اين اطمينان از نكو بودن تعطيلي احساس از كجا ناشي ميشه؟ من هم ديده ام و قبول دارم در اين زمينه خطا شده،ضربه پيش اومده،اما وقتي مي خواهيم يه مسيله رو بررسي كنيم اين درست نيست كه پارامترهاي ديگر رو در نظر نگيريم و تنها با وجود يك پارامتر قضاوت كنيم و نتيجه بگيريم.
4.اون احساسي كه به خطا ميره چه ويژگيهايي داره؟ آيا هر احساسي محكوم به شكسته؟ آيا در دين از ما خواسته شده خلاف احساسمان عمل كنيم يا اونرو ناديده بگيريم؟
اون احساسي كه به شكست ميرسه احساسي است كه دوامي در اون نيست. احساسي كه ريشه اي درست نداره و بر بناي محكمي سوار نشده. هرچقدر كه يك انسان از لحاظ شناختي كه از خودش و جهان داره رشد بيشتري كرده باشه،معرفتش عميق تر باشه،احساسش هم درست تر و اصولي تر ميشه. انگار كه عقل و احساس او به يه چيز گواهي ميدن.