سلامبرام خيلي جالبه يه نفر مي تونه چند تا وبلاگ داشته باشه و اين همه حرف، اما من هر وقت فکر وبلاگ مي کنم مي بينم هيچ حرفي ندارم به جز گفتن يك سلام متناقض بود؟! نه؟
سلام!
و از اون متناقض تر اينكه يه نفر رو ببينم كه اين همه فعاليت مي كنه و اين ور و اون ور مي ره و از هر دري تو وبلاگش مي گه ، اما يه دفعه مي نويسه:
پ.ن.کمي خسته ام، کمي کسل، کمي بي خيال. منتظرم يه چيزي بشه، يا همين طوري تموم بشه. دعا بفرماييد.و بعد خواننده رو تو اين تعليق مي ذاره كه چي بشه؟ چي تموم بشه؟
اساسا وبلاگ يه روزنامه است؟ يا يه دفتر يادداشت خاطرات درونيه؟ يا تقويمه ؟ اگه خصوصيه چرا عمومي ميشه؟! حريم خصوصي و عمومي چه جوري خط كشي مي شه و ...
و شايد نمي خوام باور كنم كه آدمها زندگي مي كنن و عمل مي كنن بدون اينكه اين تحليل ها رو داشته باشن و بدون اينكه التفات كنن يه دفعه دروني ترين لايه هاي ورودي خودشون رو تصوير مي كنن و ...
چقدر حرف داشتم!!!!!!!!
موفق باشيد
