قل يا رسول الله عن صفيتك صبري و عفا عن سيدة نساء العالمين تجلدي . . . انا لله و انا اليه راجعون . قد استرجعت الوديعة و اخذت الرهينة و اخلست الزهراء، فما اقبح الخضراء والغبراء . يا رسول الله اما حزني فسرمد و اما ليلي فمسهد...

چقدر صبرم كم شده در فراق دردانه ات اي رسول خدا...اما تقدير چنين است انگار: ما از اوييم و به او باز مي گرديم...امانتت را بازگرداندم، اما چه تاريك است از اين پس زمين و زمان در برابر ديدگانم...آآه كه از اين پس اندوهم جاودانه خواهد شد و شبهايم بيدار و نا آرام...

اين ناله هاي همان عليِ بدر و خيبر است؟...هم او كه قرآن به صلابت سم اسبش سوگند ياد مي كند؟؟؟ ..آآآآه..

ايستادم به نوک پنجه پا

اما حيف.....

دستش از روي سرم رد شد و بر مادر خورد