سلام،
یه پیشنهاد:
هر کی اینجا رو می خونه، یه کلمه، عبارت یا جمله از عرفه، دعای عرفه، عید قربان، نماز عید، حج و ... بگه.
عبارت منتخبی خودم از دعای عرفه:
«وَ طَهِرنِی مِن شَکّی و شِرکِی، قَبلَ حُلولِ رَمسی»
و پاکم کن از شک و شرک خودم، پیش از آنکه داخل گورم گردم.
یا علی
سلام،
1- لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی کَبَدٍ «4»
که ما انسان را در رنج آفریدیم [و زندگى او پر از رنجهاست]! (سوره بلد)
یا علی
سلام،
1- یه شعر با دو اندرز:
یکی آنکه بر نفس خوش بین مباش
یکی آنکه بر خلق بدبین مباش
2- نکته ای از کتاب «150 صحابی ساختگی» علامه عسکری (رحمت الله علیه):
«اسلام تمامیش،
اعتقادات و احکام و برنامه هایش،
و دیگر دانش های وابسته به آن،
ریشه هایش در قرآن است.
و شرح و توضیحات و تفصیلات،
نمونه های عملی و شکل یافته اش در سنت پیامبر است.
به همین جهت خدای متعال در کتاب آسمانیش
فرمانبرداری از رسول را با اطاعت از خویش همراه آورده است،
آنجا که فرمود: اطیعوا الله و رسوله»
«وقتی به سنت مراجعه می کنیم می بینیم
بر اندام او اقسام لباس های تحریف و دگرگونیها پوشانده شده»
«در مسیر این تحریف ها،
ده ها هزار روایت ساختگی و تحریف شده در خلال کتب سیره
و تاریخ و عقاید اسلامی و تفسیر قرآن وارد شده،
تا آنجا که اسلام راستین در زیر این پرده های خرافات پنهان گشته،
و چهره واقعیش دیده نمی شود.
و همین امر باعث پراکندگی مسلمین در این روز و روزگار گشته
و توده های اسلامی را به جمعیت ها و گروه های پراکنده
تقسیم نموده است.»
یا علی
سلام،
کوه نوردها رو دیدی،
هر قدمی که بر می دارن جاپاشون رو محکم می کنن.
هر آدمی باید یه معلم داشته باشه؛
هر آدم، یه معلم.
100تا کار اشتباه میکنیم، دوتا درست.
کلیات رو میشه از این ور و اون ور فهمید،
نیکی به پدر و مادر خوبه،
خدا یکیه،
حروم خوری بده،
صداقت خوبه.
ولی جزئیات رو باید پرسید.
از اهلش،
از متخصصش.
یا علی
- - - - - - - - - - - - -
پی نوشت:
خانم معلم خوب فرموده اند: «همه به معلم احتیاج دارند؛ حتی معلمها بعضیا تویه چیز تخصص دارن! ... لازمش پرسیدن و درطلب علم و دانایی بودنه. البته هیچی جای لذت دانستن بعد از پرسیدن رو نمی گیره.»
سلام،
...این یک نکته شکلی است. نه محتوایی.
1- اگر انتقاد درست را بدون ارایه هم بگوییم، ممکن است به کام کسی تلخ باشد ولی مسلما اثر می کند. اگر هنر زیبا گفتن را هم نداریم، حرف حق گفتن خود زیباست.
2-اگر انتقاد درست را با آرایه بگوییم، احتمال تاثیرش بیشتر می شود. حرف حق هم که هست. این یک دوستی و مودت و اظهار محبت است. و برای دوستی که از او این گونه انتقاد می شود بسیار ارزشمند خواهد بود و فراموش نخواهد شد.
3-اگر انتقاد غلط یا نیمه غلط(منبعث از برداشت های شخصی یا اشتباه یا قضاوت یکطرفه یا ....) را در آرایه ی زیبا بگوییم، با این که درست هم نیست می تواند موثر باشد. و حداقل اگر موثر نیست، کدورت نیافریند و دوستی ها را نزداید.
4- اگر انتقاد غلط یا نیمه غلط را بدون آرایه بگوییم، احتمالا موثر نیست. کام طرف را هم تلخ می کند. ولی احتمالا به شما بدبین و از شما دل آزرده نمی شود.
5-اگر انتقاد درست را با زبان تلخ بگوییم، احتمال تاثیرش کمتر می شود. اما به هر حال در درازمدت حقیقت خود را نشان خواهد داد. پس اگر اصلاح مد نظر است این گونه انتقاد کردن کار درستی نیست. چون طرف را علیرغم این که می داند برحق از او انتقاد شده به علت لحن بد و گزنده، به اصطلاح: سرلج می افتد.
6- اگر انتقاد غلط یا نیمه غلط را با لحن گزنده و زبان تلخ بگوییم... دیگر نوبر است!! هم کام تلخ می شود و هم کدورت ایجاد می شود و هم دوستی ها در خطر می افتد و هم پیشرفتی رخ نمی دهد و ....
خلاصه این که،
انتقاد یا بر حق و صحیح است یا غلط و نیمه غلط.
و زبان بر سه قسم است. یا شیرین است یا رک و راست و معمولی است یا تلخ است.
حرف حق را باید زد. چه بهتر که با زبان شیرین باشد.
حرف غلط یا نیمه غلط را هم حتی الامکان نباید زد. اگر هم زده شد، چه بهتر که با زبان شیرین باشد.
آخر این که دوستی ها را بسیار بیش از این حرف ها باید پاس داشت.
ارادتمند همه دوستان
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
پی نوشت:
اینها فرمایشات آقا محسن بود که گفتم شاید به درد شما هم بخوره. یا علی
سلام،
یه حدیثی حاج آقا موسوی آورده بود که خیلی به پر و پاچه ما می پیچه:
«هر کس مؤمنى را بر انجام دادن گناهى سرزنش کند،
نمىمیرد تا آن که خود، آن گناه را مرتکب شود»
برای منی که خیلی تو کار دیگران فضولی می کنم،
این مشکل زیاد پیش میاد. خدا به دادم برسه.
فکر می کردم که اگه نشسته بودیم زندگیمون رو می کردیم
و اینقدر به کارهای بقیه سرک نمی کشیدیم،
تا حالا یه چیزی شده بودیم.
امروز به یکی گیر دادم که
تو ارتباطت با دیگران یا معلمیه یا شاگردی.
یعنی یا حرفشون رو خوب می خونی
یا مدام بهشون راست راست، چپ چپ می گی.
این گیر هم شاید بشه یه گرفتاری تازه!
یا علی
سلام،
1- یه بحث جالب با حسین آقایی کردیم،
نتیجه اش این بود که موثربودن یا مفیدبودن دلیل انجام کار نمیشه،
باید برای انجام کار دلیلی از جنس وظیفه، تکلیف و حق داشت.
2- یه بحث هم با مرحوم امامی داشتیم سر اینکه
آیا همه کارهای خوب رو باید انجام داد؟
3- ظاهراً منظور از «عملوا الصالحات» در سوره عصر و البته جاهای دیگه
انجام همه اعمال صالح است؛ چون «ال» داره.
یا علی
سلام،
این دو آیه از سوره مومنون، بد نیست حفظش کنیم.
وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بکَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّیَاطِینِ «97» وَأَعُوذُ بِکَ رَبِّ أَن یَحْضُرُونِ «98»
و از اینکه آنان نزد من حاضر شوند [نیز] -اى پروردگار من- به تو پناه مىبرم! «98»
یا علی
