سلام

یا اللَّهُ یا رحمانُ یا رحیمُ، یا مُقلِّبَ القلوب ثبّت قلبی على‏ دینکَ

سلام،

1) مرض برای آدمه دیگه،

درسته که میشه پیشگیری کرد،

ولی بالاخره پیش می آد.

شاید این دومین جهادی متوالی بود که

بعدش حسابی مریض شدم؛

البته این رو بیشتر امشب فهمیدم.

خدا به این بچه ها خیر بده!

دفعۀ پیش هم دیر فهمیدم،

ولی چه فایده که ویروسش خوش نشین بود.

چه می شود کرد؟

2) مشکل من اینه که

واقعاً نمی دونم

میخوام چی کار کنم.

ولی دوست دارم همه جا

و همه کار رو

درست و ایده آل انجام بدم؛

و همین هم تبدیل به وسواس شده.

3) گفتند چرا این قدر خودتو اذیت میکنی؟

تو که همۀ روز زحمت می کشی

و واسۀ مردم کار میکنی؟

گفت این کارها مثل از کیسه خوردنه،

نماز شب برای ما مثل درآمد میمونه!

وگرنه اینقدر از کیسه میخوریم که مفلس شیم!

حالا حکایت کیسۀ خالی

و بی عرضگی ماست،

که دنبال درآمد نیستیم.

داریم از کیسۀ دیگران خرج میکنیم.

خدا ما رو ببخشه.

یا علی