سلام

یا اللَّهُ یا رحمانُ یا رحیمُ، یا مُقلِّبَ القلوب ثبّت قلبی على‏ دینکَ

سلام

از قدیم آدم عجیبی می‏نمود،
ان‏قدر که دوست داشتی از کارهاش سر در بیاری.
بعد می‏فهمیدی که کلیت کارهاش مثل همه است،
اما ویژگی منحصر به‏فردش این‏ه که در جزئیات دقت می‏کنه.
خوبی رو تو ذره ذره حرکات‏ش می‏شه دید.

از لحظه اول که تا از مینی‏بوس پیاده می‏شه آشغال‏ها می‏زنه تو ذوق‏ش،
تا کیسه زباله پیدا نکنه آروم نمی‏شه.
حالا تو در تعجبی که تو این طبیعت و با این فرهنگ مردم
مگه یه چند تا پلاستیک قراره چی رو خراب کنه.

تا جمع و جور کردن خورده نون‏های مونده روی چفیه دهونه.

تا مدیریت آتیش شب چارشنبه سوری.

و در جهادی تا دل‏ت بخواد از این آدم‏ها پیدا می‏شه.
کاش آدم بتونه خودش رو پیدا کنه.

یا علی

- - - - - -
+ سال نو مبارک

سلام

ان‏شاءالله ام‏روز فردا می‏ریم سفر
و شاید تا وسط یا آخر تعطیلات تو نت نیام.
سال خوبی داشته باشید.
پیش‏اپیش مبارک.
هم‏راه با عزت و عافیت،
رحمت و برکت باشه.
حقیر رو هم حلال کنید.
*
ام‏روز استعفا دادم.
شاید دیگه آخرین مسئولیت دانش‏جویی‏م بوده باشه.
خوش‏به‏حال دانش‏جوها و دانش‏گاه که دیگه از شرم خلاص می‏شن.
باید بیش‏تر عمل کرد و کم‏تر حرف زد.
برای همین درباره اینجا هم باید تصمیم بگیرم.
یا کلاً تعطیل‏ش کنیم،
یا محدود.
شمام خواستید نظر بدید.
همین که بفرمایید با چی این خراب‏آباد بیش‏تر حال کرده‏اید و می‏کنید خوب‏ه.
شاید یه طرحی ریختیم که در کنار روزنگارها،
یه خورده کار منسجم‏تر بکنیم.
شاید هم یه جای جدید درست کنیم با یه طرح خاص.
تا یار چه خواهد.
**
کاش کمی مسلمون بشیم و بمونیم و بمیریم.

یا علی

سلام

حکمت‏های نهج البلاغه رو مرور می‏کردیم.
این دو تا در مورد
برخورد حضرت امیر -علیه السلام- با مخالفین جنگ جمل بود.
*
(حکمت 15)
روش برخورد با فریب‏خوردگان (اخلاقى، اجتماعى)
وَ قَالَ -علیه السلام-:
مَا کُلُّ مَفتُون یُعَاتَبُ
هر فریب‏خورده‏اى را نمی‏شود سرزنش کرد.

(توضیح آقای دشتی:
به‏هنگام حرکت امام(ع) جهت سرکوب شورشیان بصره،
سعد وقاص، محمد بن مسلمه، اسامه بن زید و عبدالله بن عمر
آماده حرکت نشدند.
امام از آنها پرسید چرا آماده جنگ نمی‏شوید؟
گفتند از اینکه مسلمانی را بکشیم ناراحت‏یم!
امام فرمود بر بیعت من وفادارید؟
گفتند آری.
امام فرمود به خانه‏های‏تان بروید و این حکمت را زمزمه کرد.)
**
(حکمت 18)
ره‏آورد شوم فرار از جنگ (سیاسى، اخلاقى، نظامى)
وَ قَالَ -علیه السلام-:
فِى الَّذِینَ اعتَزَلُوا القِتَالَ مَعَهُ خَذَلُوا الحَقَّ وَ لَم یَنصُرُوا البَاطِلَ
(درباره آنان که از جنگ کناره گرفتند) حق را خوار کرده، باطل را نیز یارى نکردند.

(توضیح آقای دشتی:
حارث بن حوط هم مخالف جنگ جمل بود و در آن شرکت نکرد.)
***
بیش‏تر هدف از این مطالب،
تبلیغ «حرف گوش کردن»ه.
اینکه بفهمیم تصمیم‏گیری در موضع ره‏بر چه پیچیدگی‏هایی داره.
نه اینکه خدا نکرده بخواهیم با خوندن و کنار هم گذاشتن
دو تا مطلب نسخه تصمیم‏گیری بپیچیم.
تشخیص روش برخورد در مواضع مختلف با مجتهد این‏کاره است.
خدا حفظ و هدایت‏مون کنه.

یا علی

سلام

چه سری‏ه که باید تابعین
حسد و کینه نسبت به مؤمنان را از دل بیرون کنند؟
یعنی این از ترفندهای معمول شیطون‏ه؟
فکر می‏کنم که ما هم تو این انقلاب تابعی هستیم،
و نسل‏های قبلی در ایمان و جان‏فشانی بر ما پیشی گرفته‏اند.
نکنه که ما حسد و کینه‏ای نسبت به‏شون داشته باشیم.
تو این اتفاقات اخیر راحت اظهار نظر کردیم و می‏کنیم.
البته در بیان روزمره‏مون هم نقد غیرمنصفانه زحمات دیگران خیلی معمول‏ه.
ان‏شاءالله خدا با رأفت و رحمت‏ش با ما برخورد کنه.

وَ الَّذینَ جَاءُوا مِن بَعدِهِم
یَقُولُونَ رَبَّنَا اغفِر لَنَا وَ لإِخوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بالإِیمَانِ
وَ لاتَجعَل فِی قُلُوبِنَا غِلاً لِلَّذِینَ آمَنُوا
رَبَّنَا إنَّکَ رَءُوفٌ رَحیمٌ (حشر 10)
و (هم‏چنین) کسانی‏که بعد از آنها [= بعد از مهاجران و انصار] آمدند
می‌گویند: «پروردگارا! ما و برادران‏مان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز،
و در دل‏های‏مان حسد و کینه‌ای نسبت به مؤمنان قرار مده!
پروردگارا، تو مهربان و رحیمی!»
*
این هم آیات پیشین درباره مهاجرین و انصار:

لِلفُقَرَاء المُهَاجرِینَ الَّذینَ أخرجُوا مِن دیارهم وَ أموَالهم
یَبتَغُونَ فَضلاً مِنَ اللَّهِ وَ رضوَاناً
وَ یَنصُرُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ
أولَئکَ هُمُ الصَّادِقُونَ (حشر 8)
این اموال برای فقیران مهاجرانی است که از خانه و کاشانه و اموال خود بیرون رانده شدند
درحالی‏که فضل الهی و رضای او را می‌طلبند
و خدا و رسول‏ش را یاری می‌کنند؛
و آنها راست‏گویان‏اند!

وَ الَّذینَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَ الإیمَانَ مِن قَبلِهِم
یُحبُّونَ مَن هَاجَرَ إِلَیهِم وَ لا یَجدُونَ فِی صُدُورِهِم حَاجَةً مِمَّا أوتُوا
وَ یُؤثِرُونَ عَلَى أنفُسِهِم وَ لَو کَانَ بهم خَصَاصَةٌ
وَ مَن یُوقَ شُحَّ نَفسِهِ فَأولَئِکَ هُمُ المُفلِحُونَ (حشر 9)
و برای کسانی است که در این سرا [= سرزمین مدینه‌] و در سرای ایمان پیش از مهاجران مسکن گزیدند
و کسانی را که به سوی‏شان هجرت کنند دوست می‌دارند، و در دل خود نیازی به آنچه به مهاجران داده شده احساس نمی‌کنند
و آنها را بر خود مقدّم می‌دارند هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند؛
کسانی‏که از بخل و حرص نفس خویش باز داشته شده‌اند رستگاران‏اند!

یا علی

- - - - - - -
+ خدا حاج آقای عابدین‏زاده رو خیر بده.
+ حالا فکر نکنید ما هم رفتیم قاطی سبزها!
+ با تشکر از تصحیح خوانندگان محترم

سلام.

ازدواج‏های رمانتیک اطراف خودمون زیاد هست.
کافی‏ه یه کم بگردیم.
از همون‏هایی که با یه رابطه خاص کوچولو شروع شده؛
یه نگاه،
یه پروژه مشترک دانش‏گاهی،
یه هم‏کاری نشریه‏ای،
یه دید و بازدید وب‏لاگی و چتی،
یه کار خیر.

یکی از بچه‏های خواب‏گاه یزد پسر قدبلند و خوش‏هیکلی بود.
چشم روشن و اخلاق خوبی هم داشت.
خلاصه به چشم برادری جوون شایسته‏ای بود.
حالا چند سالی هم از ما بزرگ‏تر بود و اون روز
فقط اومده بود یه سری به خواب‏گاه سابق بزنه.
ما هم سر فضولی نشستیم پای صحبت‏ش با هم‏خواب‏گاهی‏هاش.
می‏گفت سر همین قضیه ازدواج یه سرخوردگی و دل‏زدگی واسه‏ش شده بود،
ان‏قدر که شبکی پا شده بود بره مشاوره!
حضرت آقا رفته بودند پیش منشی یزدی جناب مشاور و با یک نگاه وارفته بودند.
حالا خونواده هم‏سر یزدی به‏ش خونه داده بودند و شده بود مقیم ستاره کویر.

حالا بخوام بگم از این ماجراها حوصله‏تون سر می‏ره.
از جناب مسئول جهادی که فامیل‏شون رو تو یزد جسته بود
و تمام طول مسافرت رو به تلفن‏زدن مشغول بود.
ان‏قدر که بالأخره خونواده‏ها راضی شدن
و بدون مراسم پرسر و صدا رفتن سر خونه و زندگی.

منظورم به این بود که ازدواج‏های موفق و غیرموفقی سراغ داریم
همه‏مون
که توش خاطرات عشقولانه قبل ازدواج بوده.
همین‏طور ازدواج‏هایی که خیلی رسمی و سنتی پا گرفته.

یه نکته‏ای وجود داره که تفاوتی نمی‏کنه مراحل شناخت از کجا شروع شده باشه؛
رابطه شخصی، مجازی، خانوادگی یا معرّف.
مهم این‏ه که مراحل شناخت به‏خوبی تکمیل شه،
تا به خواست‏گاری برسه.
نکنه خواست‏گاری بر شناخت مقدم شه.

این آفت تو روابط عشقولانه محتمل‏تره؛
هنوز طرف رو نمی‏شناسه، خواست‏گارش شده.
و البته توی ازدواج‏های تو سن کم،
و شاید برای کسانی که از هول سن بالا رفته می‏خوان تو دیگ بیفتن؛
اون‏هایی که دوست دارن برای مشکلات‏شون مقصر مجردبودن بتراشن،
به‏خصوص اگه اطرافیان هم در موردشون نظر کارشناسی ترشیده داده باشن.
*

البته اصل چیز دیگه است.
این توصیه حاج آقا رو ببینید:
«استغفار از اذکار بسیار مهمی است که مشکلات دنیا و آخرت آدمی را برطرف می‏کند.
شما ذکر استغفار را بسیار بگوئید بسیار،
و سعی کنید با توجه به معنای آن بگوئید،
زیرا ذکر بی‏توجه نتیجه‏ای ندارد،
و زیاد دعای
«رب لا تذرنی فرداً و انت خیر الوارثین» را
در نماز و غیر آن بگوئید.
البته این را هم باتوجه و حضور قلب بگوئید.
در کنار این دو دعا و ذکر، صدقه هم زیاد بدهید.»

یا علی

سلام.
از باب «أحی قلبک بالموعظه».

+ «سعی کنید نماز خودتان را درست کنید.
نماز درست تقلید درست می‏خواهد
وضوی درست و طبق دستور رساله مرجع و غسل درست
و حمد و سوره وقرائت درست
و مسائل نماز درست لازم دارد،
که اینها کاری ندارد.
تقلیدتان را درست کنید و مسائل را در رساله ببینید
و حمد و سوره را نزد معلم قرآن بخوانید.
وقتی نمازتان درست شد آن را اول وقت بخوانید.
نماز درست و اول وقت کمک می‏کند که شما بتوانید در مقابل گناه مقاومت کنید.»

یا علی

سلام.

خدا رو شکر برگشتیم.
بسی خوش گذشت.
هر مسافرتی یه مزه‏ای داره
و تقریباً می‏شه گفت وجه مشترک همه‏شون تکرارناپذیری‏ه.

اما اردوهای دانش‏جویی برای امثال ما واقعاً مغتنم‏ه؛
چون دیگه معلوم نیست نصیب‏مون بشه یا نه.
اون جو باصفا و ساده،
با حداقل امکانات و شرایط رفاهی.
یه چیزی تو مایه‏های فضای جبهه و جهادی.

آقای دکتر دولت‏شاهی می‏گفت 24 سال بود از این سفرها نیومده بودم.
گفتم شرمنده از بی‏نظمی‏ها و بدی امکانات.
ولی ظاهراً ایشون هم به‏شون خوش گذشته بود.
*
کلاً می‏خوام بگم قدر سفر رو بدونید،
هر جوری و هرجایی.

یا علی

سلام.

هنوز از باده‏ی میلاد پیام‏آور حق سیراب نشدیم. خدایا مددی.
*
اسفند ماه خاصی است برای‏م.
ماه آخر زمستون،
ماه قبل بهار،
ماه تحول،
لطافت،
ماه رهایی از دغدغه‏های سال.
اسفند رو دوست دارم
به‏خاطر همه کسانی که تو این سال‏ها لطف‏شون رو به‏م مرحمت کردن.
بیش‏تر از همه پدر و مادرم.
ام‏سال هم که تولد رئیس دین و مذهب‏مون تو این ماه‏ه.
خدا رو شکر.
**
ام‏شب رهام کردی،
درست همون وقتی که باید.
باورم نمی‏شه که حضرت‏ش دعای هر روزه‏م رو مستجاب کرده باشه؛
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا،
یا امام الرئوف،
اطلبنا عند قبرک.
السلام علیک و رحمه الله و برکاته.
***
چه‏قدر به یه سفر نیاز داشتم،
بیش‏تر از هر وقت،
بیش‏تر از هر ماه.
دوست دارم هر ماه برم سفر.
اما دوست دارم اسفندها بیش‏تر برم سفر،
دوبار، سه‏بار.
یکی از یکی دوست‏داشتنی‏تر.
برای هر کدوم‏شون باید یه عمر انتظار بکشی.
اما ام‏سال بیش‏تر از همه،
دل‏م برای خوزستان تنگ می‏شه.
خوش به حال‏ت آسید محمد مهدی،
خوش به حالت میرحامد عزیز،
خوش‏به حالت آقا علیرضای راصد،
خوش به حال همه کسانی که ام‏سال چشم‏شون به هویزه و دوکوهه،
دهلاویه و فکه،
شلمچه و طلائیه،
شوش و دزفول و اندیمشک،
اروند و کرخه و دز
روشن می‏شه.
هیچ وقت ماکارونی شب آخر اردوگاه لشکر 10 اندیمشک رو یادم نمی‏ره،
و پیاده‏روی عصرگاهی دز رو،
و فلافل و سمبوسه محله عرب‏نشین پشت علی‏بن‏مهزیار،
و دعوای لب کارون،
و خبر خوب هویزه،
و سردار مسجدی.
...
****
اسفند فصل پروازه.
کاش به ما هم پروبالی بدن از جنس نور و ایمان.

حلال‏مون کنید.

یا علی

سلام.

+ «این ماه (ربیع الاول) همان‏گونه که از اسم آن پیداست
بهار ماه‏ها می‏باشد؛
به‏جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست.
در این ماه ذخایر برکات خداوند و نورهاى زیبایى او بر زمین فرود آمده است.
زیرا میلاد رسول خدا -صلى الله علیه و آله و سلم- در این ماه است
و مى توان ادعا کرد از اول آفرینش ‍ زمین رحمتى مانند آن بر زمین فرود نیامده است.
زیرا برترى این رحمت بر سایر رحمت‏هاى الهى مانند برترى رسول خدا بر سایر مخلوقات است،
همان‏طور که او داناترین مخلوقات خداوند و برترین آنها و سرورشان و نزدیک‏ترین آنها به خداوند
و فرمان‏بردارترین آنها از او و محبوب‏ترین‏شان نزد او می‏باشد،
این روز نیز برتر از سایر روزهاست.
و گویا روزى است که کامل‏ترین هدیه‏ها،
بزرگ‏ترین بخشش‏ها، شامل‏ترین رحمت‏ها،
برترین برکت‏ها، زیباترین نورها
و مخفى‏ترین اسرار در آن پى‏ریزى شده است.

پس بر انسان مسلمان که برترى رسول خدا -صلى الله علیه و آله و سلم- را قبول داشته
و مراقب رفتار با مولای‏ش مى‏باشد واجب است
این روز را به‏گونه‏اى وصف‏ناپذیر برتر از هر وقت و روز دیگرى بداند.
چون در مثل چنین روزى سرچشمه فضایل و برتری‏ها بر این امت فرود آمد؛
تمام برکت‏هاى نبوت و امامت و کتاب و شریعت
فقط با وجود رسول خدا -صلى الله علیه و آله و سلم- آشکار شد
که ابتداى آن در این روز مبارک بود.
و زمانى که با عقل و شرع برترى این روز ثابت شد،
بر مسلمان مراقب واجب است با تمام تلاش خود در شکرگزارى این نعمت بزرگ کوشش و سعى کند
که این رحمت وسیع را توسعه داده و این روز را بزرگ‏ترین عید خود بداند؛
با طاعات تام و تمام به خداوند نزدیک شده و با توسلات کامل به رسول خدا توسل پیدا کند.

از مراقبات این روز، این است که تمام ماه را در این روز
با تلاش‏هاى نیکو و اطاعت‏هاى گران‏قدر و بزرگ،
بزرگ داشته
و با پروردگار خود در مورد این نعمت بزرگ مناجات نماید.

و بدان اگر تو عبادت انس و جن را انجام داده
و اخلاص پیام‏بران را داشته باشى
باز هم نمى‏توانى واقعاً شکر این نعمت را به‏جا آورى.
البته نه به این جهت که این اعمال نیز از نعمت‏هاى اوست و شکر دیگرى را واجب مى‏کند.
بلکه بخاطر بزرگى نعمت، کسى توان شکر آن را ندارد.

پس به حکم عقل واجب است بعد از درک ناتوانى،
به‏اندازه توان شکر آن را به‏جا آورى و خداوند نیز
شکر خالصانه تو را با فضل خود می‏پذیرد که
خداوند با تشکر زیاد عمل کم را قبول می‏کند.

ولى مهم، داشتن حالت قلبى مناسب در این عید بزرگ
و شرم‏ساربودن از عجز و کوتاهى است؛
و نیز انجام اعمالى که انسان را از غفلت و تلف‏کردن وقت خارج نماید؛
نیز تلاش زیاد براى به‏دست‏آوردن صدق اخلاص هم‏راه با شرم‏سارى؛
و مهم‏دانستن این روز به‏مقدار اهمیت واقعى آن؛
گرچه در به‏جاآوردن حق شکر آن ناتوان بوده یا کوتاهى کرده باشی.

خلاصه،
بنده باید تمام توان خود را در انجام عبادات قلبی
از قبیل شناخت، یادآورى، شکر و مانند آن به‏کار گیرد.
زیرا شرع گرچه در عبادات بدنى خواهان میانه‏روى بوده نه زحمت زیاد،
ولى در عبادت‏هاى قلبى مثل شناخت، ذکر و شکر و لطیف‏نمودن قلب
با شناخت و صفات پسندیده‏اى که در پى آن می‏آید،
به‏کاربردن تمام توان را می‏طلبد.
تا به جایى برسد که امام صادق درباره عارف می‏فرمایند:
«اگر دل او به‏مقدار یک چشم به‏هم‏زدن خدا را فراموش نماید
از شوق او می‏میرد
و هنگامى‏که پرده‏هاى اوهام و حجاب‏هاى تاریکى از جلو او برداشته شده
و نورهاى زیبایى صفات و نشانه‏هاى عظمت و بزرگى خداوند در قلب او جلوه‏گر شود
و نور بسیار درخشانى را ببیند،
ممکن نیست اشتباه یا غفلت نماید؛
و حالات قلب او با جلوه‏گری‏هاى مخصوص صفات جمال و جلال خداوند دگرگون می‏شود.
و خداوند بزرگ عهده‏دار ریاضت دل او با ترس ‍ و امیدوارى از این راه می‏شود
تا زمانى‏که او را در جای‏گاه راستى و در پناه خود وارد کند
و او را در بهشت به‏تر، بهشت نور هم‏راه با پیام‏بران و شهدا و نیکوکاران سکونت دهد.»
»
(به‏نقل از «المراقبات» مرحوم آیت الله حاج میرزا جواد ملکى تبریزى -ره- )

یا علی

سلام.

این حکایت سعدی،
حال روزهای تیره ماست...
*
از دانش‏مند بزرگى پرسیدم معنى این سخن رسول خدا -صلى الله علیه و آله- چیست؟
مى‏فرماید: «اعدا عدوک نفسک التى بین جنبیک»
دشمن‏ترین دشمنان تو،
نفس بدفرماى توست که در میان دو پهلوى تو (در درون تو ) قرار دارد.
در پاسخ گفت:
از آنجا که به هر دشمنى نیکى کنی، دوست تو گردد،
مگر نفس اماره که هر چه او را بیش‏تر مدارا کنى،
مخالفت‏ش زیاد مى‏شود.
بنابراین دشمن‏ترین دشمنان خواهد بود.

فرشته‏خوى شود آدمى به کم‏خوردن      /       وگر خورد چو بهائم بیوفتد چو جماد
مراد هرکه برآرى مرید امر تو گشت       /        خلاف نفس که فرمان دهد چو یافت مراد
**
دعا کنید بیش از این خاک‏مال‏ش نشیم.

یا علی