سلام. تشكر. البته در نوع اين بحث‏ها، هرچند كلي باشه، آدم دوست داره جنسيت طرف مقابل رو هم درنظر بگيره. ولي شايد اين بهتره كه بحث بدون دونستن و درنظر گرفتن جنسيت طرف مقابل انجام بشه. اما در اين مورد بنده هم كاملاً موافق‏ام. 1- تفاوت در قابليت‏ها و وظايف هست و نمي‏شه توقع داشت كه هم‏سر كارهاي طرف مقابل رو با همون كيفيت انجام بده. مثلاً خيلي از خانم‏ها ظرف‏شستن آقايون رو قبول ندارن، چون اون ظرافت و حساسيت رو تو كارشون نمي‏بينن. خوب، طبيعي است. هر چند استثنائات هم كم نيستند. 2- با اين بهانه‏ها نبايد از كمك و پذيرفتن مسئوليت انجام كارهاي هم‏سر به‏طور كلي سر باز زد. چون در بعضي مواقع اين پذيرش مسئوليت ضروري‏ه (واجب)، بعضي اوقات مطابق توصيه عقل و اخلاق‏ه (مستحب، كه تو كامنت شما هم بود)، و البته گاهي ابزاري‏ه براي امتيازگرفتن و دادن (نوعي عقل معاش). حالا از اينها كه بگذريم، نوشته حقير فقط يه احساس شخصي بود كه به نوعي از تنبلي آدم‏ها در اموري كه كم‏تر تجربه‏اش كردن برمي‏گرده. اون بنده خدايي كه پيش‏كسوت بود، خيلي آدم زحمت‏كش و سرشناسي بود كه اصلاً نمي‏شد در كل به‏اش گفت تنبل. ولي تو اين زمينه خودش رو تنبل مي‏دونست و اين خودش نوعي صداقت‏ه. با همين شناخت صحيح و واقع‏نگري آدم نسبت به خودش نقاط ضعف‏اش رو مي‏شناسه، بعد مي‏تونه به‏مرور با صفات خوب جاي‏گزين‏اش كنه. باز هم تشكر. يا علي