سلام

یا اللَّهُ یا رحمانُ یا رحیمُ، یا مُقلِّبَ القلوب ثبّت قلبی على‏ دینکَ

سلام.

خاضع‏بودن کار سختیه،
واقعاً سخت.

باید خودت رو بشکنی،
واقعاً.

برای خودت چیز زیادی تصور نکنی،
شایدم هیچ چیز.

زحمت می‏خواد.
مثل همه‏ی ملکات اخلاقی
اولش باید خودت رو به تواضع بزنی!
و انقدر ادامه بدی و از خدا بخوای تا یه چیزی بشه.

.
.
.

اما خشوع رو می‏خوای چه کنی؟
اون دیگه فقط دست خودشه.
باید خودت رو جلوی خودش بشکونی؛
فقیر محض.
مردونه،
همه‏جوره،
صادقانه.

خضوع بدون خشوع هم دردسرش زیاده،
اصلاً آخر غرور و عجبه.
ممکنه برای آدم گرون تموم شه.

شاید همین بود که چمران به غاده می‏گفت
اگه این نماز شب‏ها نباشه
ما درآمدی نداریم و از سرمایه‏مون خرج می‏شه.

یا حسین شهید

- - - - - -
+ دهه‏ی دوم صفر هم رسید.

++ خضوع حالتی بدنی و عملی است؛ درحالی‏که خشوع حالت قلبی است.

+++ جناب «مطر» فرموده‏اند:
«لزوماً این‏گونه نیست که خضوع حالت بدنی و خشوع حالت قلبی باشد.
خضوع از جانب انسان به‏سوی خداست. خشوع از جانب خداست به انسان. یعنی خضوع می‏کنی تا ظرفت پر از خشوع شود.
( البته نباید مناقشه شود که هرچیزی از جانب خداست. بله، هرچیزی از جانب خداست. این‏که یه کسی خضوع هم داره یعنی این هم از جانب خداست)/ یه چیزهایی شبیه مجذوبِ سالک و سالکِ مجذوب»

البته فکر می‏کنم خضوع در رفتارهای اجتماعی ما هم بروز دارد؛ مثلاً بلندشدن و احترام‏گذاشتن در مقابل دیگران نوعی خضوع است.

سلام.
توجه: برای کسانی که مثل حقیر بیماری قلبی دارند (به‏خصوص دارندگان قلب‏های باتری‏دار)،
خواندن این متن توصیه نمی‏شه. به جون خودم!
- - - - - -

دیروز غروب دوست عزیزمون هوایی شده‏بود.
بهانه می‏گرفت و نمی‏ذاشت کار کنیم.
دستش رو گرفتم ببرم تو نمازخونه یه دراز بکشه تا نماز.
هوای بارونی و بهاری که به‏اش خورد هوش از سرش پرید،
گفت بیا بریم قدم بزنیم.
گفتم ای کلک. حالا که از کار انداختیمون و هوس خواب هم نداری
لااقل بیا بریم یه سر به آقا سید بزنیم.
از شانسش در اتاق آقا سید قفل بود.
چاره‏ای نبود،
رفتیم پیاده‏روی.

گفت ببین،
اگه با فلانی یا فلانی ازدواج کرده‏بودی
الآن عزب دور خودت نمی‏چرخیدی،
من هم نمی‏تونستم سر کارت بذارم.

گفتم ولمون کن بابا.
پس اومدی دوباره بهونه بگیری.
ساکت شدم.
راه می‏رفتیم و باز هم شروع می‏کرد.

گفتم اصلاً چه فرقی می‏کنه؟
یعنی فرق می‏کنه ها، ولی چقدر؟
دل آدم که از بیرون آروم نمی‏شه.
آرامش باید از دلت بجوشه.
اصلاً مگه غیرخدا آرامش می‏تونه بیاره؟
آیه سوره توبه یادم اومد،
مگه نه اینکه همین زن ممکنه یه جایی واسه خودش باز کنه؛
جوری که محبوب‏تر از خدا و رسول و جهادش بشه.

گفتم ببین،
بیا بچسبیم به خدا.
یعنی راه دیگه هم نداریم.
اون هم اگه خودش بخواد بِشِد می‏شِد!
(به لهجه اصفهانی)
* * *

حسین می‏گفت
بابا هیچ فرقی نکرد.
گفتم می‏گن نماز متأهلی چنین و چنانه.
می‏گفت نه آقا. واسه ما که توفیری نداشت.

سید هم حرفش همین‏ها بود دیگه.
همین که آدم باید آدم باشه.
آدم کثیف، زن هم بگیره بدتر می‏شه.

نمی‏دونم.
می‏دونید که شهید favorite من امیری مقدمه،
یه سالی تو نمایشگاه ازش خوندم که
مثلاً خدایا خیلی باحالی که من رو تا حالا شهید نکردی،
گذاشتی خوب شم و پاک شم.
ولی حالا دیگه کارمون رو ردیف کن.
و با اون همه فعالیتش دیرتر از خیلی‏ها شهید شد.
* * *

خداجون،
من نمی‏گم چیکار کن،
یعنی نمی‏دونم و نمی‏تونم چیزی بگم.
فقط ازت می‏خوام ولم نکن، اوکی؟

یا حسین شهید

- - - - - -
این هم یه پست سفارشی برای یوسف خان عزیز که نگه وبلاگت زیادی جدیه.

سلام.

عزاداری‏ها قبول.
بالأخره کار افتاده دست حضرت سجاد(ع) و زینب(س).
تا حس نوشتن ما برگرده این لینک‏های محرمی رو ببینید.
- - - - - -

من که ز آغاز عمر بی‏تو نکردم سفر            خیز و ببین یا اخا با که سفر می‏کنم

***

کعبه بی‏نام و نشان می‏ماند اگر زینب نبود                  بی‏امان دارالامان می‏ماند اگر زینب نبود
گرچه دادند انبیاء هر یک نشان از کربلا                     کربلا هم بی‏نشان می‏ماند اگر زینب نبود

چارچوب فهم مردم صدر اسلام؛
متن بسیار مفید حاج محسن که جناب ایروانی هم توصیه فرموده بودند.

سخنرانی‏های حضرت زینب(س) در شام و کوفه

مواجهه حق و باطل

داغت ز سینه تاریخ مگر پاک می شود؟

+ «آب مست‏ت می‏کند»، «نقد حجاب عزاداران حسینی(ع)»
و «چرا اشک بر حسین؟» از وب‏لاگ جناب حجت

(در مورد حکمت «آب و مستی» بگویم که
حضرت حسین(ع) به شیعیان‏شان می‏گویند
هرگاه «ماء عذب» نوشیدید مرا یاد کنید؛
و در حدیثی ماء عذب به محبت اهل بیت(ع) تعبیر شده)

(* در باب حجاب هم این نکته مهمی است که ائمه(ع) به هزار طریق فرموده‏اند
که مثلاً شفاعت ما به هرکسی نمی‏رسد و
بین ما و مردم نسبتی نیست مگر با اعمال‏شان.
و این نکته عقلانی که
امام ما وقتی حسین(ع) است که حسینی(ع) بزییم؛ نه یزیدی.
این عبارت هم از توصیه‏های پیامبر(ص) به اباذر:
«بدان که اگر آن قدر نماز گزارید تا چون ستاره‏اى کمانى (باریک و لاغر اندام) شوید
و آن قدر روزه بدارید تا چون کمان خمیده گردید،
به حال شما سود نبخشد جز این که با ورع همراه باشد.»

** در همین زمینه این آیه رو هم ببینید:

أَجَعَلْتُمْ سِقَایَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ
آیا سیراب ساختن حاجیان و آباد کردن مسجد الحرام را

کَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَجَاهَدَ فِی سَبِیلِ اللّهِ 
 همانند [کار] کسى پنداشته‏اید که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و در راه خدا جهاد مى‏کند

لاَ یَسْتَوُونَ عِندَ اللّهِ 
 [نه این دو] نزد خدا یکسان نیستند

وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ 
و خدا بیدادگران را هدایت نخواهد کرد (19 توبه)

یعنی غذاپختن و شربت‏دادن و عَلَم‏برداشتن و با دسته دور کوچه‏ها چرخیدن
اگه با ایمان و جهاد همراه نباشه باعث هدایت نیست.)

جام شفق

عباس(ع) پشت و پناه حرم

بلاگردون...

از هر ورق «لهوف» خون می ریزد

نسخه‏ی خونین

مقالات فلسفی درباره‏ی یاران حضرت حسین(ع):
حر بن یزید ریاحی، هلال بن نافع و جون بن حوی

امان از دل زینب(س)

اما یه مطلب سیاسی-محرمی
درباره‏ی سخنان گهربار جناب سیدمحمد خاتمی

چند مطلب هم درباره‏ی دفن شهدا در دانش‏گاه تهران ببینید:

شبهات دفن شهدای گمنام در دانشگاه

روایت دراماتیک دفن شهدا در دانشگاه تهران

پیام آقا برای دفن شهدا

یکی از خبرهایی که در وبلاگ های دوستان انعکاس خاصی پیدا نکرد،
ماجرای بمب‏گذاری حرمین شریفین کاظمین(ع) و شهادت تعدادی از ایرانیان بود.
این هم یک حمله به عزاداران شام غریبان در تربت جام؛
البته چون بی.بی.سی. فارسی فیلتر است متن خبر رو تو پ.ن. میارم.

خدا بیامرزدمان.
حقیر که ترجیح میدم این طور از دنیا برم تا طرق معمول.

یا حسین

- - - - - -
پرتاب نارنجک به سوی عزاداران عاشورا در ایران یک کشته و دهها زخمی برجای گذاشته است.

روز پنجشنبه، 8 ژانویه (19 دی)، به نقل از مقامات استان خراسان رضوی، در شمال شرق ایران، گزارش شد که در اثر پرتاب نارنجک به سوی گروهی از عزاداران عاشورا در شهر تربت جام یک نفر کشته و سی نفر دیگر زخمی شده اند.

محمد جواد محمدی زاده، استاندار خراسان رضوی، در اطلاعیه ای که خبرگزاری کارگران ایران - ایلنا - متن آن را منتشر کرده، گفته است که این واقعه در شامگاه چهارشنبه و در جریان برگزاری مراسم شام غریبان توسط هیات موسوم به عزاداران امام جعفر صادق روی داد.

آقای محمدی زاده در این اطلاعیه "دوتن از عناصر فریب خورده" را عامل پرتاب نارنجک معرفی کرده و گفته است که آنان با پیروی "از رفتار ددمنشانه اربابانشان در آن سوی مرز" عزادارن عاشورا را هدف حمله قرار دادند.

استاندار خراسان رضوی در این مورد که آیا پرتاب کنندگان نارنجک دستگیر شده اند یا نه و وابستگی گروهی آنان توضیحی نداده است.

در همانحال، خبرگزاری فارس اظهارات غلامرضا اسداللهی، نماینده مردم تربت جام و تایباد در مجلس را در مورد حادثه پرتاب نارنجک گزارش کرده است.

آقای اسداللهی گفته است که شامگاه عاشورا و در حالی که تعدادی از دانش آموزان و دانشجویان عازم دیدار با خانواده شهدا در حومه شهر تربت جام بودند، یک موتور سوار نارنجکی به سوی آنان پرتاب کرد که یک نفر را کشت و چند نفر را زخمی کرد.

وی در عین حال گفته است که "تعدادی از عاملان" این حمله دستگیر شدند و ابراز امیدواری کرده است که هر چه زودتر به مجازات برسند.

آقای اسداللهی این حمله را به "گروه های افراطی و وهابی" نسبت داده و گفته است که هدف آنان، ایجاد تفرقه و "خراب کردن مراسم مذهبی مسلمانان" بوده است.

شهر تربت جام در شرق استان خراسان رضوی، در مسیر جاده مشهد - دوغارن، از راه های ارتباطی عمده ایران و افغانستان، و در حدود چهل کیلومتری مرز دو کشور واقع شده است.

جمعیت این شهر به حدود نود هزار نفر می رسد که اکثر آنان از فارس ها، بلوچ ها و ترکمن ها و پیروان هر دو مذهب تشیع و تسنن هستند.