سلام
چه نماز باشد آنرا که تو در خيال باشي/ تو صنم نميگذاري که مرا نماز باشد... (حافظ)
گويا نماز ما اونطور شده که حافظ مجبوره براي وصف نمازي با توجه کامل به خدا، از چنين تعبيري استفاده کنه. مثل همون بيماري اي که شريعتي ميگه از فرط عموميتش، هرکسي که ازش مصون مونده بيمار نشون ميده.