مطلبتون جالب بود وسطر به سطر منو دنبال کرد!
1.داستان خيلي عجيبي بود. خودم رو در طول خوندنش جاي قهرمان که گذاشته بودم، اصلا احساسم آخرش اين نبود که بهترين خبر رو شنيده ام! و به کوچکي خود پي بردم.
2.بحث مهميه ارتباط مستقيم بين عمق لذت و تکراري نشدنش. و واقعا آدمي که اون رو تجربه ميکنه هم مهمه. واقعا بعضي ها خودشون اونقدر کم عمقند که هرچه هم لذتشون عميق باشه، اونها رو دچار تکرار ميکنه. طبيعيه کسي که خودش عمق نداره درک چنداني هم از لذت عميق نمي تونه داشته باشه و در حدّ خودش مي فهمدش.
و اين تکراري شدن در مورد احساست نسبت به يک انسان عجيب تره، و باور نکردني. مگه ميشه که تجربه هاي روحاني براي آدم تکراري بشه؟!! زمانيکه روحت در ارتباط با کسيه قاعدتا تکرار همه چيز رو زيباتر ميکنه.
3.از جهادي چيز زيادي نمي دونم و نفهميدم چرا آدم رو بدبين ميکنه. اما گاهي فکر مي کنم اين اتفاقات و پيش آمده ها نيستن که آدم ها رو مي سازن، بلکه خود انسانها هستند که به اونها ميگن چه تاثيري روشون بذارن. البته مطمئن نيستم!
4.به نظرم راه تبليغ دين هم لزوما از حوزه نمي گذرد.
5.در مورد غزه هم ممنون.
5.در پناه حق