سلام.

+ عنوان بصری پیرمردی سال‏خورده بود و از عمرش نود و چهار سال می‏گذشت.
او می‏گفت: من سالیانی به نزد مالک بن انس رفت و آمد می‏کردم.
زمانی‏که امام جعفر صادق -علیه السلام- به مدینه آمدند به محضر ایشان شرف‏یاب شدم
و دوست داشتم همان‏طوری که از مالک تحصیل علم کرده بودم
از ایشان نیز کسب علم کنم.

روزی آن حضرت به من فرمودند: من مردی تحت نظرم،
علاوه‏بر این در هر ساعت از شبانه روز اذکاری دارم که به آنها مشغول‏ام.
پس مرا از عبادت‏ام غافل نکن و علوم‏ات را از سالک و راه‏نمای‏ات (مالک بن انس) بگیر
و مثل گذشته با او رفت و آمد کن.

از این ماجرا غم‏گین شدم و از محضرشان مرخص شدم.
با خود گفتم: اگر در وجود من آثار خیر و هدایت به چشم حضرت می‏آمد،
مرا از رفت و آمد و کسب علم از محضرشان منع نمی‏فرمودند...
*

ما کجای کاریم؟
یا صاحب الزمان

یا علی