سلام. آدم وقتي عادت كنه هم‏زمان فكر كنه و بنويسه، اون هم دست به كي‏بورد، همين‏جور مزخرف مي‏شه ديگه. آقاي قاسميان رو ما بيش‏تر اسمي مي‏شناسيم؛ ما كجا و شناخت ايشون! خوب ايشون مفيدي بودن و مدرسه ما هم به سال بالايي‏هامون درس مي‏دادن. به ما كه رسيد از مدرسه رفتن. خدا حفظشون كنه. يا علي