سلام.

در مظلومیت حضرت عسکری -علیه السلام- شنیده‏‏ام که حتی مهلت زیارت خانه‏ی خدا را هم نداشته‏اند. چند جمله از زندگانی ایشان به نقل از اینجا و اینجا.
- - - - - -

+   دوران زندگی کوتاه امام حسن عسکری(ع) بر سه دوره‏ی مشخص تقسیم می‏گردد:
1- پنج سال در حجاز در شهر زادگاه خود در حضور و مراقبت پدر بزرگوارش.
2- شانزده سال در عراق قبل از دوران امامت و پیشوائی.
3- هفت سال دوران کوتاه و پربار امامت و زعامت در عراق.

++ امام (ع) از شش سال دوران اقامت‏اش، سه سال را در زندان گذرانید.
زندان‏بان آن حضرت، صالح بن وصیف، دو غلام ستم‏کار را بر امام گماشته بود،
تا بتواند آن حضرت را -به‏وسیله آن دو غلام- آزار بیشتری دهد.
اما آن دو غلام که خود از نزدیک ناظر حال و حرکات امام بودند
تحت تأثیر آن امام بزرگوار قرار گرفته به صلاح و خوش‏رفتاری گراییده بودند.

+++ حضرت هادی(ع) و حضرت عسکری (ع)
هم از سوی دستگاه خلافت تحت مراقبت شدید و ممنوع از ملاقات با مردم بودند
و هم امامان بزرگوار ما
-جز با یاران خاص و کسانی که برای حل مشکلات زندگی مادی و دینی خود به آنها مراجعه می‏نمودند-
کمتر معاشرت می کردند،
به جهت آن بود که دوران غیبت حضرت مهدی(عج) نزدیک بود 
و مردم می‏بایست کم‏کم بدان خو گیرند 
و جهت سیاسی و حل مشکلات خود را از اصحاب خاص
که پرچم‏داران مرزهای مذهبی بودند
بخواهند 
و پیش‏آمدن دوران غیبت درنظر آنان عجیب نیاید.

++++ در زمان امام یازدهم تعلیمات عالیه قرآنی و نشر احکام الهی و مناظرات کلامی
جنبش علمی خاصی  را تجدید کرد 
و فرهنگ شیعی -که تا آن زمان شناخته شده بود-
در رشته‏های دیگر نیز مانند فلسفه و کلام
باعث ظهور مردان بزرگی چون یعقوب بن اسحاق کندی،
که خود معاصر امام حسن عسکری بود و تحت تعلیمات آن امام،
گردید.

+++++ خلیفه پنج نفر از معتمدان و مخصوصان خود را با او همراه کرد.
یکی از ایشان نحریر خادم بود که از محرمان خاص خلیفه بود،
امر کرد ایشان را که پیوسته ملازم خانه آن حضرت باشند و بر احوال آن حضرت مطلع گردند.
و طبیبی را مقرر کرد که هر بامداد و پسین نزد آن حضرت برود و از احوال او آگاه شود...
و این کارها را برای  آن می‏کردند که آن زهری که به آن حضرت داده بودند
بر مردم معلوم نشود و نزد مردم ظاهر سازند که
آن حضرت به مرگ خود از دنیا رفته.

پیوسته ایشان ملازم خانه آن حضرت بودند تا آنکه
بعد از گذشت چند روز از ماه ربیع الاول سال 260 ه.ق.
آن امام مظلوم در سن 29سالگی از دار فانی به سرای باقی رحلت نمود.

یا علی