سلام

یا اللَّهُ یا رحمانُ یا رحیمُ، یا مُقلِّبَ القلوب ثبّت قلبی على‏ دینکَ

سلام.

+ لحظه احتضار فرا رسید.
رسول خدا -صلی الله علیه و آله و سلم- به امیرالمؤمنین -علیه السلام- فرمود:
«سر مرا در دامان خود قرار ده؛ زیرا امر خدا فرا رسیده است.
بعد از مرگ‏م تجهیز مرا برعهده گیر و بر من نماز بخوان
و از من جدا مشو تا این که مرا در مرقدم قرار دهی
و از خداوند متعال در این امور یاری طلب.»
*
+ عباس عموى پیامبر به امیرالمؤمنین -علیه‏السلام- گفت:
«برادرزاده! دست‏ت را بگشا تا با تو بیعت کنم که مردم بگویند:
عموى پیامبر با برادرزاده‏اش بیعت کرد و دیگر کسى بر [شایستگى] تو اختلاف نکند!»
امام فرمود: «... ما اکنون باید به تجهیز پیامبر بپردازیم،
کار ما الآن همین است و بس!»
و کسانى‏که براى تجهیز جنازه پیامبر باقى ماندند تنها پنج نفر بودند:
عباس و پسر عباس و امام على -علیه‏السلام- و ...
تنها پنج نفر!

خلاصه، امام على -علیه‏السلام- هیچ اقدامى ننمود و تنها به تجهیز پیامبر پرداخت.
بعد هم بر آن حضرت نماز گزارد و دیگرانى که حاضر بودند نیز
بر جنازه رسول خدا -صلى‏الله‏علیه‏و‏آله- نماز خواندند.
پس از آن، از عصر دوشنبه یا عصر سه شنبه
-چون بر همه واجب بود بر جنازه پیامبر نماز بخوانند-
گروه گروه آمدند و بر جنازه پیامبر نماز خواندند تا شب چهارشنبه که پیامبر را دفن کردند؛
درحالى‏که کار خلافت پایان یافته بود و صحابه پیامبر
خلافت را به همان سوئى که خود مى‏خواستند بردند
و از مسیر اصلى منحرف کردند.
(قسمت‏هایی از جلد 16 نقش ائمه)
**
کاش لااقل طوری رفتار می‏کردند که آیه
«الا الموده فی القربی»
نقض نمی‏شد...

یا رسول الله، یا امام الرحمه

- - - - - -
+ روز دوشنبه به مناسبت شهادت حضرت ثامن الحجج(ع) در مدرسه سابق ما روضه است (+).

سلام

در کتاب «ناگفته‌هایی از حقایق عاشورا» آیت الله میلانی،
بخشی هست با عنوان «نقش معاویه در شهادت سیدالشهداء –علیه السلام-»
که در آن به شهادت امام مجتبی –علیه السلام- اشاره شده.
در این باره باید بدونیم که:
«مسأله جانشینی یزید و اثبات ولایت‌عهدی او
از کارهای بسیار مشکلی بوده که معاویه با زحمت و سیاست فراوانی
موفق به انجام آن شده است.»

موانعی که معاویه باهاشون مواجه بوده دو دسته‌اند:
-) بزرگان صحابه که با وجود اونها
جرأت ابراز چنین طرحی منتفی بوده.
--) افرادی خود رو لایق خلافت بعد از معاویه می‌دونستند
که با ولایت‌عهدی یزید به‌شدت مخالف بودند.

بعد آقای میلانی می‌نویسند که معاویه از سه راه وارد شد:
مسموم‌کردن، تطمیع و تبعید.
*

در مورد امام مجتبی –علیه السلام-
ظاهراً دو مانع ازجهت ایشون برای ولایت‌عهدی یزید وجود داشته:
-) «شخصیت و موقعیت اجتماعی آن حضرت و برادرشان
سیدالشهداء –علیه السلام- در مدینه
که از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بودند»
--) «قرارداد میان امام مجتبی –علیه السلام- و معاویه
که با توجه به بندهای آن،
معاویه نباید پس از خود کسی را به جانشینی بگمارد
و بعد از او حکومت به امام مجتبی -علیه السلام-
و اگر آن حضرت در دار دنیا نبودند،
به امام حسین -علیه السلام- برسد.»
**

اینکه در قرارداد صلح چه مفادی بوده رو
ان‏شاءالله جداگانه بحث می‏کنیم.
آقای میلانی چند نقل می‏آرند که لااقل
این قضیه جانشینی امام بعد از معاویه رو تأیید می‏کنه.
یکی از اون نقل‏ها این‏ه:
«لاخلاف بین العلماء أنّ الحسن
إنّما سلّم الخلافه لمعاویه حیاته لاغیر،
ثم لاتکون له من بعده،
و علی ذلک إنعقد بینهما ما أنعقد فی ذلک(1)»
علما اتفاق دارند بر اینکه امام حسن مجتبی -علیه السلام-
حکومت را فقط به معاویه واگذار کرده
و اینکه پس از او دوباره به خودش برگردد
و طبق این مفاد،
پیمان و قرارداد بین‏شان منعقد شد.

اما در مورد مانع شخصیتی امام مجتبی -علیه السلام-؛
«إنّ أهل الحجاز و أهل العراق
لایرضون بهذا و لایبایعون لیزید
ما کان الحسن حیّاً(2)»
تا زمانی‏که حسن‏بن‏علی زنده است،
مردم حجاز و عراق به جانشینی یزید رضایت نخواهند داد
و تن به بیعت با او نمی‏دهند.

در کتاب آورده‏اند که
«نه فقط اهل عراق،
بلکه اهل شام را نیز با وجود حسن‏بن‏علی -علیهما السلام-
نمی‏توانست به بیعت با یزید راضی کند؛
چراکه آنان یزید را می‏شناختند.

معاویه هیچ راهی در مقابل خود نمی‏دید مگر اینکه
آن حضرت را با زهر جعده مسموم کند...»
***

کسان دیگری هم دچار این دسیسه معاویه شدند؛
از جمله: سعد بن ‏ابی‏وقاص، ام المؤمنین عایشه،
عبدالرحمان بن ابوبکر، عبدالرحمان بن خالد بن ولید،
زیاد بن ابیه، سعید بن عثمان بن عفان.
البته کسانی هم مثل عبدالله بن عمر و منذر بن زبیر
با تطمیع سکوت اختیار کردند.
البته ظاهراً منذر زیاد هم ساکت نبوده،
ولی «سر و صدا و مخالفتی با یزید نداشت.»

(1) به نقل از «الاستیعاب فى معرفة الاصحاب»
(2) به نقل از «الإمامه و السیاسه»

یا حسین شهید

سلام.
+ اینها مقدمه صحبت حاج آقا مجتبی تهرانی در دهه آخر ماه صفر بود که ادامه مباحث دهه اول محرم، با عنوان مصلح غیور است. برای مایی که توفیق نداریم جلسات رو بریم، این فضای سایبر غنیمتی است. هم متن دارد، هم صوت و هم فیلم.
++ ان‏شاءالله سعی بر این‏ه که تو این روزها از حضرت مجتبی -علیه السلام- صحبت کنیم. تا خدا چی بخواد.
- - - - - -

«در دهه­ عاشورا بحث ما راجع به قیام و حرکت امام حسین -علیه السلام- بود
و اوّل بحث هم این جمله را من می­گفتم که
«اِنَّ الاِسلام بَدؤُهُ مُحَمَدیٌّ وَ بَقائُهُ حُسِینیٌّ».
البتّه چون  این را سؤال کردند باید توضیح دهم که این روایت نیست؛
تیتر انتخابی خود بنده است...

عرض کردم حرکت و قیام امام حسین -علیه السلام- هدف‏مند بود؛
یکی از آن اهدافی را که خود حضرت در وصیّت‏نامه­شان به برادرشان محمد بن حنفیّه
هنگام خروج از مدینه نوشتند این جمله بود که
برای اصلاح امّت جدّم قیام کردم.
البتّه عرض کردم که این حرکت یک صحیفه­ای بود از درس‏هایی
برای ابناء بشر الی یوم القیامه در ابعاد گوناگون
معرفتی، معنوی، فضیلتیِ انسانی، دنیوی، اخروی، فردی، اجتماعی؛
یک مجموعه­ای بود.
و این­طور که حضرت فرمودند، مبدأ این حرکت،
به تعبیری می­شود گفت که آن غیرتِ بر دینی بود که امام حسین -علیه السلام- داشت.
چون من تعبیر کردم: «وَ بَقائُهُ حُسِینیٌّ».
یعنی غیرت بر دین موجب شد که امام حسین -علیه السلام- از نظر حرکت ظاهری­اش،
این قیام و حرکت را انجام دهد و به تعبیری که خود حضرت فرمود،
جامعه جدّش را اصلاح کند.
لذا عرض کردم که حسین -علیه السلام- مُصلح غیور است.»

یا حسین

- - - - - -
+ یکی دو تا وب‏لاگ معرفی کرده‏اند که اگه فرصت کردید سر بزنید و نظر بدید: «نسیم معرفت» و «عقیده و جهاد».

سلام.

اگر آن روز من شما رو با اون حال نشناختم،
بعد چهل روز این شمایید که من رو نخواهید شناخت.
*
این چهل روز چهل سال گذشت

یا حسین

سلام.

حُسن ماه صفر این‏ه که می‏شه هر روز
«یا شدید القوا و یا شدید المحال...»
براتون خوند و هدیه کرد.
سرتون سلامت

یا صاحب الزمان(عج)

سلام

بازم هوای کوی تو بر سر فتاده است   /   و ز ماتم‏ات به جان من اخگر فتاده است
شد اربعین و باز به یاد تو یا حسین(ع)   /   مرغ دل‏ام به سینه به پرپر فتاده است...

کاش پایی داشتیم که بر مرکب‏اش می‏شد بیابان‏های عراق رو طی کرد، برهنه‏ی برهنه. نه فکر ره‏توشه بود و نه جای خواب. هم‏راه با کاروان حضرت ام‏المصائب(س) به زیارت می‏رفتیم.
شرمنده از روی‏ات حسین(ع) جان، سه ساله مانده کنج ویران...
- - - - - -

«قیامی که امام خمینی -رحمه الله- و شیعیان در زیر پرچم او با طاغوت جنگیدند نیز
از آثار قیام حضرت سیّد الشهداء -علیه السلام- بود.
جمهوری اسلامی در ایران برپا نشد مگر
در اثر تربیتی که مردم شیعه داشتند که می‏باید در مقابل طاغوت ظالم قیام کرد.

ره‏بر و بنیان‏گذار جمهوری اسلامی ایران از نهضت حضرت سیّد الشهداء -علیه السلام- استفاده کرد.
این سرمایه در جامعه‏ی شیعیان بود و امام خمینی،
هم‏چون کسی که سرمایه‏ای گران‏قدر در اختیار داشته باشد،
به‏خوبی از آن بهره‏برداری کرد.

به جبهه رفتن در جنگ تحمیلی نیز از آثار شهادت‏طلبی شیعیان تربیت‏شده‏ی این مکتب بود
و قیام مردم ایران و برپا داشتن جمهوری اسلامی در ایران
سبب بی‏داری دیگر مسلمانان در دیگر بلاد اسلامی گردید.»

+ مطالب مرتبط: «قیام حضرت سیدالشهداء(ع) و سرنگونی خلافت بنی‏امیه» و «قیام حضرت سید الشهداء(ع) و شکستن قداست خلافت اموی».

یا حسین شهید

سلام.
ادامه‏ی بخش «آثار و نتایج قیام حضرت سیّد الشهداء -علیه السلام-» جلد 16 کتاب «نقش ائمه(ع) در احیای دین» مرحوم علامه عسکری(ره).
- - - - - -

«مهم‏ترین آثار قیام حضرت سیّد الشهداء -علیه السلام-، آن است که
قداست خلافت شکسته شد و این توهّم را که مسلمانان‏ها خیال می‏کردند
اطاعت از خلیفه عین دین است
و خلفا را محترم‏تر از پیامبر -صلی الله علیه و آله- می‏دانستند، باطل کرد.
این قداست، به‏حدّی رسیده بود که «حجّاج»
در زمان عبدالملک در خطبه‏اش گفت:
«أَخَلیفَه أحَدِکُم أقرَبُ عِندَهُ أم رَسُولُهُ؟»
یعنی: «آیا خلیفه و جانشین شما نزد شما مقرّب‏تر است یا فرستاده‏ی شما؟»
مقصودش از این سخن آن بود که پیامبر -صلی الله علیه و آله- تنها یک پیغام‏آور از جانب خدا بود،
درحالی‏که عبدالملک خلیفه‏ی خدا روی زمین است.
بار دیگر گفت: «تا چند گرد یک قبر و استخوان‏های پوسیده می‏گردید؟»
و مقصودش انکار حرم پیامبر -صلی الله علیه و آله- بود.
سپس طغیان را به این حد رسانید که به‏جای حجّ مکه و طواف به دورِ خانه‏ی خدا،
دستور داد که اهل شام به بیت المقدّس بروند و اِحرام ببندند
و گِرد صخره در بیت‏المقدّس طواف کنند و از اِحرام درآیند.

در برابر این گروه از مسلمانان پیروان مکتب خلفا،
شهادت حضرت سیّد الشهداء -علیه السلام- سبب شد که گروهی دیگر از مسلمانان بیدار شوند
و اسلام را از ائمه‏ی اهل البیت -علیهم السلام- بگیرند.
چنان‏که به‏عنوان مثال،
پیروان مکتب خلفا معتقد بودند آیه‏ی کریمه‏ی «وَسِعَ کُرسِیُّهُ السَّمواتِ و الارضَ» (سوره بقره آیه 255)
معنای‏اش آن است که «خدا جسم است و روی کرسی نشسته است»؛
آن کرسی جسم است و جسم خدا از هر طرف کرسی چهار ذراع بزرگ‏تر است.
و به‏جای این معنا، ائمه‏ی اهل البیت -علیه السلام- به ما تعلیم فرمودند که کرسی، علم خداست
و علم خدا، آسمان و زمین را فرا گرفته است.
پس عقاید و احکام اسلام بر اثر شهادت حضرت سیّد الشهداء
و با مجاهدت‏های ائمه‏ی اهل البیت -علیهم السلام- به جامعه بازگشت.
*
اثر دیگر شهادت حضرت سیّد الشهداء -علیه السلام- آن بود که
تا آن زمان در مکتب خلفا حکم اسلام از دستگاه خلافت بود؛
از زمان خلافت یزید، خلافت از دین جدا شد.
قبل از یزید، خلیفه هر چه می‏گفت، همان حکم اسلام می‏شد.
اما بعد از شهادت حضرت سید الشهداء -علیه السلام-،
علمای مکتب خلفا «مالک بن انس» و «ابوحنیفه» شدند.
یعنی علمای اسلامِ مکتب خلفا از خلافت جدا شدند و از آن روز، سیاست از دین جدا شد.

البته در آن خلافت و آن حکومت، می‏بایست دین از حکومت جدا شود.
ولی چنانچه ائمه‏ی اهل البیت -علیهم السلام- خلیفه باشند،
دین همان است که ائمه -علیهم السلام- می‏فرمایند و عمل می‏کنند.
و بعد از ائمه‏ی اهل البیت -علیهم السلام-،
فقیه عادل می‏بایست حکومت اسلامی تشکیل دهد،
نه آنکه هر ظالم و ستم‏گری که مسلمانان با او بیعت کنند
او «ولیّ امر مسلمین» و واجب الاطاعه شود
و قیام بر ضدّ او جائز نباشد.
پیام نهضت حضرت سیّد الشهداء -علیه السلام- به مسلمانان تا آخر دنیا آن است که:
«چنان‏چه سلطانی ظالم باشد و بر خلاف سنّت پیامبر -صلی الله علیه وآله- عمل کند
باید بر ضدّ او قیام کنند»
و هر قیامی که بعد از حضرت سیّد الشهداء -علیه السلام- تا به ام‏روز شده
بر اثر شهادت آن حضرت بوده است.»

+ مطالب مرتبط: «قیام حضرت سیدالشهداء(ع) و سرنگونی خلافت بنی‏امیه» و «قیام حضرت سیدالشهداء(ع) و قیام امام خمینی(ره)».

یا حسین شهید

سلام.
چهار دهه از آغاز ماه محرم گذشته. تو این ایام حرف‏هایی شنیده‏ایم و گفته‏ایم، خوانده‏ایم و نوشته‏ایم. و البته فکرهایی هم کرده‏ایم. کاش بتوانیم درباره اتفاقات مهمی مانند قیام امام حسین -علیه السلام- به چارچوب فکری مشخصی برسیم. اون‏وقت‏ه که می‏شه فکرمون رو با مراجع علمی محک بزنیم و اصلاح کنیم و عمق ببخشیم و پایه‏ای کنیم برای یافتن ابعاد دیگر این قیام.
ام‏روز بخشی از «آثار و نتایج قیام حضرت سیدالشهداء -علیه السلام-» رو به زبان مرحوم علامه عسکری(ره) از جلد 16 کتاب «نقش ائمه(ع) در احیای دین» مرور می‏کنیم. باز هم تشکر از وب‏لاگ یا علی اکبر.
- - - - - -

«معاویه در مدت چهل سال حکومت بر شام
توانسته بود اهل شام را آن‏چنان که می‏خواهد به‏دور از اسلام پرورش دهد.
صحابه‏ی پیامبر -صلی الله علیه و آله- هم نتوانستند در این باره کاری انجام دهند.
معاویه توانست کاری کند نگذارد امیرالمؤمنین
با نود هزار مرد جنگی
به شام برسد و شام را فتح کند،
لیکن حضرت سیّدالشهداء با سر بریده‏ی خود و یاران‏اش شام را فتح کرد
و شام دگرگون شد
و یزید مجبور شد ذرّیه‏ی پیامبر -صلی الله علیه و آله- را بعد از اسیری
با احترام بسیار به مدینه بازگرداند.

مردم در همه‏ی بلاد اسلامی بیدار شدند.
اولین شورش در مدینه آغاز شد که آن را «واقعه‏ی حرّه» می‏نامند.
دومین شورش در مکه شد.
سومین شورش، شورش توابین بود که چهار هزار نفر بودند.
بعد هم قیام مختار بود.
خلاصه شورش‏ها،
یکی پس از دیگری،
بر پا شد تا خلافت بنی‏امیه سرنگون گردید.»

+ مطالب مرتبط: «قیام حضرت سید الشهداء(ع) و شکستن قداست خلافت اموی» و «قیام حضرت سیدالشهداء(ع) و قیام امام خمینی(ره)».

یا حسین شهید

سلام.

آغاز ماه صفر، ماه محزون دیگری از مصائب آل الله رو تسلیت می‏گم. روز اول این ماه، به قولی روز ورود اسرای کربلا به شام بلاست. ام‏روز هم چند روایت از کتاب «ناگفته‏هایی از حقایق عاشورا» آیت الله سید علی حسینی میلانی می‏آریم. اغلب روایت به نقل از «وسائل الشیعه» می‏باشد.
- - - - - -

پذیرایی از عزاداران از آموزه‏های اسلام است.

امام صادق -علیه السلام- در روایتی فرمودند:
وقتی جعفر طیار به شهادت رسید،
خانواده او مشغول عزاداری بودند
و رسول خدا -صلی الله علیه و آله و سلم-
دستور دادند تا برای آنها غذا پخته شود
و از آنها تا سه روز پذیرایی کنند
تا آنان به عزاداری مشغول باشند.
و این روش، سنتی شده است که
برای اهل مصیبت تا سه روز غذا ببرند.

امام صادق -علیه السلام-:
ینبغی لجیران صاحب المصیبه
أن یطعموا الطعام عنه ثلاثه أیام.
سزاوار است که هم‏سایگان فرد مصیبت‏دیده
برای خانه میت تا سه روز غذا بفرستند.
*

پوشیدن لباس مشکی در عزاداری نیز در روایات آمده است.

لمّا قتل الحسین بن علی -علیهما السلام-
لبس نساء بنی هاشم السواد و المسوح و کن لایشتکین من حرّ و لا برد،
و کان علی بن الحسین -علیهما السلام- یعمل لهن الطعام للمأتم.
زمانی که امام حسین -علیه السلام- به شهادت رسیدند،
زنان بنی‏هاشم لباس سیاه به تن کردند
و اقدام به برگزاری مجلس عزاداری نمودند
و امام سجاد -علیه السلام- نیز برای آنها غذا درست می‏کردند.

ابن ابی‏الحدید معتزلی می‏نویسد:
فخرج الحسن -علیه السلام-... فبایعه الناس.
و کان خرج إلیهم و علیه ثیاب سود.
وقتی که امیرالمؤمنین -علیه السلام- به شهادت رسیدند...
امام حسن مجتبی -علیه السلام- درحالی‏که لباس سیاه به تن داشتند
از منزل خارج شدند.

یا حسین شهید

- - - - - -
+ کل قرآن با نمایشی زیبا
+ بررسی شبهات انتخاباتی در سایت الف
+ یک وب‏لاگ مذهبی پربار که به‏خصوص تمامی متن جلد 16 کتاب «نقش ائمه(ع) در احیای دین» مرحوم علامه عسکری(ره) رو آورده.

سلام.
قبل از هرچیز سال‏گرد رحلت آیت الله سیدجعفر شهیدی رو بزرگ می‏داریم.
بعد هم یه مناسبت فراموش‏شده؛ 5 دی، زلزله بم.
روزهای آخر محرم؛ اشعار حضرت ام‏کلثوم که در سخن‏رانی کوفه خواندن‏شان؛ به‏نقل از جلد 16 «نقش ائمه(ع) در احیاء دین» مرحوم علامه عسکری(ره) به‏نقل از «مثیرالاحزان» و «اللهوف».
- - - - - -

قتلتم أخی صبراً فویل لامّکم            ستجزون ناراً حرّها یتوقد
برادر مظلوم مرا با سخت‏ترین وضعی کشتید.
وای بر شما باد که به‏زودی گرفتار آتشی خواهید شد که سخت سوزان است.
سفکتم دماً حرّم الله سفکها            و حرّمها القرآن ثم محمّد
خون‏هایی را ریختید که خداوند حرام‏اش کرده بود
و قرآن و محمد(ص) نیز آن را محترم شمرده بودند.
ألا فابشروا بالنّار إنّکم غداً            لفی سقر حقّاً یقیناً تخلّدوا
پس باخبر باشید و مژده باد شما را به آتش دوزخ
که بی‏شک فردا در جهنم و تا ابد گرفتار آن خواهید بود.
و إنّی لابکی فی حیاتی علی أخی            علی خیر من بعد النّبی سیولد
من هم در سراسر زندگی‏ام به برادرم می‏گریم؛
بر به‏ترین کسی که پس از رسول خدا(ص) به دنیا آمده بود.
بدمع غزیر مستهلّ مکفکف            علی الخدّ منّی ذایباً لیس یجمد
با سرشکی مدام که سیل‏آسا از چشم‏های‏ام
بر رخ‏سارم جاری است و تمامی نخواهد داشت.

یا حسین شهید