سلام
بله، واقعا بايد فكر كرد. مواقعي هست كه اين مسئله خيلي خطرناك ميشه.
اين روزها اشكال مختلف و زيانباري از قالب پرستي بين مذهبي ها رواج پيدا كرده، كه به هيچ طريقي جز طريق از پيش تعيين شده خودشون خداپرستي و ايمان رو قبول ندارن. به نظر من اين نتيجه نقطه اي نگاه كردن به دينه. دين يك مسيره براي جستن حقيقت كه با رشد علم و هنر اين رودخانه هر روز انحناي تازه اي در مسير جديدش پيدا ميكنه. اگر بخوايم اون رو راكد كنيم و به سكون مجبور، يعني رشد و بالندگي اش رو متوقف كرده ايم. يعني نقطه آغاز حركت پيامبر گرامي اسلام رو در نقطه زمان و مكان اون موقع محدود كرده ايم، و نمي گذاريم افق هاي تازه پيش چشممون بياد. اين ضربه اي است به دين كه جزو نابود كننده ترين ضربه هاست. من فكر مي كنم دشمنان هرگز نمي تونن ما رو به دين بدبين كنن، چون دين خواهي و خداجويي در نهاد و فطرت ما قرار داره. اما دوستداراني كه به واقع معناي دين رو نشناخته اند، مي تونن با تبيين هاي بدي كه از دين مي كنن مردم رو نسبت به اون بدبين كنن و از اون دور. اين يكي از مصاديق مهم نماز و روزه ايه كه راه رسيدن به خدا رو ميبنده.
اينجاست كه هرچند از اين بي اخلاقي و فساد تباهي آور و زشت اجتماع قلبم به درد مياد، مقصر رو تنها فاسدان و بي اخلاقان نمي دونم. نه اينكه بخوام از اونها سلب مسئوليت كنم، به هيچ وجه، اما تو اين داستان براي پايانِ بدِ ماجرا خيلي ها دارن نقش هاي مهم بازي مي كنن. از جمله اونهايي كه دين رو نمي شناسند اما هرگز اين رو باور نمي كنند.
