سلام

یا اللَّهُ یا رحمانُ یا رحیمُ، یا مُقلِّبَ القلوب ثبّت قلبی على‏ دینکَ

سلام.

1- برگشتیم.

2- دو نکته درباره مشهد:
2-1- جمعه عصرها منزل حاج آقای مروارید روضه است؛
ما که هر وقت رفتیم استفاده کردیم.
(البته فکر کنم جلسه مردانه است.)

2-2- شب شهادت حضرت صادق(ع)
هتل صادقیه (سرشور 5)
روضه سالیانه، پربار و باصفایی است.

3- دعا کنید که بشود یکبار تجربیات اجرایی مشهد اردویی را بگویم؛
شاید به درد یکی خورد.

4- مطالب دوستان را هم در لینک‏های پ.ن بخوانید،
شاید من هم سعادتی یافتم و از کتاب «پیشوای صادق» آقای خامنه‏ای
چیزی نوشتم.

5- خدا رو شکر یکی از آشنایانی که برای ازدواج دغدغه داشت
دارد سر و سامان می‏گیرد.
خوشحالم که به اندازه‏ی یک دعا کمک بوده‏ام.

ان‏شاءالله همه‏مون خیر دنیا و آخرت نصیبمون باشه.

و من الله التوفیق
یا علی

- - - - - -
پ.ن
ندبه امام صادق در فراق یار

مذهب جعفری

چه شیرین است نامهاتان !

دوران حضرت صادق(ع) در کلام حاج آقا!

نشانه‏ها

لحظاتی که لذت دیدنش را هیچ جای دیگری نخواهی یافت

سلام.

1- ان‏شاءالله داریم می‏ریم مشهد؛
جای همه خالی.

جون هر کی دوست دارید حلالمون کنید.

2- دیگه تحمل این دنیای مجازی برام سخت شده.
واقعاً می‏تونه آدم رو از خدا دور کنه؛
ما هم که ظرفیتمون ته کشیده.

ان‏شاءالله حسابم رو بعد مشهد باهاش یه سره می‏کنم؛
البته اگه مجبور شدم.

یاعلی

- - -
پی‏نوشت:

1- زیارتمان قبول. ان‏شاءالله با دوستان مشرف شویم.

2- جناب «سوال؟؟؟» فرموده‏اند: «واقعا دنیای مجازی از نوع وبلاگی آدم رو از خدا دور می کنه؟ اونم از نوع وبلاگ نفسانی؟ ... واقعا گفته های شما رو نمی فهمم.
انصافا نمی تونم ترس خودم رو پنهان کنم ، اگه شما درست بگید...
شاید سکوت خودش یه راهه؟ اما بهترین راهه؟»

عرض می‏کنم: 2-1- منظورتون از «نوع وبلاگ نفسانی» چیه؟ مگه نوع خاصیه؟
2-2- به «سکوت» خیلی سفارش شده. البته قاعدتاً سکوت ناشی از سکون و بی‏تفاوتی منظور نبوده.
2-3- طبیعی است که بسیاری از مطالب این وبلاگ شخصیه و در نگاه اول برای فهم مخاطب نوشته نمی‏شه؛ اما وقتی پرسش شود، پاسخ‏دادن وظیفه است.
2-4- این موضوع دورشدن از خدا بیشتر به نگاه نویسنده برمی‏گرده که تحت تأثیر ماهیت این رسانه است. وبلاگ‏نویسی برای این حقیر گاهی روالی دارد که از نفس (که بری از وساوس شیطان نیست) شروع می‏شود و بدون عبور از عقل و قلب سلیم (که در بنده کم رنگ و اغلب بیمار است) به مخاطب عرضه می‏شود.
این روال خود تبعاتی دارد که از جمله تقویت وهمیات و پررنگ‏شدن پاسخ‏گویی قلب در برابر مخاطب ناشناخته در مقابل احساس وظیفه در محضرالهی است...

سلام.

1- تو ایستگاه راه آهن بندر ترکمن نشسته بودیم،
یه پیرمرد ترکمن با پسرش اومدند دم باجه بلیط فروشی.

محمدحسن برگشت که این دو تا رو می بینی؟
برق تو نگاه پیرمرد رو.
داره پسرش رو می فرسته تهرون،
پسری که حاصل عمرشه.

محمدحسن زیاد تو فرودگاه بوده،
زیاد هم سفر رفته.

یه فیلمی رو تعریف می کرد که
یه زن و مرد بچه شون رو داشتن می بردن دانشگاه
تو یه شهر دیگه.
صحنه آخرش که پسره خداحافظی می کنه
و پدر و مادرش جلوی در دانشگاه نگاهش می کنن تا دور شه.
چقدر باشکوه.

2- فکر کردی چقدر راحت برای زندگیمون که نتیجه زحمات خیلی هاست تصمیم می گیریم؟
خوبه یه کم بیشتر به خودمون سختی بدیم.
خوبه یه کم کمتر کله شقی کنیم.

خوبه گاهی هم به آسمون نگاه کنیم.

یا علی

سلام.

شهریور امسال یه پست نوشتم درباره سفر و تعطیلات.

به همه دوستان هم توصیه می کنم برنامه ریزی و استفاده از سفر و تعطیلات رو جدی بگیرن.

پنج شنبه پیش بعد از جلسه هفتگی نشسته بودیم دور هم،
گفتم پایه اید بریم گرگان؟
چهارشنبه شب با قطار می ریم،
جمعه هم برمی گردیم.
حاج مهدی هم نشسته بود و گفت جاش با من.
اونجا هم یه پاترول میشه قرض کرد که دو روزه دستمون باشه.

شبش رفتم اینترنت بلیط هاش رو چک کردم.
به بر و بچ SMS زدم،
اندازه 2تا کوپه شدیم.
جمعه هم بلیط ها رو گرفتم.

خلاصه فردا داریم میریم.
امیدوارم سفر خوبی بشه.
احتمالاً بجز خود گرگان، بندر ترکمن و جنگل گلستان هم میریم
و خلاصه حالی به حولی!

جای همه خالی

امیدوارم شما هم از این فرصت بهار برای گشت و گذار استفاده کنید.

یا علی

- - -
پ.ن.
چند تا عکس از مسافرت گرگان: http://picasaweb.google.com/masood.masihtehrani/GorGan87