سلام

یا اللَّهُ یا رحمانُ یا رحیمُ، یا مُقلِّبَ القلوب ثبّت قلبی على‏ دینکَ

سلام.
چهار دهه از آغاز ماه محرم گذشته. تو این ایام حرف‏هایی شنیده‏ایم و گفته‏ایم، خوانده‏ایم و نوشته‏ایم. و البته فکرهایی هم کرده‏ایم. کاش بتوانیم درباره اتفاقات مهمی مانند قیام امام حسین -علیه السلام- به چارچوب فکری مشخصی برسیم. اون‏وقت‏ه که می‏شه فکرمون رو با مراجع علمی محک بزنیم و اصلاح کنیم و عمق ببخشیم و پایه‏ای کنیم برای یافتن ابعاد دیگر این قیام.
ام‏روز بخشی از «آثار و نتایج قیام حضرت سیدالشهداء -علیه السلام-» رو به زبان مرحوم علامه عسکری(ره) از جلد 16 کتاب «نقش ائمه(ع) در احیای دین» مرور می‏کنیم. باز هم تشکر از وب‏لاگ یا علی اکبر.
- - - - - -

«معاویه در مدت چهل سال حکومت بر شام
توانسته بود اهل شام را آن‏چنان که می‏خواهد به‏دور از اسلام پرورش دهد.
صحابه‏ی پیامبر -صلی الله علیه و آله- هم نتوانستند در این باره کاری انجام دهند.
معاویه توانست کاری کند نگذارد امیرالمؤمنین
با نود هزار مرد جنگی
به شام برسد و شام را فتح کند،
لیکن حضرت سیّدالشهداء با سر بریده‏ی خود و یاران‏اش شام را فتح کرد
و شام دگرگون شد
و یزید مجبور شد ذرّیه‏ی پیامبر -صلی الله علیه و آله- را بعد از اسیری
با احترام بسیار به مدینه بازگرداند.

مردم در همه‏ی بلاد اسلامی بیدار شدند.
اولین شورش در مدینه آغاز شد که آن را «واقعه‏ی حرّه» می‏نامند.
دومین شورش در مکه شد.
سومین شورش، شورش توابین بود که چهار هزار نفر بودند.
بعد هم قیام مختار بود.
خلاصه شورش‏ها،
یکی پس از دیگری،
بر پا شد تا خلافت بنی‏امیه سرنگون گردید.»

+ مطالب مرتبط: «قیام حضرت سید الشهداء(ع) و شکستن قداست خلافت اموی» و «قیام حضرت سیدالشهداء(ع) و قیام امام خمینی(ره)».

یا حسین شهید

سلام.
«خوشا به حال کسی که خدا او را به گزاردن حق‌هایی که بر او واجب فرموده یاری کند و او را موفق و استوار بدارد.‌»
- - - - - -

و حق نماز این است که بدانی...
تو در نماز پیش خدای عزّوجل ایستاده‌ای
و چون این دانستی، مانند بنده خوار حقیر خواستار،
پارسای امیدوار، ترسان اندک مقدار،
زاری کن...
با آرامش و وقار می‌ایستی
و نماز را به‏دل برپا می‌داری
و حدود و حقوق آن را می‌گذاری.‌

و حق حج این است که بدانی آن...
گریختن از گناهان تو به‏سوی اوست.
توبه تو با آن پذیرفته است
و واجبی که خدا برعهده تو نهاده با انجام آن محقق می‌شود.‌

و حق روزه این است که بدانی آن پرده‌ای است
که خدا بر زبان و گوش و چشم و شکم و عورت تو نهاده
تا تو را بدان از آتش بپوشاند.
اگر روزه را واگذاشتی، پرده خدا را پاره کرده‌ای.‌

و حق صدقه این است که بدانی
آن ذخیره تو نزد پروردگار تو است
و سپرده‌ای که نیازی به گواه گرفتن بر آن نداری.
اگر این را دانستی، اطمینان‏ات بدانچه در نهان به امانت می‌سپاری،
بیشتر است تا آنچه در آشکارا می‌دهی.
و می‏دانی که صدقه در این جهان بلاها و بیماری‌ها را از تو بازمی‌دارد،
و در آن جهان از آتش‏ات می‌رهاند.‌

و حق قربانی این است که بدانی
بدان، خدای عزّوجل را می‌خواهی نه آفریدگان او را.
و جز رحمت پروردگار و نجات روح خود از او در روز دیدار، نمی‌خواهی.‌

+ مطالب مرتبط: «رساله حقوق - مقدمه»، «رساله حقوق - حقوق خدا، نفس و اندام»، «رساله حقوق - دیگران 1»، «رساله حقوق - دیگران 2» و «رساله حقوق - دیگران 3».

یا حسین شهید

- - - - - -
+ یکی از بزرگ‏واران بابت اون کار خیر پیغام خصوصی بدون ای‏میل و آدرس گذاشتن، مجبورم اینجا جواب بدم: بله، در مورد شماره حساب مشکلی نیست. خدا خیرتون بده.

سلام.

+
روایت شده است که حضرت کاظم -علیه السلام- زیاد دعا مى‏خواند،
و عرضه مى‏داشت: بار خدایا،
راحتى در هنگام مردن، و عفو و بخشش در هنگام حساب‏رسى را از تو مسألت مى‏کنم.
و این جمله را تکرار مى‏کرد.
یکى از دعاهاى آن حضرت این بود:
گناه بنده تو بزرگ است و عفو و گذشت از جانب تو نیکوست.
آن حضرت از خشیت خدا چندان مى‏گریست که محاسن او از اشک تر مى‏شد.
هیچ کس به‏اندازه ایشان به خانواده و خویش‏آوندان‏اش رسیدگى نمى‏کرد.
شب هنگام به فقراى مدینه سرکشى مى‏کرد
و زنبیلى پر از درهم و دینار و آرد و خرما با خود مى‏برد
و بر در خانه‏هاى آنان مى‏گذاشت
و آنها نمى‏فهمیدند که این پول و اجناس از طرف چه کسى آمده است.*

موسى بن جعفر را به‏خاطر سخت‏کوشى و شدّت عبادت‏اش، عبد صالح مى‏گفتند.
اصحاب ما روایت کرده‏اند که آن حضرت
سرشب به مسجد رسول خدا -صلى الله علیه وآله- رفت و به سجده افتاد؛
شنیده شد که در سجودش مى‏گوید:
بزرگ است گناه من، و عفو از تو نیکوست،
اى آنکه سزاوار آنى که از تو پروا کنند، و اى آنکه اهل آمرزشى.
و این جمله را تا صبح تکرار مى‏کرد.
موسى بن جعفر، انسانى با سخاوت و بزگوار بزرگوار*** بود.
هرگاه مى‏شنید کسى حرف‏هاى ناراحت‏کننده‏اى درباره او گفته است،
ایشان همیانى پر از هزار دینار برای‏اش مى‏فرستاد.**

یا موسی بن جعفر الکاظم

- - -
* الإرشاد: رُویَ أنَّهُ (الکاظم) کانَ یَدعو کَثیراً فَیَقولُ: اللَّهمَّ إنّی أسألُکَ الرّاحَةَ عِندَ المَوتِ وَالعَفوَ عِندَ الحِسابِ وَیُکَرِّرُ ذلک. وَکانَ مِن دُعائِهِ علیه السلام: عَظُمَ الذَّنبُ مِن عَبدِکَ فَلیَحسُن العَفوُ مِن عِندِکَ. وَکانَ یَبکی مِن خَشیَةِ اللَّهِ حَتَّى تَخضَلُّ لِحیَتُهُ بِالدُّموعِ. وَکانَ أوصَلُ النّاسِ لأهلِهِ وِ رَحِمِهِ وَکانَ یَتَفَقَّدُ فُقَراءَ المَدینَةِ فی اللَّیلِ فَیَحمِلُ إلیهِم الزَّنبیلَ فیهِ العَینُ وَالوَرَقُ وَالأدِقَّة وَالُّتمورُ فَیوصِلُ إلَیهِم ذلک وَلا یَعلَمونَ مِن أیِّ جَهَةٍ هُوَ.
** الحَسَنُ بنُ مُحَمَّدِ بنِ یَحیَى العَلَویِّ حَدَّثَنی جَدّی: کانَ موسَى بنُ جَعفَرٍ یُدعى‏ العَبدُ الصّالِحُ مِن‏عِبادَتِهِ وَاجتِهادِهِ. رَوى أصحابُنا أنَّهُ دَخَلَ مَسجِدَ رَسولِ اللَّهِ صلى الله علیه وآله فَسَجَدَ سَجدَةً فی أوَّلِ اللَّیل، وَسُمِعَ وَ هُوَ یَقولُ فی سُجودِهِ: عَظُمَ الذَّنبِ عِندی فَلیَحسُن العَفوُ عِندَکَ، یا أهلَ التَّقوى وَ یا أهلَ المَغفِرَةِ. فَجَعَلَ یُرَدِّدُها حَتَّى أصبَحَ وَ کانَ سَخیّاً کَریماً، وَکانَ یَبلُغُهُ عَنِ الرَّجلِ أنَّهُ یُؤذیهِ فَیَبعَثُ إلَیهِ بِصُرَّةٍ فیها ألفَ دینار.

- - - - - -
*** با تشکر از دقت نظر خوانندگان گرامی.

سلام.

+
در کتاب (احتجاج) روایت شده که مردى به خدمت امام حسن -علیه السّلام- رفت و گفت:
یابن رسول اللّه!
گردن‏هاى ما را ذلیل کردى و ما شیعیان را غلامان بنى امیّه گردانیدى،
حضرت فرمود: به چه سبب؟
گفت: به سبب آنکه خلافت را به معاویه گذاشتى.
حضرت فرمود: به خدا سوگند که یاورى نیافتم
و اگر یاورى مى‏یافتم شب و روز با او جنگ مى‏کردم تا خدا میان من و او حکم کند
ولیکن شناختم اهل کوفه را و امتحان کردم ایشان را
و دانستم که ایشان به کار من نمى‏آیند
عهد و پیمان ایشان را وفائى نیست و برگفتار و کردار ایشان اعتمادى نیست،
زبان‏شان با من است و دل ایشان با بنى امیّه است.
*
جنادة بن ابى امیّه روایت کرده است که
در مرض حضرت امام حسن -علیه السّلام- که به آن مرض ارتحال فرمود به خدمت او رفتم
... گفتم: یابن رسول اللّه! مرا موعظه فرما!
قال نعم: اِستَعِدَّ لِسَفَرِکَ وَحَصِّل زادَک قَبلَ حُلُولِ اَجَلِکَ.
فرمود که مهیاى سفر آخرت شو و توشه آن سفر را پیش از رسیدن اجل تحصیل نما
و بدان که تو طلب دنیا مى‏کنى و مرگ ترا طلب مى‏کند
و بار مکن اندوه روزى را که هنوز نیامده است بر روزى که در آن هستى؛
و بدان که هر چه از مال تحصیل نمائى زیاده از قوت خود بهره نخواهى داشت
و خزینه دار دیگرى خواهى بود؛
و بدان که در حلال دنیا حساب است و در حرام دنیا عقاب
و مرتکب شبهه‏هاى آن شدن موجب عتاب است،
پس دنیا را نزد خود به منزله مردارى فرض کن و از آن مگیر
مگر به قدر آنچه ترا کافى باشد
که اگر حلال باشد زهد در آن ورزیده باشى
و اگر حرام باشد در آن وِزْر و گناهى نداشته باشى؛
زیرا که آنچه گرفته باشى بر تو حلال باشد چنانچه میته حلال مى‏شود
در حال ضرورت و اگر عتابى باشد عتاب کمتر باشد
و از براى دنیاى خود چنان کار کن که گویا همیشه خواهى بود
و براى آخرت خود چنان کار کن که گویا فردا خواهى مرد
و اگر خواهى که عزیز باشى بى‏قوم و قبیله،
و مهابت داشته باشى بى‏سلطنت و حکمى،
پس بیرون رو از مذلّت معصیت خدا به‏سوى عزّت اطاعت خدا.
**
معاویه از براى آن ملعونه
(زن امام مجتبی، جَعْدَه دختر اَشْعَث بن قیس)
وفا به عهدهاى خود نکرد
و به روایتى آن مالى که وعده کرده بود به او داد
ولیکن او را به حباله یزید درنیاورد و گفت:
کسى که با حسن -علیه السّلام- وفا نکرد با یزید وفا نخواهد کرد.
***
... حضرت رسول اکرم -صلى اللّه علیه و آله و سلّم- فرمود:
... هرکه بر فرزندم حسن بگرید
دیده‏اش کور نشود روزى که دیده‏ها کور مى‏شود؛
و هرکه بر مصیبت او اندوه‏ناک شود، اندوه‏ناک نشود دل او
در روزى که دل‏ها اندوه‏ناک شوند،
و هرکه در بقیع او را زیارت کند، قدم‏اش بر صراط ثابت گردد
در روزى که قدم‏ها بر آن لرزان است.

یا حسن بن علی المجتبی

سلام

قبول دارم،
قبول.
اگه دوست داری اعتراف کنم،
اعتراف می‏کنم.
شاید وسیله‏ای به‏سمت توبه باشه.
اینکه نمازهام نماز نیست،
و اینکه در نماز کسل‏ام.
پس لابد منافق‏ام.*
قبول.
حالا یعنی راهی هم نیست که دست‏ام رو بگیری؟
که پاک‏ام کنی؟
نکنه به دینی غیر از دین احمد(ص) بمیرم...

یا حسین، شما برامون استغفار کن

- - -
* آیات 142 النساء و 54 التوبه

سلام.
+ رساله حقوق منتسب به مولانا حضرت سید الساجدین -علیه السلام-؛ به نقل از «خصال» شیخ صدوق -رضوان خدا بر او باد-.
«خوشا به حال کسی که خدا او را به گزاردن حق‌هایی که بر او واجب فرموده یاری کند و او را موفق و استوار بدارد.»
- - - - - -

«اما حق بزرگ خدا بر تو،
آن است که او را بپرستی. و چیزی را شریک او نسازی.
چون از روی اخلاص چنین کردی برای تو بر خود قرار دهد،
که کار دنیا و آخرت‏ات را بسازد.‌

و حق نفس تو بر تو این است که آن را در طاعت خدای عزوجل بداری.‌

و حق زبان،
بازداشتن آن است از سخن زشت. و خوی‏دادن آن بر (گفتار) نیک
و واگذاشتن آنچه در آن سودی نیست.
و نیکویی به مردم و سخن نیک درباره آنان.

و حق گوش
بازداشتن آن است از شنودن غیبت و آنچه شنیدن‏اش روا نیست.

و حق چشم این است که
آن را از آنچه بر تو روا نیست، بپوشانی.
و با نگریستن بدان پندگیری.

و حق دست آن است که آن را در آنچه بر تو روا نیست،
نگشایی.

و حق دو پای تو آن است که
به آنها در آنجا که بر تو روا نیست، نروی؛
چه، با این دو پاست که بر صراط می‌ایستی.
پس بنگر که تو را نلغزانند که در آتش بیفتی.

حق شکم تو این است که آن را ظرف حرام نسازی
و بیش از سیری نخوری.

و حق عورت تو این است که آن را از زنا بازداری
و آن را از دیده‌ها بپوشانی.‌»

+ مطالب مرتبط: «رساله حقوق - مقدمه»، «رساله حقوق - کارها»، «رساله حقوق - دیگران 1»، «رساله حقوق - دیگران 2» و «رساله حقوق - دیگران 3».

یا رقیه بنت الحسین

سلام.
مقدمه رساله حقوق امام سجاد -علیه السلام- به نقل از سایت شهید آوینی(ره). پس «خوشا به حال کسی که خدا او را به گزاردن حق‌هایی که بر او واجب فرموده یاری کند و او را موفق و استوار بدارد.»
- - - - - -

«بدان‏که خدای عزوجل را بر تو حق‌هاست،
که تو را فراگرفته است در هر جنبشی یا آرامشی،
یا حالتی یا در هر جایی که در آن فرود آیی،
یا در عضوی که آنرا بگردانی یا در هر ابزاری که در آن تصرف کنی.‌

پس بزرگ‏ترین حق‌های خدای -تبارک و تعالی- برتو،
آن است که برای خود واجب ساخته، که آن اصل حق‌هاست.

پس آنچه برتو برای تو واجب ساخته، از سرتا به پاست،
با اندام‌های گوناگون که تراست.
پس خدای عزوجل - برای زبان تو بر تو حقی قرار داده است
و برای گوش تو برتو حقی، و برای دیده‌ات بر تو حقی،
و برای دست‏ات بر تو حقی، و برای پای‏ات برتو حقی،
و برای شکم‏ات برتو حقی، و برای عورت‏ات برتو حقی،
پس این هفت اندامند که کارها با آنها پدید آید.‌

پس خدای عزوجل برای کارهای تو، برتو حق‌ها نهاده است.
برای نمازت حقی و برای روزه‌ات حقی.
و برای صدقه‌ات حقی، و برای قربانی‏ات حقی.
و برای کارهای‏ات برتو حق‌هاست.

سپس حق‌های دیگران که بر تو واجب است.‌
واجب‌ترین آن بر تو حق‌های پیشوایان است.
پس حق‌های رعیت تو. پس حق‌های خویش‏آوند تو.
این حق‌هاست که از آن حق‌هایی جدا می‌شود.‌

اما حق پیشوایان تو سه حق است.
واجب‌ترین آن حق آنکه تو را با نیرو اداره کند.
پس حق آنکه تو را تعلیم دهد.
پس حق آنکه مالک تو باشد.
و هرکس که تدبیر کار با او باشد پیشواست.‌

و حق‌های رعیت تو سه حق است،
واجب‌ترین آن بر تو حق کسی که به‏خاطر قدرت تو رعیت توست.
پس حق کسی که در آموختن رعیت توست، چه نادان رعیت داناست.
پس حق کسی که بر آن تسلطی داری؛ زن یا غلام یا کنیز.

و حق‌های خویش‏آوندان تو بسیار است و به‏هم پیوسته
به‏اندازه نزدیکی پیوند خویش‏آوندی.‌
و واجب‌تر آن بر تو حق مادر توست. پس حق پدرت.
پس حق فرزندت. پس حق برادرت
پس نزدیک‌تر، پس نزدیک‌تر، پس سزاوارتر، پس سزاوارتر.

سپس حق مولای تو که بر تو حق نعمت دارد.
پس حق آنکه هم‏اکنون به تو نعمت می‌دهد
(ظاهراً: حق آنکه تو بر او نعمتی داری. چنان که در تفصیل به‏خوبی آشکار است).‌
پس حق آنکه به تو احسانی کرده.
پس حق آن که برای نماز تو اذان می‌گوید. پس حق پیش‌نماز تو.
پس حق هم‏نشین تو. پس حق همسایه تو.
پس حق رفیق‌ تو. پس حق شریک تو.
پس حق مال تو. پس حق وام‏خواه تو.
پس حق آنکه با تو آمیزش دارد.
پس حق آنکه بر تو ادعایی دارد. پس حق آنکه تو بر او ادعایی داری.
پس حق آنکه با او مشورت کنی. پس حق آنکه رأی خود را به تو گوید.
پس حق آنکه از او اندرز خواهی. پس حق آنکه تو را اندرز دهد.
پس حق آنکه از تو بزرگ‏تر است. پس حق آنکه از تو کوچک‏تر است.
پس حق آنکه از تو چیزی خواهد. پس حق آنکه تو از او چیزی خواهی.
پس حق آنکه به گفتار یا به کردار به تو بدی کرده، از روی عمد یا بدون عمد.
پس حق هم‏دینان تو. پس حق اهل ذمه تو (که در پناه مسلمانان‌اند).
پس حق‌هایی که به موجب‏های گوناگون و سبب‌های مختلف پدید می‌آید.

خوشا به حال کسی که خدا او را به گزاردن حق‌هایی که بر او واجب فرموده
یاری کند و او را موفق و استوار بدارد.‌»

+ مطالب مرتبط: «رساله حقوق - حقوق خدا، نفس و اندام»، «رساله حقوق - کارها»، «رساله حقوق - دیگران 1»، «رساله حقوق - دیگران 2» و «رساله حقوق - دیگران 3».

یا حسین شهید

- - - - - -
+ پیدا کنید حق وب‏لاگ‏نویس را. و بیابید حق وب‏لاگ‏خوان را.
++ پست کار خیر رو که یادتون هست. خدا رو شکر تا حالا 400 هزار تومان برای جهیزیه جور شده که لااقل 400، 500تای دیگه کم داریم. بقیه موردها هم سرجاش‏ه. همت کنید شرمنده نشیم. هر کمکی هرقدر کوچک برکت خودش رو داره.

سلام.
+ این روزها، سخت‏ترین روزهای سفر کاروان اسرا، حضرت سجاد -علیه السلام-، حضرت زینب -سلام الله علیها- و حضرت باقر -علیه السلام- است...
++ ذکری از فضایل حضرت باقر -علیه السلام- به نقل از سایت حاج آقا.
- - - - - -

امام صادق -علیه السلام-:
پدرم -علیه السلام- بسیار ذکر خدا مى‏گفت،
هر وقت با ایشان راه مى‏رفتم مى‏دیدم ذکر خدا مى‏گوید.
هر وقت با ایشان غذا مى‏خوردم مى‏دیدم ذکر خدا مى‏گوید.
با مردم مشغول صحبت‏کردن بود، امّا این کار او را از ذکر خدا باز نمى‏داشت.
مى‏دیدم زبان‏اش به کام‏اش چسبیده است و لا اله الا اللَّه مى‏گوید،
او ما را جمع مى‏کرد و دستور مى‏داد تا هنگام طلوع آفتاب ذکر بگوییم.
به کسانى از ما که قرآن بلد بودیم مى‏فرمود قرآن بخوانیم
و به کسانى که قرآن‏خواندن نمى‏دانستند، دستور مى‏داد ذکر بگویند.*

امام صادق -علیه السلام-:
امام باقر -علیه السلام- خوش‏صداترین مردم بود.**

سلیمان بن قرم:
ابو جعفر محمّد بن على پان‏صد تا شش‏صد تا هزار درهم به ما صله و انعام مى‏داد،
و از صله‏دادن به برادران و ملاقات‏کنندگان‏اش
و کسانى که به امید و آرزوى کمکى نزد او مى‏آمدند،
خسته نمى‏شد.***

* الإمامُ الصّادقُ -علیه السلام-: کانَ أبی -علیه السلام- کَثیرَ الذِّکر لَقَد کُنتُ أمشی مَعَهُ وَ إنَّهُ لَیَذکُرُ اللَّهَ، وَ آکُلُ مَعَهُ الطَّعامَ وَ إنَّهُ لَیَذکُرُ اللَّهَ، وَلَقد کانَ یُحَدِّثُ القَومَ وَ ما یَشغَلُهُ ذلک عَن ذِکرِ اللَّهِ وَ کُنتُ أرى لِسانَهُ لازقاً بِحَنَکِهِ یَقولُ: لا إلِهَ إلا اللَّهَ، وَ کانَ یَجمَعُنا فَیَأمُرُنا بالذِّکرِ حتَّى تَطلُعَ الشَّمسُ وَ یَأمُرُ بِالقَرائَةِ مَن کانَ یَقرَأُ مِنّا وَ مَن کانَ لا یَقرَأ مِنّا أمَرَهُ بِالذِّکرِ.
** عنه -علیه السلام-: وَکانَ أبو جَعفَر -علیه السلام- أحسَنُ الناس صَوتاً.
*** سُلَیمانُ بنُ قرمٍ: کانَ أبو جَعفَرٍ مُحَمَّدُ بنُ علیٍّ -علیهما السلام- یُجیزُنا بِالخَمس مِائَةِ دِرهَمٍ إلى السِّتِ مائَةِ إلى الألفِ دِرهَمٍ وَکانَ لا یَمُلُّ مِن صِلَةِ الإخوانِ وَ قاصِدیهِ وَ مُؤَمِّلیهِ وَ راجیهِ.

یا حسین شهید

سلام.

ام‏روز می‏خوام اون باری که به گردن‏ام افتاده،
با شما تقسیم بکنم.
البته قبلاً هم این کار رو کردیم و خدا هم به‏مون عنایت داشته.
این باری که می‏گم، نیاز عده‏ای از بندگان خوب خداست،
که شاید گره کارشون به دست ما وا شه.
***
اول یه خونواده‏ای تو قرچک ورامین‏ه.
پدر کارگر نمایش‏گاه ماشین، با حقوق 150 هزار تومان،
7 تا بچه که دو تا دخترشون عقد کردن.
یکی از این دخترها علی‏رغم میل خانواده
دانش‏جوی شبانه است و خرج تحصیل رو هم با قرض جور کرده.
تحت پوشش جایی هم نیستن.
باید براشون جهیزیه جور کرد.
*
بعد یه دختر خانم حدود 24 سال،
زنجانی.
به‏علت سرماخوردگی و عدم درمان مناسب فلج شده‏اند!
الآن تحت درمان‏اند.
ظاهراً باید عمل نخاعی می‏شدند.
حدود دو میلیون هزینه داره که فعلاً یک میلیون‏اش جور شده.
*
یه خانواده روستایی کم بضاعت اطراف شهرکرد.
دخترشون تازه از رشته تاریخ فارغ‏التحصیل شده.
دنبال کار می‏گرده.
خونه‏شون هم تعمیرات اساسی می‏خواد.
کافی‏ه یک لحظه سرمای این فصل اون منطقه رو تجسم کنید.
*
مورد آخر.
یه جان‏باز اصفهانی،
یک سال پیش عمل پیوند ریه کرده.
برای پول‏اش قرض و قوله کرده.
هنوز نتونسته پس بده و همه چیزش گرو بیمارستان‏ه.
حدود دو و نیم میلیون بدهی داره.
***
ان‏شاءالله خدا آب‏رویی بده که ارزش گره‏گشایی داشته باشه.
خودتون ببینید چه کمکی می‏تونید بکنید.
حتی دعای خیر شما هم راه‏گشاست.
مطمئن‏ام.

یا حسین شهید

- - - - - -
+ سه‏شنبه 29 دی 1388؛ 11:20 شب:
خدا رو شکر تا حالا 400 هزار تومان برای جهیزیه جور شده که لااقل 400، 500تای دیگه کم داریم. بقیه موردها هم سرجاش‏ه. همت کنید شرمنده نشیم. هر کمکی هرقدر کوچک برکت خودش رو داره.

سلام.

آغاز ماه صفر، ماه محزون دیگری از مصائب آل الله رو تسلیت می‏گم. روز اول این ماه، به قولی روز ورود اسرای کربلا به شام بلاست. ام‏روز هم چند روایت از کتاب «ناگفته‏هایی از حقایق عاشورا» آیت الله سید علی حسینی میلانی می‏آریم. اغلب روایت به نقل از «وسائل الشیعه» می‏باشد.
- - - - - -

پذیرایی از عزاداران از آموزه‏های اسلام است.

امام صادق -علیه السلام- در روایتی فرمودند:
وقتی جعفر طیار به شهادت رسید،
خانواده او مشغول عزاداری بودند
و رسول خدا -صلی الله علیه و آله و سلم-
دستور دادند تا برای آنها غذا پخته شود
و از آنها تا سه روز پذیرایی کنند
تا آنان به عزاداری مشغول باشند.
و این روش، سنتی شده است که
برای اهل مصیبت تا سه روز غذا ببرند.

امام صادق -علیه السلام-:
ینبغی لجیران صاحب المصیبه
أن یطعموا الطعام عنه ثلاثه أیام.
سزاوار است که هم‏سایگان فرد مصیبت‏دیده
برای خانه میت تا سه روز غذا بفرستند.
*

پوشیدن لباس مشکی در عزاداری نیز در روایات آمده است.

لمّا قتل الحسین بن علی -علیهما السلام-
لبس نساء بنی هاشم السواد و المسوح و کن لایشتکین من حرّ و لا برد،
و کان علی بن الحسین -علیهما السلام- یعمل لهن الطعام للمأتم.
زمانی که امام حسین -علیه السلام- به شهادت رسیدند،
زنان بنی‏هاشم لباس سیاه به تن کردند
و اقدام به برگزاری مجلس عزاداری نمودند
و امام سجاد -علیه السلام- نیز برای آنها غذا درست می‏کردند.

ابن ابی‏الحدید معتزلی می‏نویسد:
فخرج الحسن -علیه السلام-... فبایعه الناس.
و کان خرج إلیهم و علیه ثیاب سود.
وقتی که امیرالمؤمنین -علیه السلام- به شهادت رسیدند...
امام حسن مجتبی -علیه السلام- درحالی‏که لباس سیاه به تن داشتند
از منزل خارج شدند.

یا حسین شهید

- - - - - -
+ کل قرآن با نمایشی زیبا
+ بررسی شبهات انتخاباتی در سایت الف
+ یک وب‏لاگ مذهبی پربار که به‏خصوص تمامی متن جلد 16 کتاب «نقش ائمه(ع) در احیای دین» مرحوم علامه عسکری(ره) رو آورده.