سلام

یا اللَّهُ یا رحمانُ یا رحیمُ، یا مُقلِّبَ القلوب ثبّت قلبی على‏ دینکَ

سلام.

منبع عکس:  اسماعیل نیوز

یا علی

- - -
عبارات منتخب به مناسبت این ایام
* جناب «رهسپار» فرموده‏اند: «اما به راستی چه ساده نبودنش را به جشن می نشینیم...!»
و یه لینک خوب معرفی کرده‏اند: http://www.emamhossein.com/bank%20shear.htm
خدا خیرشان دهاد! تکان این حرف ما رو به قم رفتن تشویق کرد، هر چند جمکران نصیبمان نشد!

** جناب «علوی» خوش فرموده‏اند: «

1- شاه شمشاد قدان، خسرو شیرین دهنان/ که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان(حافظ)

2- ای حسین مقدس، روزگار درازی بود که هر انقلابی را مقدس می شمردم و نام او را با نام تو توام می کردم و او را در قلب خود جای می دادم و به عشق تو او را دوست می داشتم و به قداست تو او را مقدس می شمردم و در راه کمک به او از هیچ فداکاری حتی بذل حیات و هستی خود دریغ نمی کردم...

اما تجربه ،درس بزرگ و تلخی به من داد که اسلحه و کشتار و انقلاب و حتی شهادت به خودی خود نباید مورد احترام و تقدیس قرار گیرد، بلکه آنچه مهم است انسانیت، فداکاری در راه آرمان انسانها، غلبه بر خودخواهی و غرور و مصالح ژست مادی و ایمان به ارزش های الهی است .(شهید چمران، خدا بود و هیچ نبود،74 -75)»

***  یه اس ام اس: «ماه میلاد سه پرچمدار عشق؛                     دلبر و دلداده و دلدار عشق
                     ماه میلاد سه ماه عالمین؛                        سید سجاد و عباس و حسین
بر شما مبارک باد.»

**** از وبلاگ «تا جمکران» این حدیث رو برداشتم:«
مقام حضرت عباس
امام سجاد (علیه السلام): إنّ لِلْعَبّاسِ عِنْدَ اللهِ تَبارَکَ وَتَعالی لَمَنْزِلَةً، یَغْبِطُهُ بِها جَمیعُ الشُّهَداءِ یَوْمَ القِیامَةِ.
عباس نزد خداوند منزلتی دارد که روز قیامت هم? شهیدان به آن رشک میبرند.

»

سلام.

یه بحث جدی فهرست‏وار درباره وظایف رسولان (و امامان که خلیفه رسول‏اند):

وظیفه اولیه، اصلی و تعطیل‏ناپذیر رسولان تبلیغ است.*
(به هر قیمتی و در هر شرایطی باید انجام شود)

وظیفه بعدی تربیت و هدایت است؛
این وظیفه مشروط به پذیرش متربی (مزاج قابل) است.**

وظیفه بعدی (نهایی) تشکیل جامعه درست است؛
این وظیفه مشروط به وجود جمعیت کافی است.
مثلاً حضرت امیر(ع) بعد از پیامبر(ص) 40 نفر برای تشکیل حکومت نیاز داشتند
اما تنها 3 نفر موجود بود.

* مائده 99، نحل 35، نور 54، عنکبوت 18، یس 17، شوری 48 و شاید واضح‏تر از همه جن 23

** حضرت رضا(ع) همین الآن هم مربی هستند، به شرط آنکه ما بخواهیم.
واسطه و وسیله خاصی هم نیاز ندارد.

یاعلی

- - -
پ.ن.
روز اول ماه شعبان (ظاهراً فردا یکشنبه 13مرداد) را از دست ندهید؛ حکایت شاخه طوبی و زقوم...

سلام.

1- آدم دو تا مشکل اصلی ممکنه داشته باشه؛
ظلم و جهل*.

ما نه ادعا داریم که ظالم نیستیم.
نه اینکه جهل نداریم.

درمورد ظلم کار خیلی خفنه.
از حدیث و آیه برمی‏آد که آدم تو هرلحظه یا بنده خداست یا شیطان.
حالا ما تو زندگیمون چقدر بنده خداییم؟
خوب بقیه‏اش ظلومیم.

در مورد جهل هم که قربونش برم؛
شما بگید اصلاً ما چی می‏دونیم؟
از گذشته‏مون، از یه لحظه بعدمون، از عالم، از عاقبتمون. از چی؟
خلاصه اِندِ جهولیم.

یه حرف جدی:
حداقل خودمون رو قبول نداشته باشیم.

عبد واقعی باشیم؛
احساس نیاز کنیم.
مراقبه کنیم.
غرور رو رد کنیم.
گنده‏تر از دهنمون حرف نزنیم.
و هر نتیجه دیگه‏ای که از قبول نداشتن خودمون و امثال خودمون ناشی می‏شه.

2- فقط علی(ع) و بروبچه‏هاشو عشقه!

علیُ حُبه جُنة             قسیم النار والجَنة
وصیّ المصطفی حقاً     امامُ الإنس والجِنة

یا علی

*: إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنْسَانُ 
إِنَّهُ کَانَ ظَلُومًا جَهُولًا (72-احزاب)

ما امانت (تعهّد، تکلیف، و ولایت الهیّه) را بر آسمانها و زمین و کوه‌ها عرضه داشتیم، آنها از حمل آن سر برتافتند، و از آن هراسیدند؛ امّا انسان آن را بر دوش کشید؛
او بسیار ظالم و جاهل بود، (چون قدر این مقام عظیم را نشناخت و به خود ستم کرد)!

سلام.

«
... و من یوق شحّ نفسه، فاولئک هم المفلحون ( آیه 9 سوره حشر)
و هرکس از حرص نفسش حفظ شود، پس آنان به حقیقت رستگارانند.

1- یک دانه از درون خاک مبارزه می‏کند
و می‏تواند شکم زمین را بشکافد و بالا بیاید
تا بگوییم اَفلَحَ و فَلَحَ.

و فلّاح هم به همان کشاورزی اطلاق می‏شود که زمینه رشد این بذر را فراهم می‏کند
تا رستگار شود و از درون خاک سر درآورد.

اگر من هم توانستم از شح نفس خویشتن‏داری کنم
به فلاح می‏رسم و رستگار و آزاد می‏شوم.

2- دانه‏ای که رشد کرد و از خاک سر درآورد،
در عین حال ماده را رها نکرده است.

ابتدا که در درون خاک اسیر بود،
اگر مبارزه حیاتی برای تسخیر خاک نمی‏کرد
سر درنمی‏آورد و از بین می‏رفت؛
اما با خاک مبارزه حیاتی تکاملی کرد و سر درآورد.

اکنون رو به بالا صعود می‏کند و در عین حال خاک منبع تغذیه اوست.

یعنی نه تنها ماده اسیرش نکرده است
بلکه ماده را در تصرف خود قرار داده
و از بستر ماده سنگر حرکت تکاملی خود را یافته است.

از کتاب «گفتارهای تربیتی»، شهید باهنر،
ذیل بحث «اراده و آزادی انتخاب» از مقاله «انسان از دیدگاه قرآن»
»

3- از دعای مکارم الاخلاق:
فاذا کان عمری مرتعا للشیطان، فاقبضنی
خدایا، هرگاه عمر من چراگاه شیطان گردد، روحم را قبض نما.

4- میلاد پر برکت‏ترین مولود عالم مبارک!

یا علی

‏سلام.

وقتی دست می‏ذاری رو جیبت و می‏بینی خودکارت نیست،
ناراحت می‏شی؟

وقتی اتوبوسی که سواری چراغ قرمز رو رد می‏کنه،
خوشحال می‏شی؟

هنوز ول معطلی رفیق.

«
مَا أَصَابَ مِنْ مُصِیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی أَنْفُسِکُمْ إِلَّا فِی کِتَابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَهَا
هیچ مصیبتی (ناخواسته) در زمین و نه در وجود شما روی نمی‌دهد
مگر اینکه همه آنها قبل از آنکه زمین را بیافرینیم در لوح محفوظ ثبت است؛

إِنَّ ذَلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ (22)
 و این امر برای خدا آسان است!

لِکَیْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَکُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاکُمْ
این بخاطر آن است که برای آنچه از دست داده‌اید تأسف نخورید،
و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید؛

وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (23 - حدید)
و خداوند هیچ متکبّر فخرفروشی را دوست ندارد!
»

یا علی

سلام.

تقوی در سوره احزاب:

سلام.

پای درس سوره عبس:

فَلْیَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ «24»
انسان باید به غذاى خویش [و آفرینش آن‏] بنگرد!

 أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا «25»  ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا «26»
ما آب فراوان از آسمان فرو ریختیم‏، سپس زمین را از هم شکافتیم‏

فَأَنبَتْنَا فِیهَا حَبًّا «27»
و در آن دانه‏هاى فراوانى رویاندیم‏

 وَعِنَبًا وَقَضْبًا «28»  وَزَیْتُونًا وَنَخْلًا «29»  وَحَدَائِقَ غُلْبًا «30»  وَفَاکِهَةً وَأَبًّا «31»
و انگور و سبزى بسیار و زیتون و نخل فراوان‏ و باغهاى پردرخت‏ و میوه و چراگاه‏،

مَّتَاعًا لَّکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ «32»
تا وسیله‏اى براى بهره‏گیرى شما و چهارپایانتان باشد!

یا علی

یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ ... وَإِیَّایَ فَارْهَبُونِ «40»... وَإِیَّایَ فَاتَّقُونِ «41»

اى فرزندان اسرائیل‏! ... تنها از من بترسید!  «40» ... تنها از من [و مخالفت دستورهایم‏] بترسید [نه از مردم‏]!  «41»

وَلاَ تَلْبِسُواْ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَکْتُمُواْ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ «42»

و حق را با باطل نیامیزید! و حقیقت را با اینکه مى‏دانید کتمان نکنید!  «42»

سلام.

شنیدم که از قول حضرت موسی بن جعفر(ع) فرمودند:

لا تغضب للله اکثر ما غضب لنفسه

ترجمه حقیر:
کاسه داغ تر از آش نباشید.
در دین خدا سلیقه ای عمل نکنید.
اسلام یعنی تسلیم.

یا علی

- - -
پ.ن.
1- از همه دوستان شرمنده، فکر کنم متن حدیث رو اشتباه نوشته بودم. دلیلش هم اینه که شنیداری بوده. حالا درست شد؟

2- بالآخره ما مجبور شدیم بریم از گوینده حدیث رو بشنویم و برایتان نقل کنیم. امیدوارم درست شده باشه.
اون تیکه دومش که الآن حذف شده جزو فرمایشات حضرت نبوده ولی می توان از آن برداشت کرد.
درمورد نفس اینجا ظاهراً معنای خاص مستقلی ندارد. ترجمه این است که
«بیش از آنچه خدا برای خودش غضب می کند شما برای او غضب نکنید»

مثال: شخصی نزد حضرت امیرالمؤمنین(ع) آمد و به گناهی که لازمه اثباتش چهاربار اعتراف بود، اعتراف کرد.
حضرت بدون تغیر ردش کردند که مثلاً اشتباه می کنی، شاید خواب دیده ای. برو دنبال زندگیت.
طرف تا سه بار آمد و اعتراف کرد اوضاع همین گونه بود. بار چهارم طبق فرمان خدا غضب فرمودند و حد جاری کردند.

3- خدمت جناب علوی عرض شود که:
از آنجا که 1) رسول خدا(ص) شاهد، مبشر و نذیر است و 2) لا اکراه فی الدین و 3) انا هدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا
ظاهراً این حدیث جزو مبانی اعتقادی و اخلاقی اسلام است، نه لزوماً لطیفه ای برای خواص.
چه برداشت شما از لحنش آمرانه باشد و چه تنبیهانه. یعنی لحن آن مخاطبش را خاص نکرده. والله اعلم

سلام.

از خطبه امام حسن مجتبی(ع) پس از سخنان معاویه در کوفه (بعد از صلح):

«و به خدا سوگند یاد می‌کنم،
چنان‌چه پس از رحلت رسول خدا(ص)
مردم با پدرم بیعت می‌کردند،
آسمان، باران [رحمت] خود را بر ایشان می‌بارید
و زمین، برکات خود را می‌داد. و [دیگر] تو [ای معاویه!] در آن طمع نمی‌کردی.

 پس چون از معدن [و جایگاه اصلی] خود بیرون شد،
قریش در آن به کشمکش پرداختند
و آزادشده‌ها و فرزندان آزادشده‌ها؛ تو و یارانت، در آن طمع کردید.

 با این که رسول خدا(ص) فرموده بود،
هیچ امتی کار خود را به کسی که بین‌شان داناتر از او باشد، نسپرد
مگر آن‌که امورشان در فرومایگی [و تباهی] افتد تا برگردند.»

یا حسین

- - - - - - -
پ. ن.
اگر دلتان خواست
هرچه درباره حضرت رسول(ص)، امام مجتبی(ع)، امام رضا(ع)، امام حسین(ع)، امام زمان(عج) و غیر آن در ذهنتان بود برای این حقیر بنویسید.
تشکر

پ.ن. 2
جناب علی آقا قبل از اخذ مدرک کارشناسی ارشدشون فرموده اند:
1- «چرا ما کمتر به حضرت رسول(ص) توجه میکنیم (شاید خودم اینطور باشم)
و تو کمک خواستن هامون فکر میکنم بیشتر به ائمه (علیهم السلام )متوسل میشیم»
2- «چرا امر به این مهمی:
اهل بیت عصمت و طهارت و لزوم تبعیت از این بزرگواران صریحا در قران ذکر نشد
تا مسلمانان اینقدر به اشتباه نیوفتند و شیعه و سنی از بین بره...»

عرض کنم که راست و حسینیش معطلتون نکنم، من این چیزها رو درست و حسابی بلد نیستم؛
فقط چندتا نکته که ان شاء الله مفید بیفته:

1- ایمان، احترام، حمایت، یاری و اطاعت از رسول خدا(ص) در کنار تبعیت از قرآن جزء دین و مایه رستگاری است:

الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الأُمِّیَّ ...
همانها که از فرستاده [خدا]، پیامبر (امّى‏) پیروى مى‏کنند؛

یَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنکَرِ وَیُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّبَاتِ وَیُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبَآئِثَ وَیَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالأَغْلاَلَ الَّتِی کَانَتْ عَلَیْهِمْ
آنها را به معروف دستور مى‏دهد، و از منکر باز میدارد؛ اشیار پاکیزه را براى آنها حلال مى‏شمرد، و ناپاکیها را تحریم مى کند؛ و بارهاى سنگین‏، و زنجیرهایى را که بر آنها بود، [از دوش و گردنشان‏] بر مى‏دارد،

فَالَّذِینَ آمَنُواْ بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُواْ النُّورَ الَّذِیَ أُنزِلَ مَعَهُ
أُوْلَـئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (157) اعراف
پس کسانى که به او ایمان آوردند، و حمایت و یاریش کردند، و از نورى که با او نازل شده پیروى نمودند، آنان رستگارانند.

2- شاید مهمترین اشتباه شیطان هم همین بود که احترام به حضرت آدم(ع) رو قبول نکرد، ولی حاضر بود هزارسال به خدا سجده کنه. در قرآن اصل همه چیزی که برای سعادت ما لازمه آمده و ازجمله تبعیت از کلام و سنت پیغمبر(ص)ه.
سوال درست تر اینه که بپرسیم «آیا امر به این مهمی در قرآن و کلام و سنت پیامبر(ص) آمده یا نه؟»

3- چند آیه کلیدی در این باره: 55 مائده، 33 احزاب، 3 مائده و 59 نساء.
خوبه یه دور سرسری هم که شده خطبه غدیر رو مرور کنیم.
http://www.missagh.org/ghadir/khotbeh_ghadir.htm

یا علی