خدا كنه تو همين لحظه هاي پر مشكل و سخت اون كاري رو بكنيم كه درسته / و بدونيم بايد چه چيز رو به چه چيز ترجيح بديم/ والا تو زمانيكه همه چيز بر وفق مراده درست زندگي كردن رو همه بلدن.

اين حرفي كه ميخوام بزنم به هيچ وجه تاييد شرايط بد اجتماع يا به خدا نسبت دادن اونها نيست/ ولي گاهي از اينكه تو اجنماع بدي زندگي ميكنم خدا رو شكر ميكنم و احساس ميكنم شايد يه لطف بوده/ اينكه خدا منو شايسته مبارزه با شيطان دونسته/ و مرد ميدان هاي سخت/ البته خودم رو نميگم/ من نوعي منظورمه.

سلام

در اين موارد مثالي شما، يه چيزي خيلي به ذهنم فشار مي ياره:

مي دونيد، به نظرم رسيد كه قضاوت تنها از آن خداست. و اون كارهايي كه آقايون قاضي مي كنند، فقط براي حفظ نظم جامعه و حل و فصل شدن مسائل در مقاطع كوچك است.

شما خودتون رو تصور كنيد كه روزي مثلا 16، 17 ساعت داريد رانندگي مي كنيد. بايد يه پول مشخصي رو هم در يك روز درآوريد. مثلا ترافيك خاص صبحگاهي و عصرگاهي و خرابي ماشين و ... نبايد در نتيجه هيچ تاثيري داشته باشه.

حالا سيگار كشيدن و چاي خوردن و كش و قوس اومدن و ... به نظر شما چيز عادي نيست؟ مي تونه اون فرد كار ديگري كنه؟

زندگي بعضي اوقات به بعضي ها خيلي سخت مي گيره.

من نمي خوام از اون شخص خاص و و يا اشخاص مثالي تعريف كنم. اما مي گم...

قضاوت خيلي سخته. ما بايد جاي خدا باشيم كه همه ي عوامل و علل رو بدونيم و موجودات را به قيامت بكشونيم.

ببخشيد كه سرتون درد اومد

در پناه خدا