سلام.
خوبه آخر سالی یه فکری برای رزومهمون کنیم.
اگر رزومه نداریم که خوبه یه چیزی درست کنیم،
مشخصات شناسنامهای، تحصیلی، سوابق کاری،
پروژهها، مقالات،
و هرچیز دیگهای که شما رو به طرف کاری بشناسونه.
اگر رزومه داریم آخر سالی ببینیم چی میتونیم بهاش اضافه کنیم.
این شاید کمک میکنه که از این دید سالمون رو ارزیابی کنیم.
شاید برای برنامهریزی سال بعد ایده بگیریم.
البته میشه رزومه غیرکاری هم داشت،
حتی رزومهای که برای خودمان مینویسیم.
شاید بشه توش اسم دوستان جدیدمون رو هم نوشت.
شاید خاطرات تلخ و شیرین 87 رو،
شاید درسهای این سال رو،
کتابهایی که خوندیم،
شاید هم وزن و ظاهرمون آخر سال رو.
من که خودم عکس سال به سال ندارم،
نمیدونم هر سال چهقدر کچلتر شدهام.
شاید هم بشه آرزوهای سال بعدمون رو بنویسیم.
شاید آقامون سال بعد بیان.
امسال هم سال تحویل جمعه است...
السلام علی ربیع الانام
نفس باد صبا مشکفشان خواهد شد انشاءالله
یا علی
- - - - - -
+ (جمعه 23 اسفند 87؛ 9 شب)
دوست عزیزی فرمودهاند: «یه برنامه میخواد....به قول خودتون روزمه... چه کردیم.. چه بکنیم...چه چیزایی تو این سال خدا بهمون داد...چه چیزی از خدا تو سال دیگه میخواهیم... دوستی میگفت خواستتون رو بنویسید بعد ببینید به کدومهاش تونستید برسید...
با این شاید، اما، اگر، آقا نمیآد... باید خواست... باور کنید... انشاءلله امسال سال آخر انتظار باشه...
یک نفر نظر گذاشته که اراده میخواد، شما پاسخ دادید دوتا بیل میخواد... ولی این یه راه اراده است. اما بهنظرم تنها بیل کافی نیست... بماند که یحتمل خیلیها و خودمان هم باید در آرزوی این بیلها بمانیم...»
بله البته.