سلام

یا اللَّهُ یا رحمانُ یا رحیمُ، یا مُقلِّبَ القلوب ثبّت قلبی على‏ دینکَ

سلام.

این روزها عجیب قفل شده‏ام. یه پروژه‏ی مزخرف که بیخ گلوم رو گرفته، خستگی یه ماه جنگ و دعوای سیاسی بدفرجام، هزار کار عقب‏افتاده و رو هم تل‏انبار شده، انتظارات اطرافیان از اینکه ام‏روز چه خبر و چرا فلانی این رو گفت، و سفری که حالا خیلی نزدیک شده و هنوز آمادگی‏اش حاصل نشده. توکل بر خدا. خلاصه مخ‏ام تعطیل شده. اینها رو هم برای خالی‏نبودن عریضه می‏نویسم که زحمت سرزدن‏تون بی‏ثمر نمونه. دعا بفرمایید.
- - - - - -

1- نمی‏دونم واقعیت مادر و پدر شدن چیه،
اما می‏تونم بگم که یه‏جور وقف‏کردن‏ه.

2- اولین بار این اصطلاح رو در مورد یه استاد مرحوم دانش‏کده‏ی برق شنیدم؛
«Dedicate»
دانش‏جوی قدیمی‏اش یه خانمی بود که می‏گفت استاد فلانی
وقف دانش‏گاه و دانش‏جوهاش بود.
مثل پدر باهامون برخورد می‏کرد و دل‏سوزی.

3- زندگی هرکدوم‏مون یه معنایی پیدا کرده
که اغلب در فقدان‏اش می‏فهمیم چه‏قدر به‏اش وابسته‏ایم؛
یکی از قبول‏نشدن تو کنکور خودکشی می‏کنه،
یکی از جواب نه شنیدن تو خواست‏گاری،
یکی از اخراج،
یکی از بی‏پولی،
یکی از بی‏موادی.

و بسیاری از پدر و  مادرها از رفتن خار تو پای بچه‏هاشون بی‏تابی می‏کنن.
و این همون وقف عمیق‏ترین لایه‏های وجودی آدم برای یه موجود دیگه است.

اگه غیر این بود آدم برای بوسیدن کف پای مادرش لحظه‏شماری نمی‏کرد!

یا علی

- - - - - -
نپرسید مناسبت این مطلب چی بود. تازه همه اون چیزی که تو ذهن‏ام بود رو ننوشتم. برای پدر و مادر نوشتن که مناسبت نمی‏خواد. کاش لااقل تو زندگی دل اونها را نشکونیم.

سلام بر ماه رجب.

از حضرت رسول -‏صلى الله علیه وآله- منقول است که چون هلال رجب را مى‏دید مى‏گفت:

اَللّهُمَّ بارِکْ لَنا فى‏ رَجَبٍ وَ شَعْبانَ، وَ بَلِّغْنا شَهْرَ رَمَضانَ،
خدایا برکت ده بر ما در ماه رجب و شعبان و ما را به ماه رمضان برسان‏

وَ اَعِنَّا عَلَى الصِّیامِ وَ الْقِیامِ وَ حِفْظِ اللِّسانِ، وَ غَضِّ الْبَصَرِ،
و کمک‏مان ده براى گرفتن روزه و شب‏زنده‏دارى و نگهدارى زبان و پوشیدن چشم

وَ لا تَجْعَلْ‏ حَظَّنا مِنْهُ الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ
و بهره‏ی ما را از آن ماه‏ تنها گرسنگى و تشنگى قرار مده.

یا علی

سلام.

در راستای پست پیش و درباره «اصلاح بین خود و خدا» این عبارت‏ها رو از کتاب «خطبه‏ی حضرت زهرا(س)» آقا مجتبی انتخاب کردم. خدا توفیق ورود با آمادگی به ماه رجب و خروج پاک و با تخلیه ازش رو به‏مون عنایت کنه.
- - - - - -

«اوصیکم عبادَ اللهِ بتقوی اللهِ
بدانید وقتی تقوای الهی نباشد...
وقتی دل انسان به روی خدا باز نشود روزگار آدم چنین می‏شود.
ممکن است کسی یک عمر نماز بخواند، روزه بگیرد،
ظواهر را رعایت کند اما قلب او بی‏خبر باشد،
آن وقت اگر صحنه‏ی آزمایشی پیش آمد و حادثه‏ای روی داد،
می‏بینید عجب مُهری بر دل داشت که او را غافل کرده بود.

بنابراین آدمی باید کوشش کند که این عبادات و طاعت‏اش را
وارد دل کند و دل صفا و جلا بگیرد،
نه اینکه موجب کدورت شود.

اما به شما بگویم آن چیزی هم که ما را به صفای قلب و دل می‏رساند
توسل به اولیای خداست،
وابستگی به آنهاست
و اینکه انسان در خلوت‏اش با خدا باصفا باشد.»

یا علی

- - - - - -
+) این بار که با ناز بیایی می‏گویند هم‏نام ِ چشمه‏ای هستی در بهشت؛ شیرین‏تر از عسل، سفیدتر از شیر...

سلام.
این روزها دنبال گم شده‏ای هستم که سکینه‏ای پیدا کنم. اینها قسمتی از بیانات آقای جوادی آملی‏ه که یکی از دوستان (که ما رو لایق ندونسته بشناسیم‏اش) به‏مون هدیه‏اش کرده. این هم لینک فایل صوتی‏اش.    
- - - - - -

1- «اختلاف بر سه قسم است:

قسم اول: اختلاف قبل از علم؛
که نظریه‏پردازها آراء و نظرات خود را طرح می‏کنند تا آنچه حق است روشن شود.
این اختلاف ممدوح و مقدس است
مانند اختلاف دو کفه ترازو برای حفظ عدالت.

قسم دوم: اختلاف در اطلاع‏رسانی های ناصواب
و برداشت‏های ناصواب یا مقدمات و مؤخرات و نتایج ناصواب؛
که این با گفتگو، گفتمان و جلسه و تفاهم کاملاً قابل حل است.

قسم سوم: اختلاف به عنوان عذاب الهی است که آن با تفاهم حل نمی‏شود...
اختلافات علمی را باید از مجاری علمی حل کرد و اختلافات اجتماعی را باید از راه عاطفه حل کرد
و این اختلاف تقدیر را با ناله و ضجه و اصلاح بین خود و خدا حل کرد.»

2- خدایا توبه.
به‏حق چمران‏ات ما رو ببخش؛
به‏حق فصل بهارت که رفت و ما بهاری نشدیم؛
به‏حق رجب‏ات که چشمه‏ای است در بهشت،
از شیر سفیدتر و از عسل شیرین‏تر.
خدا خودت بر ما رحم کن،
امورمون رو اصلاح کن،
و بهترین مصلحت‏مون رو بر ما نازل کن.

یا علی

- - - - - -
درباره‏ی «اسطوره‏ی زندگی‏مان»
+) دکتر فکر می‏کند خدا هم تیمسار است
+) نمره‏ی 21
+) دکتر از چشم طاهره توکلیان