامعه منتشر کنند. تعداد این غلامان 50000 ذکر شده و معجزه اینکه همه آنها ایرانی بودند. راز این محبت فراوان ما ایرانی‏ها به اهل بیت را باید در این لطف حضرت زین‏العابدین یافت. آری ما مدیون حضرت هستیم. و شاید هر چه داریم از ایشان داریم.
... و چه افتخاری از این بزرگ‏تر که ما غلام‏زادگان این خانواده هستیم.»

حقیر هم در پاسخ گفته‏ام:
«البته شنیده‏های حقیر در عدد و ملیت و نتیجه متفاوت است. اما در اینکه حضرت معجزه محبتی کردند با شما هم‏نظرم. ابتدا و انتهای دوران امامت ایشان ازنظر دوست‏داران اهل بیت(ع) قابل مقایسه نبود و این زمینه‏ای شد برای دوران امامت حضرت باقر(ع) و حضرت صادق(ع). نمونه‏اش اینکه در ابتدای دوران امامت به دستور خلیفه جان و مال و ناموس اهل مدینه بر سپاهیان خلیفه حلال شد و فاجعه‏ی حره و سنگ‏باران کعبه اتفاق افتاد. اما بعد آن ماجرا که برای طواف کعبه مردم راه را برای امام(ع) باز کردند و حاکم آن وقت گوشه‏ای نشسته بود و نمی‏توانست به‏راحتی اعمال‏اش رو انجام بده.»

سلام.

کتاب جدیدی رو به‏ام معرفی کرده‏اند به نام «ناگفته‏هایی از حقایق عاشورا» اثر آیت الله سیدعلی حسینی میلانی. از بخش پایانی، برخی حوادث واقع‏شده در جهان هستی بعد از واقعه عاشورا رو نقل می‏کنم. تقدیم به پیش‏گاه حضرت سیدالساجدین -علیه السلام-.
- - - - - -

1- «قتل الحسین -علیه السلام- ... فمکثت السماء أیاماً مثل العلقه»
زمانی‏که حسین -علیه السلام- کشته شد...
در آن روز آسمان مدتی سرخ بود.
(طبرانی به‏نقل از أم حکیم)

2- «لمّا قتل الحسین بن علی انکسفت الشمس
کسفه حتی بدت الکواکب نصف النهار،
حتی ظننا أنها هی»
زمانی‏که حسین بن علی -علیهما السلام- به شهادت رسید،
خورشید گرفت و به‏گونه‏ای آسمان تاریک شد
که ستارگان پدیدار شدند،
تا اینکه گمان کردیم قیامت فرا رسیده است.
(ابوبکر هیثمی به‏نقل از ابوقبیل)

3- «لم ترفع حصاه ببیت المقدس
إلا وجد تحتها دم عبیط»
در بیت‏المقدس سنگی از روی زمین برداشته نشد،
مگر آنکه خون تازه از زیر آن پدیدار می‏شد.
(ابوبکر هیثمی به‏نقل از محمد بن شهاب زهری)

4- «لما قتل الحسین انتهبت جزور من عسکره،
فلما طبخت إذا هی دمٌ»
آنگاه که حسین -علیه السلام- کشته شد،
شتری را از لشکر آن حضرت به سرقت بردند.
آنگاه که آن حیوان را (ذبح کردند) و پختند،
گوشت آن به خون تبدیل شد.
(ابوبکر هیثمی)

5- «و أما ما روی من الاحادیث و الفتن التی اصابت من قتله،
فأکثرها صحیح،
فإنه قلّ من نجی من اولئک الذین قتلوه من آفه وعاهه فی الدنیا،
فلم یخرج منها حتی أصیب بمرض
و أکثرهم أصابه الجنون»
بیش‏تر روایاتی که درباره فتنه‏ها و بلاهایی که بر قاتلان حسین -علیه السلام- واقع شد،
صحیح هستند.
آنها دچار آفت و بی‏ماری
و بیش‏تر آنها مبتلا به دیوانگی شدند.
(ابن‏کثیر دمشقی شاگرد این‏تیمیّه)

یا حسین شهید

سلام.
یه ای‏میل جالب دریافت کردم که سعی می‏کنم بی‏کم و کاست نقل‏اش کنم.
- - - - - -

The Anglo Saxon Chronicle and The Tragedy of Karbala
احسان کوثری‏نیا، زهرا اخوان صفایی و امید کوثری‏نیا

معرفی کتاب «تاریخ آنگلوساکسون» برگرفته از دایره‏المعارف بریتانیکا:
«کتاب تاریخ آنگلوساکسون یکی از مهم‏ترین اسناد تاریخی است که از دوران قرون وسطی به‏جای مانده است.
این کتاب ابتدا به فرمان پادشاه آلفرد کبیر در حدود سال 890 میلادی گردآوری شد،
و تا اواسط قرن دوازده‏ام میلادی توسط نویسندگان و مورخین مختلف،
وقایع سال‏های بعد به آن افزوده شد.
ما فکر می‏کنیم که این کتاب به‏عنوان کامل‏ترین سند تاریخ بریتانیا
از آغاز آن تا دوره حکم‏فرمایی پادشاه استفن در سال 1154 میلادی باشد.
اگرچه این کتاب ممکن است تاریخ فراگیر و بی‏نقصی نباشد
ولی این مسأله از ارزش بی‏بدیل آن در به‏دست‏آوردن تصویری روشن‏تر
از تاریخ هزار سال پیش بریتانیا نمی‏کاهد.»

قهرمان کربلا، زینب کبری(س) پس از شهادت برادر بزرگ‏وارش،
سیدالشهداء (ع)،
در کوفه خطابه‏ای شورانگیز به این شرح ایراد فرمود:
«ای مردم کوفه، ای فریب‏کاران، خیانت‏پیشگان و گنه‏کاران،
آیا اکنون گریه می‏کنید؟
خداوند هیچ‏گاه اشک‏های‏تان را نکاهد
و قلب‏هایتان هم‏واره با غم و اندوه هم‏راه باشد.
پیمان‏های سست شما هیچ اثری از صداقت و راستی ندارد... .
با به شهادت‏رساندن امام‏تان، کرداری رسواکننده، ننگ‏آور و دهشت‏ناک برای شما به ثبت رسید.
آیا با وجود بارش باران‏های خونین از آسمان باز هم تردیدی در شما وجود دارد.
به خاطر داشته باشید، عذاب آخرت بسیار دردناک‏تر و ناگوارتر است.»

... در این کتاب (تاریخ آنگلوساکسون)
در خصوص مهم‏ترین وقایع سال 685 میلادی
این جمله گزارش شده است:
«In this year in Britain it rained blood, and milk and butter were turned into blood.»
«در سال 685 در بریتانیا باران خون بارید،
و شیر و لبنیات به خون تبدیل شد.»

لازم است در اینجا به این نکته مهم اشاره کرد که
سال 685 میلادی مصادف با تاریخ سخن‏رانی زینب کبری (س) در کوفه است.
ثبت و گزارش یک واقعه مهم تاریخی (یعنی بارش باران خون از آسمان)
از یک منبع تاریخی معتبر و مستقل آن هم در سرزمینی دوردست (بریتانیا و انگلستان)
بیان‏گر چند نکته مهم است:
1) اهمیت واقعه،
2) فراگیر و گیتی‏گستر بودن آن،
3) تأییدی دیگر بر صحت آن.
بارش خون از آسمان پس از شهادت سیدالشهداء (ع)،
واقعیتی است که در کتاب‏های تاریخی مسلمانان
(اعم از شیعه و سنی)
مکرراً گزارش شده است:
«پس از شهادت حسین بن علی(ع)،
از آسمان باران خون بارید، به‏گونه‏ای چاه ها و دلوها پر از خون شد.»
به‏طور مثال می‏توان به کتاب‏های مهم مسلمانان سنی مانند
ذخائر العقبی، صص 144 و 145،
الصوائق المحرقه، صص، 116، 192،
تذکره الخواص، ص 284
و تفسیر ابن کثیر، ج 9، ص 162 اشاره کرد.
*
این دوتا منبع هم معرفی شده:
http://www.britannia.com/history/docs/asintro2.html
http://www.victorynewsmagazine.com/AngloSaxonChroniclesLadyZaynabbintAliA.htm

یا حسین شهید

سلام.

مَا کَانَ لِأهل المَدینَةِ وَ مَن حَولَهُم مِنَ الأعرَابِ
سزاوار نیست که اهل مدینه، و بادیه‌نشینانی که اطراف آنها هستند،
أن یَتَخلَّفُوا عَن رَسُولِ اللَّهِ
از رسول خدا تخلّف جویند؛
وَ لا یَرغَبُوا بأنفُسِهِم عَن نَفسِهِ
و برای حفظ جان خویش، از جان او چشم بپوشند!

ذَلِکَ بأنَّهُم لا یُصِیبُهُم (1-) ظَمَأ
وَ لا (2-) نَصَبٌ
وَ لا (3-) مَخمَصَةٌ فِی سَبیل اللَّهِ
این به‏خاطر آن است که هیچ تشنگی و خستگی،
و گرسنگی در راه خدا به آنها نمی‌رسد
وَ لا (4-) یَطَئُونَ مَوطِئاً یَغِیظُ الکُفَّارَ
و هیچ گامی که موجب خشم کافران می‌شود برنمی‌دارند،
وَ لا (5-) یَنَالُونَ مِن عَدُوٍّ نَیلاً
و ضربه‌ای از دشمن نمی‌خورند،
إِلا کُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ
مگر اینکه به‏خاطر آن، عمل صالحی برای آنها نوشته می‌شود؛
إِنَّ اللَّهَ لا یُضِیعُ أجرَ المُحسنینَ (120)
زیرا خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نمی‌کند!

وَ لا (6-) یُنفِقُونَ نَفَقَةً صَغِیرَةً وَ لا کَبیرَةً
و هیچ مال کوچک یا بزرگی را (در این راه) انفاق نمی‌کنند،
وَ لا (7-) یَقطَعُونَ وَادیاً
و هیچ سرزمینی را (به‏سوی میدان جهاد یا در بازگشت) نمی‌پیمایند،
إلا کُتِبَ لَهُم لِیَجزِیَهُمُ اللَّهُ أحسَنَ مَا کَانُوا یَعمَلُونَ (121)
مگر اینکه برای آنها نوشته می‌شود؛
تا خداوند آن را به‏عنوان به‏ترین اعمال‏شان، پاداش دهد.

(سوره توبه)
*

این وظیفه همه مسلمانان در تمام قرون و اعصار است که
رهبران خویش را همچون جان خویش،
بلکه بیش‏تر گرامی دارند
و در حفظ آن بکوشند
و آنها را در برابر حوادث سخت تنها نگذارند،
چراکه خطر برای آنها
خطر برای امت است.
(تفسیر نمونه)

یا حسین شهید

- - - - - -
+ خدا آقای قرائتی رو عزت بده.

سلام.

می‏دونم که هیچ‏وقت وب‏لاگ‏نویس خوبی نبوده و نخواهم شد.
*

وقتی چند ساله می‏نویسی و می‏خونی،
این کار می‏شه جزو برنامه‏ات،
و خوب، کم‏کم برنامه روزانه‏ات.
اصلاً می‏شی یه روزنگارنویس.
به‏خصوص اگه یه وب‏لاگ شخصی داشته باشی
که نخواد موضوع و جهت خاصی رو به‏ات تحمیل کنه.
حتی خوننده‏ها هم ان‏قدر محدودت نکرده‏اند که
فقط بخوای یه جور بنویسی و از خیلی کشش‏هات دست بکشی.
تو این بین،
وقتی کار رو تعطیل می‏کنی،
انگار رفتی مسافرت؛
یا از یه قید راحت شدی.
می‏شه یه کم نفس کشید و فکر رو مرتب کرد.
و مدام از خود پرسید که چی می‏خوام؟
چی باید بشم؟
**

به رسم قدیم‏ها بی‏ربط می‏نویسم.
برای بازی نقش آش‏پز‏باشی،
فقط کافی نیست بازی‏گر خوبی باشی.
به‏نظر من باید واقعاً آش‏پز بشی.
یادم‏ه درباره دنیرو شنیدم که وقتی می‏خواست نقش یه خیابون‏خواب رو بازی کنه،
چه‏طور رفته بود قاطی‏شون و همون‏جور می‏اومد سر صحنه.
نه مثل ما که ماه رمضون‏مون هم ربطی به صیام نداره.
ولی نگاه خانم آریا وقتی می‏خواست بیاد تو دفتر
واقعاً تکون‏ام داد.
شوهری که این‏قدر اذیت‏اش کرده بود
و همین چند دقیقه پیش هم داشت آتیش می‏سوزوند،
بعد مدت‏ها اون‏جا دیدش...
بیش‏تر نگاه عاشقی بود که سال‏هاست محبوب‏اش رو ندیده،
تا نگاه غضب‏آلود شماتت‏گر.
تو این مایه‏ها که از تو انتظار نداشتم،
اما خیلی رمانتیک.
البته این ترفند بازی خانم معتمده.
اما این‏بار هم مؤثر بود.
و اون چیزهایی که شب قبل‏اش تو دفتر برای خودش می‏نوشت،
و شب موندن‏اش سر کار...
***

نمی‏دونم دردم چی بود که اینها رو نوشتم.
ولی این‏طور نتیجه بگیرم که
برای زنده‏بودن
باید مثل زنده‏ها زندگی کنی.
نه اینکه اداشون رو دربیاری و منتظر سوت و کف تماشاچی‏ها باشی.
قبول دارم که بالأخره آدم هرکاری رو از ادا درآوردن شروع می‏کنه و یاد می‏گیره،
فقط می‏گم حداقل برای آب‏تنی باید لخت هم شد.
بازی زنده‏ها، لباس خودش رو می‏خواد.
با لباس گناه که نمی‏شه شیرجه زد تو حیات طیبه.
معلم و مربی می‏خواد.
دفترچه داره.
گمان‏ام این‏جوری درست‏اش نیست.

یا حسین