11.ايرو هم بگم كه اصلا قبول ندارم ب آدمهاي مذهبي در اين مورد خطاكارند و بي تجربه! اگر مذهبي بودن با درك حقيقي مذهب توام باشه، باعث لطافت روحي و درك عميق و فوق العاده روحاني از مسايل ميشه. اصولا اينجور آدمها احساس رو بسيار بهتر از سايرين درك ميكنند و صحت يا عدم اون بهتر براشون قابل تشخيصه. و اصولا اينگونه افراد مذهبي باز هم به دليل همون درك معنوي و روحاني بالا، در زندگي ارزش زيادي براي احساس درست قايلند و نمي تونن اونرو ناديده بگيرن.

چرا بعضي از ما مذهب رو با احساس عميق روحاني داشتن در تعارض مي بينيم؟(البته منظورم اين نيست كه شما اينطور فرمودين. گاهي ديدم كسانيرو كه به نام مذهي اينگونه مي انديشند.)

خدا سرچشمه عشق و محبته، و اگر مذهب ما درست باشه از اونجاييكه از جام محبت او سيراب تريم، كلا درك معرفتي و احساسي مون هم نسبت به سايرين بالاتره.

مذهبي ها در اين زمينه كم خطاتر و باتجربه ترند! اونها محبت عميق خداوند رو بيشتر تجربه كرده اند و دوست داشتن رو بهتر از سايرين مي شناستد...

12.والسلام!