سلام

یا اللَّهُ یا رحمانُ یا رحیمُ، یا مُقلِّبَ القلوب ثبّت قلبی على‏ دینکَ

سلام.

سفر نزدیک شده و کارها روی هم تل‏انبار. یکی از سخت‏ترین کارها هم حلالیت گرفتن‏ه که بعید می‏دونم زیاد توش موفق باشم. اول برای بار چندم از همه‏ی خوانندگان عزیز عاجزانه طلب حلالیت می‏طلبم و امیدوارم که در این سفر لیاقت نایب‏الزیاره بودن رو خدا نصیب‏ام کنه. دوم شاید دیگه وقت نشه اینجا بنویسم. ان‏شالله دو هفته‏ای از دست‏ام راحت خواهید بود. شاید هم یکی دو پست دیگه نوشتم. سوم سال پیش یه مطلبی درباره معرفی رشته مهندسی مکانیک نوشتم. ام‏سال که دیگه احتمالاً فرصت نمی‏شه به‏روزش کنم. اگه لازم شد همون پست قبلی رو ببینید +. چهارم یکی از مواردی که حلالیت‏طلبیدن توش خیلی سخت‏ه غیبت‏ه. برای همین این مطلب رو از سایت بلاغ می‏ذارم، شاید لااقل برای خودم کمی مفید باشه. پنجم ان‏شالله این مبعث و روزهای دیگه واقعاً برامون عید ترک گناه باشه که شاه‏کلید همه چیز همین ترک گناه‏ه.
- - - - - -

«
الغیبه جهد العاجز (حکمت 461 نهج‏البلاغه)
ترجمه: غیبت‏کردن، آخرین تلاش آدم ناتوان است.

شرح: غیبت‏کردن، پشت سر کسى سخن‏گفتن، بدگویى کردن و براى او عیب و ایراد شمردن.
و این از زشت‏ترین و ناپسندترین عیب‏هایى است که بعضى از افراد دچار آن هستند.

کسى که غیبت می‏کند، بدون شک آدم ناتوان و بى‏جرئتى است.
زیرا همین که مى‏نشیند و پشت سر دیگران بدگویى مى‏کند،
نشان مى‏دهد که جرئت ندارد با آن افراد روبرو شود،
و حرف خود را، پیش روى آنها بر زبان آورد.
و چون در خود، قدرت و جرئت روبروشدن با آن افراد را نمى‏بیند،
آخرین تلاشى که مى‏تواند به‏کار ببرد،
این است که به‏وسیله‏ی بدگوئى کردن در پشت سر، انتقام خود را از آنها بگیرد
و به‏اصطلاح دل خود را خنک کند.

حال آن که یک مسلمان مؤمن واقعى،
اگر نسبت به کسى ایراد و انتقادى داشته باشد،
باید براساس جرئت انسانى و اخلاق اسلامى، رودروى آن شخص،
ایراد و انتقاد خود را بر زبان آورد،
بدون ترس و واهمه، او را امر به معروف و نهى از منکر کند.

اگر هم ایراد و انتقادش درست نباشد و فقط از حسارت و تنگ‏نظرى سرچشمه گرفته باشد،
هرگز نباید پشت سر کسى که از او شایسته‏تر بود و به پیشرفت و ترقى رسیده است،
بدگویى کند و خود را در جامعه، رسوا و بى‏اعتبار سازد.
»

یا علی

سلام.

پست سوم از سه‏گانه قرآنی این روزها...
- - - - - -

وَ لَا تَسُبُّوا الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ
(به معبود) کسانی که غیر خدا را می‌خوانند دشنام ندهید،

فَیَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ
مبادا آنها (نیز) از روی (ظلم و) جهل، خدا را دشنام دهند!

کَذَلِکَ زَیَّنَّا لِکُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ
این‏چنین برای هر امّتی عمل‏شان را زینت دادیم

ثُمَّ إِلَى رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَیُنَبِّئُهُم بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ (108)
سپس بازگشت همه‏ی آنان به‏سوی پروردگارشان است؛
و آنها را از آنچه عمل می‌کردند، آگاه می‌سازد (و پاداش و کیفر می‌دهد).

*** سوره‏ی انعام ***
حاج آقا می‏گفتند وقتی دهان‏ات به فحش عادت کرد،
به قفل در هم که وقت بازشدن گیر می‏کنه فحش خواهر و مادر می‏دی!
باور کنیم که ظاهر کلام‏مان هم مهم است.

یا علی

سلام.

این رو قبلاً هم شاید جور دیگه گفته باشم.

همه‏ی داشته‏ها،
- اونهایی که وقتی داریم قدرشون رو نمی‏دونیم
و وقتی نداریم غصه‏شون رو می‏خوریم -
فقط به‏درد این می‏خورن که ما با داشتن‏شون به‏تر شیم.

داشتن بدون بودن یا شدن فایده که نداره، دردسر هم داره.
پس بیایم به‏جای اینکه غصه‏ی نداشته‏ها رو بخوریم،
غصه‏ی نبودن‏هامون رو بخوریم
و برای به‏تر شدن‏مون با داشته‏های فعلی تلاش کنیم.
مطمئن باشیم که روز «قد تبیّن الرّشد من الغی» می‏رسه.

یا علی

- - - - - -
+) «بیا ای نازنین یارا، نگارا         دمی بنگر خدارا حال مارا
دلم آیینه‏ای دل‏تنگ روی‏ات         بیا نشکن دل آیینه‏ها را»
+) از حضرت جواد(ع)
+) ذکر جمعه
+) این هم یک تحلیل معقول و میانه
+) «پراز هراس و امیدم که هیچ حادثه‏ای         شبیه آمدن عشق ناگهانی نیست»
+) پیام مثبت

سلام.

1- خیلی حال خوشی نداشتم؛ این مناظره هم مزید بر علت شد. خدا عاقبت‏مون رو ختم به‏خیر کناد.

2- می‏خواستم درباره‏ی حضرت امام بنویسم اما دست‏ام به نوشتن نمی‏ره، هرچند چیزی هم برای گفتن نداشتم. گفتم به‏جاش این حرف‏های امام(ره) رو مرور کنیم.
- - - - - -

«هیچ کس نباید خود را مطلق و مبرّاى از انتقاد ببیند. البته انتقاد غیر از برخورد خطى و جریانى است. اگر در این نظام کسى یا گروهى خداى ناکرده بى‏جهت در فکر حذف یا تخریب دیگران برآید و مصلحت جناح و خط خود را بر مصلحت انقلاب مقدم بدارد، حتماً پیش از آن که به رقیب یا رقباى خود ضربه بزند به اسلام و انقلاب لطمه وارد کرده است. در هر حال یکى‏ از کارهایى که یقیناً رضایت خداوند متعال در آن است، تألیف قلوب و تلاش جهت زدودن کدورت‌ها و نزدیک ساختن مواضع خدمت به یکدیگر است. باید از واسطه‏هایى که فقط کارشان القاى بدبینى نسبت به جناح مقابل است، پرهیز نمود. شما آن‌قدر دشمنان مشترک دارید که باید با همه توان در برابر آنان بایستید، لکن اگر دیدید کسى از اصول تخطى مى‏کند، در برابرش قاطعانه بایستید.*»

«ممکن است که اگر اشخاص هوشمند تنبّه ندهند و بیدار نشوند، این انتخابات موجب این بشود که دو دستگى‏هاى زیادى ایجاد بشود... مسأله این نشود که یک دسته براى خاطر این که یک کاندیدایى دارند، دیگران را بکوبند، آن دسته هم براى همین کاندیداى خودشان، این را بکوبند.

اگر همه براى خدا هست، با هم تفاهم کنید. البته تبلیغ هیچ مانعى ندارد، لکن... آن‏طور نشود که هر کدام دیگرى را بکوبند و آنى که دشمن ما مى‏خواهد، خطوط مختلفه را در انتخابات عملى کند. شما همه مى‏خواهید که اسلام در این مملکت تحقق پیدا کند، همه مى‏خواهید که این جمهورى اسلامى ادامه پیدا بکند، ادامه این به این است که شما در مواردى که مى‏بینید که دارند شیاطین نقشه مى‏کشند و توطئه مى‏کنند تا شما را به جان هم بیندازند، بنشینید با هم و تفاهم کنید و آنها را مأیوس کنید. امروز دارند تهیه مى‏بینند مخالفین شما، مخالفین جمهورى اسلامى، که براى انتخابات ایجاد نفاق کنند، و این یک خطرى است براى کشور ما. اینها با زور نمى‏توانند کارى انجام بدهند، نه آمریکا، نه شوروى، با فشار و زور به یک کشورى که همه با هم هستند نمى‏توانند آسیب برسانند، لکن با توطئه و وادار کردن عمال خودشان در داخل مى‏توانند ایجاد نفاق کنند و بهانه هم انتخابات.**»

«از آقایان کاندیداها و دوستان آنان انتظار دارم که اخلاق اسلامى - انسانى را در تبلیغ براى کاندیداى خود مراعات؛ و از هر گونه انتقاد از طرف مقابل که موجب اختلاف و هتک حرمت باشد خوددارى نمایند، که براى پیشبرد مقصود، ولو اسلامى باشد، ارتکاب خلاف اخلاق و فرهنگ، مطرود و از انگیزه‏هاى غیر اسلامى است.

اینجانب بنا ندارم از کسى تأیید نمایم، چنان که بنا ندارم کسى را رد کنم. و از تمام احزاب و گروه ها و افراد مى‏خواهم از نسبت دادن کاندیداى خود به من که از آن استفاده تأیید و یا تعیین و یا رد شود، خوددارى کنند. من بسیار مایل هستم که گروه هایى که متعهد و معتقد به جمهورى اسلامى و خدمتگزار به اسلام هستند، در مبارزات انتخاباتى کمال آرامش را در تبلیغ کاندیداهاشان رعایت نمایند، و نسبت به یکدیگر تفاهم و صمیمیت و اخوت اسلامى داشته باشند، و از تفرقه و کدورت شدیداً احتراز کنند که تفرقه و تشتت، دوستان را نگران و دشمنان را کامیاب مى‏کند و موجب تبلیغات سوء مى‏شود.***»

«مبادا خیال کنند که مبارزات انتخاباتى عبارت از این است که به دیگران بد بگویند و کارشکنى بکنند... نهضت را لکه‏دار نکنید. دشمن ها درصددند که خرده گیرى کنند.****»

«به‏طور خصمانه با هم رفتار نکنید. برادر باشید با هم. اگر یکى رییس جمهور شد، شما هم به او اعانت کنید. این طور نباشد که قبل از این که رییس جمهور بشود بریزید به جان هم. فردا پاى این صندوق ها بریزید به جان هم.*****»

* صحیفه امام، ج‏21، ص: 181
** صحیفه امام، ج‏18، ص: 173
*** صحیفه امام، ج‏12، ص: 13
**** صحیفه امام، ج‏12، ص: 151
***** صحیفه امام، ج‏12، ص: 128

یا علی

- - - - - -
+ پنج‏شنبه 14 خرداد 1388؛ 11:20 صبح
لینک مطالب دوستان را می‏گذارم، جدا از نظر خودم نسبت به برخی تندروی‏های‏شان بخوانید.
هیچ موقع اخلاق انتخاباتی در ایران درست نمی‏شه!
چشم‏مان روشن!
اعترافات نیمه شب یک زن
آیا همه چیز بر باد رفت؟

چهار نکته رهبری در مورد انتخابات راه‏نمای خوبی است. خدا برای‏مان حفظشان کند.

+ همان‏روز؛ 6:40 عصر
دفتر هاشمی خواستار فرصت برای پاسخ‏گویی و شفاف‏سازی شد
خلق بی‏چاره پای تله‏ویزیون، از تعجب تمام وارفتند!!!
حاشیه‏های مناظره
احمدی‏نژاد، شهادت‏ات مبارک!
استراتژی فرار از سؤالات!

باز هم بگم این لینک نوشته‏های مختلف‏ه، نه لزوماً مورد تأیید حقیر. خدا بهترین مصلحت‏مون رو برامون نازل کنه.

سلام.

چند روز پیش که در رخت‏خواب غلت می‏زدم
متوجه شدم که این تنبلی‏ها دلیل نداره،
بلکه لذت داره.
این پرخوری‏ها، زیاد خوابیدن‏ها، با نت سرگرم‏شدن‏ها و از زیر کار در رفتن‏ها.

ای خدا،
فَإذا کان عُمری مَرتَعاً للشّیطان، فأقبضنی
هرگاه عمر من چراگاه شیطان گردد، روح‏ام را قبض نما.

وَاستَعمِلنی بما تَسئَلُنی غَداً عَنهُ وَ استَفرغ ایّامی فیما خَلَقتَنی لَهُ
و مرا به آنچه فردا از آن پرسش‏ام کنی بگمار،
و روزگار مرا جهت آنچه برای‏اش آفریدی‏ام فارغ کن.
(با تشکر از جناب برای خاطر آیه‏ها)
از دعای مکارم اخلاق مولا ابوالحسن، زین العابدین(ع)

یا علی

 - - - - - -
ما که لیاقت نوشتن از سه خرداد رو نداریم، لااقل این لینک‏ها رو ببینید.
جنگ چیز غریبی است
برادر یا خواهر ایرانی‏ام
از بس پا روی منطقه مین‏کاری دل‏اش گذاشتند (توصیه جناب مسیر)

سلام.
از مجموعه کتاب‌های «پرسش‌ها و پاسخ‌های دانشجویی» جلد 20 با عنوان «توصیه‌ها، پرسش‌ها و پاسخ‌ها در محضر آیت الله جوادی آملی» در کتاب‌خونه‌ی خونه ما خاک می‌خورد. قاعدتاً به‌مناسبتی به من یا یکی از برادرها هدیه شده بوده. خدا خیرشون بده، از اون هدیه‌های پربرکت بود. تو عید نصف‌اش رو خوندم و علامت‌گذاری کردم که خودش خوراک یه سال وب‌لاگ‌ه. فقط بگم که طبق روال هرچی اینجا می‌آد خلاصه‌شده و عبورکرده از فیلتر ذهن حقیره؛ پس هر گیری توش می‌بینید بگید که به‌کمک هم رفع‌اش کنیم.
- - - - - -

«پرسش:
هدف از خلقت و آفرینش چیست؟»

«این سؤال با ذکر دو مطلب روشن می‌شود:
هدف خدا از آفرینش چیست؟
هدف از خلق‌شدن ما چیست؟»

در اینجا فقط به مطلب دوم پرداخته می‌شود.

«انسان موجودی است که هم می‌اندیشد و هم کار می‌کند.
بنابراین باید برای اندیشه و کار انسان هدف درنظر گرفته شود...»

«انسان باید در بخش عمل خداپرست
و در بخش نظر خدابین باشد.»

نکات

* درباره‌ی اندیشه
«الله الّذی خَلَقَ سبعَ سَماواتٍ وَ مِن الأرضِ مِثلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الأمرُ بَینَهُنَّ
لِتَعلَموا أنَّ الله علی کُلّ شَیءٍ قَدیرٌ
وَ أنَّ الله قَد أحاطَ بِکُلّ شَیءٍ عِلماً»
(سوره طلاق آیه 12)

«اعتقاد به مبدأیی که علم و قدرت‌اش نامتناهی است برای ما سازنده است.
به این صورت که چون او به همه چیز عالِم است،
پس مواظبیم که آلوده نشویم.
و چون به همه چیز توانا است،
مواظبیم کارها را با او در میان بگذاریم و فقط از او کمک بخواهیم.»

** درباره‌ی عمل
«وَ ما خَلَقتُ الجِنَّ و الإنسَ إلا لِیَعبُدونِ»
(سوره ذاریات آیه 56)

یا علی

- - - - - -
دیگه خلاصه‏تر از این نمی‏شد.

+ چهارشنبه 9 اردی‏بهشت 88؛ 7 عصر
مثل پارسال داریم می‏ریم گرگان. پس تا شنبه نیستم. تولد حضرت زینب(س) تون مبارک.

سلام.

حال بد و خوب. چیزی که همیشه باهامون‏ه. اقبال و ادبار. می‏گن قلب جای همین این‏رو و اون‏رو شدن‏هاست. تن‏ام داغ‏ه، نه از چرک و مریضی. از یه بی‏حالی درونی. البته خدا رو شکر هنوز بالا نگرفته.

گمان‏ام راه چاره‏اش موعظه است، درس اخلاق، محضر عالم. اینکه دوباره مرور کنیم کجاییم، چرا اینجاییم، چی داریم، داریم چی رو از دست می‏دیم، باید کجا بریم و چطور باید رفت.

شاید هم ان‏قدر بی‏همتی کردیم که اصلاً دوست نداریم به رشد فکر کنیم. همین حال رو چسبیدیم، نگو داره همین هم رو به زوال می‏ره. هر روز بداخلاق‏تر، کم‏ایمان‏تر، پایین همت‏تر.

اینها که هیچ، حدیث نفس بود. اما یه چیزی بگم شاید برای شما هم مفید باشه. اینکه مدت‏هاست به این نتیجه رسیدم که مشکل همت شخص خودم دوتا چیزه: خوراک شب و خواب روز. گمان‏ام اگه بتونم این دوتا رو مدیریت کنم خیلی جلو بیفتم. توکل به خدا. شاید به دعا و راهنمایی شما فرجی بشه.

یا علی

- - - - - -
از لطف همگی تشکر.

-) «be nazram khaeili ham baray zendegi nabayad hol bood! rastesh unhayi ke kheili midoan ham akharesh maloom nist be koja miresan. albatte monkere in nistam ke bi haal boodan khub nist. man vaghti hoseleye hich kari nadaram, tarjih midam ye zare az zendegi roozmarre fasele begiram. albatte age mommken bashe»

--) «نماز شب برای حال‏تان دواست...»
خدا نصیب کنه ان‏شاءالله.

---) «انسان یک مقدار زیاده از معمول تقلیل غذا و استراحت بکند تا جنبه حیوانیت کم شود و روحانیت تقویت شود....
و اما تقویت روحانیت.... تا می‏تواند ذکر و فکر را ترک نکند...»

----) «گاهی این ادبار دل خیلی طولانی می‏شه... گاهی حوصله آدم از این‏همه روگردانی خودش از معنویات سر می‏ره... گاهی پیداکردن راه چاره ضروری‏تر به‏نظر می‏آد... گاهی تجربه احساسات خداجویانه گذشته، مثل یه آرزوی دور و دست نیافتنی می‏شه... گاهی دل‏ات از همیشه برای اون تنگ تره، و نیازت به‏اش بیشتر...»

در تکمله بگم که:
1- همه می دونیم هیچ چیزی مثل گناه حال آدم رو تو قوطی نمی‏کنه. بهترین راه عروج هم ترک گناه‏ه. ملّای بلخی رومی ایرانی ترکیه‏ای می‏گن که:

گرنه موش دزد در انبار ماست            گندم اعمال 40 سال‏ه کجاست؟

که یعنی اول خطر موش (گناه) رو برطرف کن و بعد فکر ذخیره آخرت‏ات باش.
2- برای رفع گناه باید عامل‏اش رو از بین برد؛ یعنی اخلاق رذیله، ضعف ایمان و غفلت. اگه تو اینها ضعفی دیدیم و تونستیم بپوشونیم‏اشون،‏ با کمی همت می‏شه جلوی گناه رو گرفت.

3- یه شهید داشتیم که گمان‏ام 18 سالی از ما جلوتر بوده، جواد مشیری. کچل می‏کرده که تو نوجوونی وسوسه نگاه‏های نامحرم اسیرش نکنه. بعد هم صبح‏ها کلی راه رو تا مدرسه می‏دویده که همت‏اش زیاد شه و آماده ظهور باشه. حالا تعابیرش مال من‏ه، چون قدیم شنیدم و شاید یه کمی این‏ور و اون‏ور شده باشه.
رفع عامل نزدیکی به گناه، آمادگی و عزم برای جهاد اصغر و اکبر.

سلام.
حاج آقای سید رحیم توکل نامی هستند در قم که به‏مناسبت‏های مذهبی میان تهران سخن‏رانی. و اتفاقاً مورد توجه خانواده ما هم هستند. بحث‏های اخلاقی- اعتقادی خوبی می‏کنن. طبق همون اصلی که بسیاری از معارف روزی آدم‏ه و خدا براش مقدر می‏کنه، (مثل اینکه یه سالی تو محرم هرجا می‏ری حرف از زهیره)، روزهای مشهدبودن امسال‏مون مصادف شده‏بود با صحبت حاج آقای توکل در صحن امام خمینی(ره).

ما هم با کلی مجاهده و ریاضت نفس شب آخر مشهدبودن کلاه قرمزی رو بی‏خیال شدیم و رفتیم پای صحبت‏شان. این چند جمله هم توشه‏ی آن کفّ نفس‏ه.
- - - - - -

همه‏اش که نمی‏شه دنبال معلول باشیم،
یعنی فقط از گناه توبه کنیم.

باید دنبال رفع علل گناهان‏مان هم باشیم.
اینجاست که طبیب تشخیص‏اش و نسخه‏اش مهم می‏شود.

عامل گناه سه چیز است:
1- اخلاق رذیله
2- ضعف اعتقادات
3- غفلت

باید ببینی گیر کدام‏ی و راه رفع گیرت چیست.

چاکر امام رضا(ع) هم هستیم.

یا علی

- - - - - -
بعد تعطیلات بیش از 250تا فید تو ریدرم بود که حالا کمتر از 20تا شده. یعنی باید به زودی منتظر مجموعه لینک‏های مختلف باشید.

+ جمعه 21 فروردین 88؛ 11:30 صبح

-) «می‏فرمایند: «حبّ الدّنیا رأس کل خطیئة»، یعنی علاقه به دنیا و زیبایی‏های آن ریشه‏ی همه گناهان است.

خدا توی قرآن می‏فرماید: «ان هذا الدّنیا لهو و لعب»، یعنی اینکه این دنیا یه بازی بیشتر نیست، حالا باید دید که آدم عاقل به یه بازی اعتماد می‏کنه یا نه.

نتیجه اینکه: انسان عاقل به دنیا دل نمی‏بنده و وقتی که به دنیا دل نبست، گناه نمی‏کنه. به‏همین راحتی!»

--) «یکی ازپیامبران برای قبول توبه‏ی فردی ازبنی اسرائیل به درگاه خداوند شفاعت می‏کرد.خدابه او فرمود: به عزت‏ام سوگند اگر همه‏ی اهل آسمان‏ها و زمین برای وی شفاعت کنند تا زمانی‏که شیرینی گناه در دل‏اش باقی است، توبه‏اش را نپذیرم.(کنزالعمال ح10174)

توبه برلب سبحه بر کف دل پر از شوق گناه/ معصیت راخنده می‏آید ز استغفار ما (صائب تبریزی)

این بنابر فرموده‏ی امام علی(ع) مرحله‏ی اول ترک گناه است (شیرینی‏اش رو بردن)»

+ شنبه 29 فروردین88؛

اتفاق جالبی افتاد که حقیر اسم حاج آقای توکل، یعنی رحیم، رو با آقای حیدر توکل که مداح هستند اشتباه کرده بودم. جالب‏تر برام این بود که دوستان خواننده که حتی ابراز آشنایی با ایشون رو کرده بودند هم تذکری نفرمودند. جالب نیست؟

سلام.

به‏قول بهزاد،
بعضی آدم‏ها مثل ADSL یا اتصال ازطریق شبکه
همیشه ارتباط‏‏شون با خدا وصل‏ه.

بعضی هم مثل مودم 56K
فقط گاهی وصل‏اند، آن هم به کندی.
و از ترس پول تلفن و هزینه‏ی Dial-up
سریع هم قطع می‏شن.

یا علی

سلام.

خاضع‏بودن کار سختیه،
واقعاً سخت.

باید خودت رو بشکنی،
واقعاً.

برای خودت چیز زیادی تصور نکنی،
شایدم هیچ چیز.

زحمت می‏خواد.
مثل همه‏ی ملکات اخلاقی
اولش باید خودت رو به تواضع بزنی!
و انقدر ادامه بدی و از خدا بخوای تا یه چیزی بشه.

.
.
.

اما خشوع رو می‏خوای چه کنی؟
اون دیگه فقط دست خودشه.
باید خودت رو جلوی خودش بشکونی؛
فقیر محض.
مردونه،
همه‏جوره،
صادقانه.

خضوع بدون خشوع هم دردسرش زیاده،
اصلاً آخر غرور و عجبه.
ممکنه برای آدم گرون تموم شه.

شاید همین بود که چمران به غاده می‏گفت
اگه این نماز شب‏ها نباشه
ما درآمدی نداریم و از سرمایه‏مون خرج می‏شه.

یا حسین شهید

- - - - - -
+ دهه‏ی دوم صفر هم رسید.

++ خضوع حالتی بدنی و عملی است؛ درحالی‏که خشوع حالت قلبی است.

+++ جناب «مطر» فرموده‏اند:
«لزوماً این‏گونه نیست که خضوع حالت بدنی و خشوع حالت قلبی باشد.
خضوع از جانب انسان به‏سوی خداست. خشوع از جانب خداست به انسان. یعنی خضوع می‏کنی تا ظرفت پر از خشوع شود.
( البته نباید مناقشه شود که هرچیزی از جانب خداست. بله، هرچیزی از جانب خداست. این‏که یه کسی خضوع هم داره یعنی این هم از جانب خداست)/ یه چیزهایی شبیه مجذوبِ سالک و سالکِ مجذوب»

البته فکر می‏کنم خضوع در رفتارهای اجتماعی ما هم بروز دارد؛ مثلاً بلندشدن و احترام‏گذاشتن در مقابل دیگران نوعی خضوع است.