• وبلاگ : سلام
  • يادداشت : رابطه‏ي شخصي و جاي‏گاهي
  • نظرات : 1 خصوصي ، 11 عمومي
  • چراغ جادو

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     

    سلام

    عليرغم اينكه يه مدت نبايد بيام اينترنت تا يه سري كارهاي عقب افتاده ام انجام بشه، اومدم اينجا.. و عليرغم اينكه فرصت نظر دادن نداشتم، به خاطر مطلب جالب توجهي كه گذاشتين انگار بايد حرف بزنم!..

    1.بحث زيبايي است.

    2.بله، گاهي رابطه شخصي و جايگاهي كه نسبت يه افراد پيدا مي كنيم بسيار متفاوتند. البته دليلي هم نداره كه يكسان باشن. چرا كه خاستگاه ايندو با هم فرق ميكنه.

    رابطه شخصي بيشتر از يه هم حسي روحي نشءت ميگيره. به كسي احساس نزديكي ميكني كه احساس ميكني نواي روحت رو مي شنوه و كاملا اون رو درك ميكنه. يه كسي كه انگار ناگفته، تمام حرفهاي دلت رو مي خونه و سير روحيش بسيار به تو شبيهه. تو اين رابطه تو اصلا اون آدم رو ارزش گذاري نمي كني، خوبيهاش رو نمي شمري تا بهش نمره بدي و اگه نمره بالايي آورد احساس كني كه دركت ميكنه! تنها مزيتي كه اون نسبت به سايرين داره اينه كه نوايي روحاني بين تو و او وجود داره و خوب مي تونين همديگر رو معني كنين.

    3.اما تو رابطه جايگاهي فرق ميكنه. تو ميبيني يه آدمي خيلي خوبه، كارهاي خيلي مفيدي هم انجام داده و كلا انسان شريف و مثبتيه. گرچه كه شايد ارتباط روحي با او برقرار نكرده باشي.

    4.اين براي اينه كه فرق هست بين احترام و دوست داشتن. ما تو دوست داشتن به تفسيري از روح دست مي يابيم و اگر اون ترجمان با ترجمان روح ما شبيه باشه، دوست داشتن اتفاق ميفته. حتي ممكنه يه آدمي خوبيهاي بي حد و حصري نداشته باشه اما ما او رو دوست بداريم. اما خوب احترام بيشتر با برشمردن نيكي ها رابطه داره. چيزيكه اصلا تو دوست داشتن مطرح نيست.

    5.ما تو فرآيند دوست داشتن مثلا قرار نيست آدمها رو براي بهشتي يا جهنمي شدن بسنجيم و هركي بهشتي تر بود رو بيشتر دوست بداريم. دوست داشتن به نظرم به شباهت هاي پايه اي فكري و روحي بر ميگرده تا به درجه خوب بودن فرد مقابل. به درك شبيهي كه آدمها از دنياي اطراف و مسايل مهم روحي و فكريشون دارن. اگر بخوام خلاصه بگم اينه كه دوست داشتن برپايه شباهت ها و تفاوتهاي حسي و روحي و معنوي و فكريه نه بر پايه كارهاي بد و خوبي كه يه نفر كرده.(همون بحث جهنم و بهشت)

    6.نمي خوام بگم دوست داشتن بي دليل اتفاق ميفته. يه لحظه است و تو كاريش نمي توني بكني! ميگم كه دليل داره، يه دنيا دليل پشتشه. يه دنيا شباهت روحي، شباهت فكري، هم حسي،و... اما نمره دهي اصلا پشتش نيست. دوست داشتن فراتر از نمره دادن به آدمها اتفاق ميفته. اما اونقدر دلايل جدي پشتشه كه با توجه به اينكه كي رو دوست داري حتي خودت رو بهتر مي توني بشناسي. و اين خيلي جالبه.