سلام.

دیشب یه بحث لایه‏ای نسبتاً جدی و طولانی
کردم درباره‏ی انقلاب.

خدا رو شکر زیاد کم نیاوردم.

اما یه چیزی برام ملموس‏تر شد که
چطور «تفکیک» برای «حجتیه» مبانی فکری می‏سازه.

هر چند که من هنوز با اهالی تفکیک مشکل جدی ندارم.
اتفاقاً بهترین کسانی رو که دیدم می‏تونن از پس
«روشنفکران دینی ضددین!»
بر بیان همین‏ها هستن.

(تکمله)
به‏خصوص رو بحث سوتی‏های انقلاب و انقلابیون
(به قول دوستمون پنالتی)
خیلی نمی‏شه دفاع کرد.
فقط می‏شه گفت اینها هم طبیعت همچین حرکتیه.
اما واقعیتش اینه که همین ظلم‏ها و خون‏های به ناحق ریخته‏شده
اثرش رو می‏ذاره و گذاشته.

یا حسین شهید