سلام.
عزاداریها قبول.
بالأخره کار افتاده دست حضرت سجاد(ع) و زینب(س).
تا حس نوشتن ما برگرده این لینکهای محرمی رو ببینید.
- - - - - -
من که ز آغاز عمر بیتو نکردم سفر خیز و ببین یا اخا با که سفر میکنم
***
کعبه بینام و نشان میماند اگر زینب نبود بیامان دارالامان میماند اگر زینب نبود
گرچه دادند انبیاء هر یک نشان از کربلا کربلا هم بینشان میماند اگر زینب نبود
چارچوب فهم مردم صدر اسلام؛
متن بسیار مفید حاج محسن که جناب ایروانی هم توصیه فرموده بودند.
سخنرانیهای حضرت زینب(س) در شام و کوفه
مواجهه حق و باطل
داغت ز سینه تاریخ مگر پاک می شود؟
+ «آب مستت میکند»، «نقد حجاب عزاداران حسینی(ع)»
و «چرا اشک بر حسین؟» از وبلاگ جناب حجت
(در مورد حکمت «آب و مستی» بگویم که
حضرت حسین(ع) به شیعیانشان میگویند
هرگاه «ماء عذب» نوشیدید مرا یاد کنید؛
و در حدیثی ماء عذب به محبت اهل بیت(ع) تعبیر شده)
(* در باب حجاب هم این نکته مهمی است که ائمه(ع) به هزار طریق فرمودهاند
که مثلاً شفاعت ما به هرکسی نمیرسد و
بین ما و مردم نسبتی نیست مگر با اعمالشان.
و این نکته عقلانی که
امام ما وقتی حسین(ع) است که حسینی(ع) بزییم؛ نه یزیدی.
این عبارت هم از توصیههای پیامبر(ص) به اباذر:
«بدان که اگر آن قدر نماز گزارید تا چون ستارهاى کمانى (باریک و لاغر اندام) شوید
و آن قدر روزه بدارید تا چون کمان خمیده گردید،
به حال شما سود نبخشد جز این که با ورع همراه باشد.»
** در همین زمینه این آیه رو هم ببینید:
أَجَعَلْتُمْ سِقَایَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ
آیا سیراب ساختن حاجیان و آباد کردن مسجد الحرام را
کَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَجَاهَدَ فِی سَبِیلِ اللّهِ
همانند [کار] کسى پنداشتهاید که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و در راه خدا جهاد مىکند
لاَ یَسْتَوُونَ عِندَ اللّهِ
[نه این دو] نزد خدا یکسان نیستند
وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ
و خدا بیدادگران را هدایت نخواهد کرد (19 توبه)
یعنی غذاپختن و شربتدادن و عَلَمبرداشتن و با دسته دور کوچهها چرخیدن
اگه با ایمان و جهاد همراه نباشه باعث هدایت نیست.)
جام شفق
عباس(ع) پشت و پناه حرم
بلاگردون...
از هر ورق «لهوف» خون می ریزد
نسخهی خونین
مقالات فلسفی دربارهی یاران حضرت حسین(ع):
حر بن یزید ریاحی، هلال بن نافع و جون بن حوی
امان از دل زینب(س)
اما یه مطلب سیاسی-محرمی
دربارهی سخنان گهربار جناب سیدمحمد خاتمی
چند مطلب هم دربارهی دفن شهدا در دانشگاه تهران ببینید:
شبهات دفن شهدای گمنام در دانشگاه
روایت دراماتیک دفن شهدا در دانشگاه تهران
پیام آقا برای دفن شهدا
یکی از خبرهایی که در وبلاگ های دوستان انعکاس خاصی پیدا نکرد،
ماجرای بمبگذاری حرمین شریفین کاظمین(ع) و شهادت تعدادی از ایرانیان بود.
این هم یک حمله به عزاداران شام غریبان در تربت جام؛
البته چون بی.بی.سی. فارسی فیلتر است متن خبر رو تو پ.ن. میارم.
خدا بیامرزدمان.
حقیر که ترجیح میدم این طور از دنیا برم تا طرق معمول.
یا حسین
- - - - - -
پرتاب نارنجک به سوی عزاداران عاشورا در ایران یک کشته و دهها زخمی برجای گذاشته است.
روز پنجشنبه، 8 ژانویه (19 دی)، به نقل از مقامات استان خراسان رضوی، در شمال شرق ایران، گزارش شد که در اثر پرتاب نارنجک به سوی گروهی از عزاداران عاشورا در شهر تربت جام یک نفر کشته و سی نفر دیگر زخمی شده اند.
محمد جواد محمدی زاده، استاندار خراسان رضوی، در اطلاعیه ای که خبرگزاری کارگران ایران - ایلنا - متن آن را منتشر کرده، گفته است که این واقعه در شامگاه چهارشنبه و در جریان برگزاری مراسم شام غریبان توسط هیات موسوم به عزاداران امام جعفر صادق روی داد.
آقای محمدی زاده در این اطلاعیه "دوتن از عناصر فریب خورده" را عامل پرتاب نارنجک معرفی کرده و گفته است که آنان با پیروی "از رفتار ددمنشانه اربابانشان در آن سوی مرز" عزادارن عاشورا را هدف حمله قرار دادند.
استاندار خراسان رضوی در این مورد که آیا پرتاب کنندگان نارنجک دستگیر شده اند یا نه و وابستگی گروهی آنان توضیحی نداده است.
در همانحال، خبرگزاری فارس اظهارات غلامرضا اسداللهی، نماینده مردم تربت جام و تایباد در مجلس را در مورد حادثه پرتاب نارنجک گزارش کرده است.
آقای اسداللهی گفته است که شامگاه عاشورا و در حالی که تعدادی از دانش آموزان و دانشجویان عازم دیدار با خانواده شهدا در حومه شهر تربت جام بودند، یک موتور سوار نارنجکی به سوی آنان پرتاب کرد که یک نفر را کشت و چند نفر را زخمی کرد.
وی در عین حال گفته است که "تعدادی از عاملان" این حمله دستگیر شدند و ابراز امیدواری کرده است که هر چه زودتر به مجازات برسند.
آقای اسداللهی این حمله را به "گروه های افراطی و وهابی" نسبت داده و گفته است که هدف آنان، ایجاد تفرقه و "خراب کردن مراسم مذهبی مسلمانان" بوده است.
شهر تربت جام در شرق استان خراسان رضوی، در مسیر جاده مشهد - دوغارن، از راه های ارتباطی عمده ایران و افغانستان، و در حدود چهل کیلومتری مرز دو کشور واقع شده است.
جمعیت این شهر به حدود نود هزار نفر می رسد که اکثر آنان از فارس ها، بلوچ ها و ترکمن ها و پیروان هر دو مذهب تشیع و تسنن هستند.